Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α. (ΕΛληνική ΛΑϊκή Δημοκρατική Αντίσταση) - Μίκης Θεοδωράκης

.

Μετά από πολλές σκέψεις και προβληματισμούς, ψυχική αγωνία και τεράστιο βάρος ευθύνης, αποφάσισα τελικά να σας καλέσω για να σκεφτούμε όλοι μαζί μήπως έφτασε επί τέλους η στιγμή της μεγάλης ιστορικής πρωτοβουλίας που θα απευθύνεται σε όλους τους Έλληνες και θα τους καλεί σε μια γενική εξέγερση με στόχο να δώσουμε ένα τέλος σ' αυτή τη συνεχιζόμενη εθνική κρίση που έχει καταστήσει την Ελλάδα προτεκτοράτο, που μας ντροπιάζει και που οδηγεί τον Λαό μας σε μια καθημερινή πτώση δίχως τέλος.

Όλοι είμαστε μάρτυρες όσων συμβαίνουν τις τελευταίες μέρες στο πολιτικό προσκήνιο: Η πολιτική μας ηγεσία έγινε περίγελως. Το πρώτο όργανο της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας, η Βουλή των Ελλήνων εξευτελίστηκε. Κάποιες αδύναμες φωνές στη Βουλή δεν ακούγονται, χάνονται ή θάβονται. Η εξουσία των Τραπεζών ασκείται πλέον ανοικτά από το πρωθυπουργικό γραφείο της προσωρινής κυβέρνησης.

Η Ελλάδα λοιδορείται και υβρίζεται διεθνώς, η περιουσία του λαού εκποιείται στους ξένους και ο Ελληνικός Λαός βυθίζεται κάθε μέρα όλο και πιο βαθειά στη φτώχεια.

Σ' αυτές τις κρίσιμες ώρες είμαστε όλοι φορτωμένοι με την ίδια ευθύνη, ανεξάρτητα από επαγγελματικές, οικονομικές, μορφωτικές και άλλες ιδιότητες. Έχουμε το ίδιο χρέος και τα ίδια δικαιώματα για την οργάνωση ενός αγώνα που θα είναι ουσιαστικά μια καθολική αντίσταση απέναντι στο σημερινό Σύστημα Εξουσίας με σκοπό να απαλλάξουμε τη χώρα μας από την παρουσία του και στη θέση του να προσφέρουμε στον Λαό μας αξιοπρέπεια, ευημερία, κοινωνική πρόοδο. Να του προσφέρουμε τη δυνατότητα να πάρει τη Μοίρα του στα δικά του χέρια μέσα στα πλαίσια μιας όσο γίνεται περισσότερο πραγματικής και Δίκαιης Δημοκρατίας.
Για να γίνει αυτό, θα πρέπει παράλληλα να παλεύουμε για την κατάκτηση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας. Αυτής της Εθνικής Ανεξαρτησίας που ποδοπατούν οι ξένοι και οι ντόπιοι συνεργάτες τους μέσα και έξω από τη χώρα μας. Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ μας θα πρέπει να έχει απολύτως σαφές περιεχόμενο: ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ, ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΠΡΟΟΔΟ, ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ.

Επομένως στόχος μας θα πρέπει να είναι να φύγουν οι ξένοι της Ευρωζώνης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου που μπροστά τους σκύβουν το κεφάλι τα δύο κόμματα εξουσίας, επαιτούν όλο και πιο πολλά δάνεια και τους καλούν να μας κυβερνήσουν αδιαφορώντας για τις επόμενες γενιές που από τώρα τις γονατίζουνε για πολλές δεκαετίες μπροστά στα υπέρμετρα βάρη των τόκων.

Όσον αφορά τα χρέη που μας φόρτωσαν και μας φορτώνουν με απάνθρωπους όρους, εμείς τα αρνούμεθα ρητά και κατηγορηματικά.

Αυτοί είναι με λίγα λόγια οι στόχοι ενός Μετώπου για την ΕΛληνική ΛΑϊκή Δημοκρατική Αντίσταση, που σας καλούμε να οργανώσουμε όλοι μαζί.
Αυτό που προέχει σήμερα δεν είναι η επιδίωξη των επί μέρους ατομικών, κομματικών ή άλλων εγωιστικών επιδιώξεων αλλά η συστράτευση όλων μας -μέσα σε κλίμα συλλογικότητας και ισότητας- στο δικό μας «Χρέος», που είναι το Χρέος προς τον Λαό μας και την Πατρίδα μας.


Προς το παρόν μένουμε στα κοινά σημεία που μπορούν να μας ενώσουν όλους, εγκαινιάζοντας την τακτική που λέει «Κάθε φορά κι ένα μεγάλο βήμα. Μπροστά.».
Για τώρα επιδιώκουμε: Την Εθνική μας Ανεξαρτησία με την Απαλλαγή μας από την παρουσία της Τρόικα και του ΔΝΤ, που παράνομα έχουν καθίσει στο σβέρκο μας και μας εξευτελίζουν. Την οικοδόμηση του Κοινωνικού Κράτους, ώστε να έχουν ασφάλεια αλλά και προοπτική οι εργαζόμενοι και ιδιαίτερα οι νέοι. Την παραπομπή στη Δικαιοσύνη όλων των υπευθύνων για την εξαθλίωση της χώρας. Την αντικατάσταση του σημερινού σάπιου συστήματος εξουσίας με την εγκαθίδρυση μιας πραγματικής Δημοκρατίας.

Η κατάκτηση αυτών των στόχων είναι το πρώτο. Από κει και πέρα
η δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση θα είναι ελεύθερη να προχωρήσει στους καινούριους στόχους που εκείνη τη στιγμή θα πιστεύει ότι εξυπηρετούν το μέλλον του λαού μας.

Μετά την εγκαθίδρυση μιας Κυβέρνησης Ανεξαρτησίας, πραγματικής Δημοκρατίας, Κοινωνικής Δικαιοσύνης, η αλλαγή του Συντάγματος και όλα τα υπόλοιπα μεγάλα και ζωτικά μας θέματα, όπως η Εθνική μας Άμυνα, η ανόρθωση της χώρας με την οικονομική της ανάπτυξη και η αναδιοργάνωση του κράτους σε σύγχρονες βάσεις, οι διεθνείς μας σχέσεις, η μόρφωση των πολιτών και η άνοδος του βιοτικού μας επιπέδου, θα είναι αντικείμενα του επόμενου μεγάλου βήματος που θα αποφασίσει μέσα στις νέες συνθήκες πραγματικής Δημοκρατίας ο κυρίαρχος λαός ύστερα από ελεύθερες εκλογές.

Τότε θα έχουμε την «πολυτέλεια» να διαλέξουμε τους διαφορετικούς δρόμους που επιβάλλει η θέση του καθενός στην κοινωνία και τα πολιτικά του ιδεώδη.
Η σημερινή όμως αντίθεση της ελληνικής κοινωνίας μας ενώνει γύρω από ένα Μέτωπο. Απ' τη μια μεριά βρίσκεται η ελληνική ολιγαρχία που υπηρετεί τα ξένα συμφέροντα, οι πολιτικοί της σύμμαχοι που τους υποστηρίζουν, ενώ απ' την άλλη η συντριπτική πλειοψηφία του Λαού μας που αποτελεί το μεγάλο θύμα της σημερινής κατάστασης.

Και γι' αυτό το λόγο το εγχείρημά μας για την λαϊκή ενότητα θα κινηθεί γύρω από στόχους που ενώνουν όλους τους Έλληνες. Ουσιαστικά έχουμε μπροστά μας ένα Ενιαίο Μέτωπο που μας ενώνει, ένα κοινό στόχο που μας χαλυβδώνει, ένα βασικό στόχο που απαιτεί ενότητα και πάλη για να κατακτήσουμε την Εθνική Ανεξαρτησία και την απαλλαγή μας από κάθε είδους δεσμά που μας καταδικάζουν και εμποδίζουν την ελεύθερή μας ανάπτυξη σε όλους τους τομείς της εθνικής ζωής.

Περιεχόμενο Δράσης

  • Θα δημιουργήσουμε οργανώσεις σε όλη τη χώρα και σε όλους τους χώρους δουλειάς।
  • Θα καταρτίσουμε πυκνό πρόγραμμα συγκεντρώσεων και ομιλιών (περιφερειακά και κεντρικά).
  • Θα γενικεύσουμε την Ανυπακοή σε κάθε προκλητική και ουσιαστικά παράνομη απόφαση που θίγει τους εργαζόμενους όπως είναι λ.χ. το χαράτσι και οι δημεύσεις.
  • Θα επιδιώξουμε με κάθε τρόπο (έντυπα, αφίσες, τρυκ κλπ.) την διαφώτιση των πολιτών προσπαθώντας ταυτόχρονα να τους προτρέψουμε σε δράσεις κοινωνικής αλληλεγγύης,. Στόχος μας να μην αφήσουμε ούτε μία οικογένεια να πεινάσει.
  • Θα υπερασπίσουμε τον κάθε πολίτη, εργαζόμενο ή άνεργο, φοιτητή, εργάτη ή αγρότη, κάθε θύμα της κυβερνητικής βίας.
  • Θα υπερασπίσουμε με μαζικό-ενεργητικό τρόπο τον δημόσιο πλούτο της χώρας.
  • Θα δημιουργήσουμε δίκτυο για τη διαφώτιση της διεθνούς κοινής γνώμης τόσο με προσωπικές παρεμβάσεις όσο και με οργανωμένες συνεντεύξεις τύπου και συγκεντρώσεις, ειδικά στην Ευρώπη.
  • Θα απευθυνθούμε σε όσους πολιτικούς δεν έχουν συμβιβαστεί. Στους «αγανακτισμένους πολίτες». Στους ακτιβιστές. Στους ανθρώπους του Πνεύματος και της Τέχνης. Στους εργαζόμενους. Στους νέους. Η Ελλάδα του Αγώνα μπορεί να βγει από τη σημερινή της απομόνωση και να ξαναγίνει για όλη την καθηλωμένη Ευρώπη εστία έμπνευσης, Πολιτισμού και νέων οραματισμών.
  • Θα στηλιτεύουμε με κάθε τρόπο κάθε αντιλαϊκή απόφαση και ενέργεια της κυβέρνησης αλλά και όσων την στηρίζουν. Τέλος
  • Θα εργαστούμε συστηματικά για να βγάλουμε το Λαό στους δρόμους και θα προσπαθήσουμε να οργανώσουμε ιδιαίτερα μεγάλες εκδηλώσεις παντού.
Ο λαός θα πρέπει να πάρει στα δικά του χέρια το μέλλον της Ελλάδας!

Αθήνα, 14.11.2011

Μίκης Θεοδωράκης

.

Αναπάντητα ερωτήματα

.

.

Πέμπτη 10 Νοεμβρίου 2011

Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο του εαυτού

.
Όσο πιο επίμονα προσπαθεί κάποιος να πείσει για τη σπουδαιότητα των έργων του, τόσο πιο απίθανο να έχει στο ενεργητικό του σπουδαία έργα. Όταν τα έργα δεν έχουν τίποτα να πουν, τα λόγια γίνονται φλύαρα, για να καλύψουν το ένοχο κενό μιας εκκωφαντικής σιωπής. Επιστρατεύονται τότε υπερθετικοί βαθμοί, ρητορικά σχήματα και βαρύγδουπες λέξεις (δημοκρατία, εθνική σωτηρία κ.λπ.). Αλλά η προπαγάνδα, η εντυπωσιοθηρία, η υπερβολή, το ψέμα έχουν ως αποτέλεσμα τον ευτελισμό της γλώσσας, τον βιασμό της λογικής και την απονοηματοδότηση των λέξεων. Οι λέξεις καταντούν αισχρές παρωδίες του εαυτού τους. Ο λόγος κενώνεται από αληθές περιεχόμενο και εκφυλίζεται σε θόρυβο. Γι’ αυτό οι ομιλίες των πολιτικών είναι βαρετές, κουραστικές: ο θόρυβος κουράζει. Δεν είναι ότι λείπουν από τις ομιλίες τους ωραίες λέξεις και έξυπνα σχήματα, είναι ότι τη στιγμή που εκφέρονται από τα δικά τους χείλη αδειάζουν από περιεχόμενο.

Ο κενός λόγος εκφέρεται από κενούς ανθρώπους. Το κενό που αποκαλύπτεται στο βλέμμα τους δεν είναι παρά μια αμυδρή αντανάκλαση του κενού που βασιλεύει μέσα τους. Είναι μέσα τους κενοί, γιατί ο εαυτός δεν μπορεί να γεμίσει τον εαυτό του. Ο εαυτός μόνο από τον Άλλο γεμίζει. Ο νάρκισσος είναι προσηλωμένος στο είδωλό του, ο ιδιοτελής προσηλωμένος στις ατομικές του επιδιώξεις· δεν υπάρχει στο κάστρο του εαυτού χαραμάδα για να εισχωρήσει ο Άλλος. Όταν δεν υπάρχει χαραμάδα για τον Άλλο, λείπει η δυνατότητα για αλήθεια. Γιατί η αλήθεια δεν συλλαμβάνεται ατομικά, παρά μονάχα κοινωνείται. Η αλήθεια είναι ένα διαρκές ομαδικό άθλημα, όχι μια οριστική ατομική νίκη.

Σκληρή δοκιμασία για τα νεύρα μας η παρέλαση πρωταθλητών του κενού από τις τηλεοπτικές οθόνες, με σημαιοφόρο το αξιοθρήνητο πλάσμα που παριστάνει τον πρωθυπουργό. Κοιτάζουν μα δε βλέπουν, ακούνε μα δεν κατανοούν, μιλάνε μα δεν λένε. Καμιά χαραμάδα για τον Άλλο. Καμιά ρωγμή στο πέτρινο προσωπείο. Ούτε μία σπίθα πρωτοτυπίας, ευφυΐας, γνησιότητας. Δεν χρειάζεται να αναλύσεις τα «επιχειρήματά» τους, για να βγάλεις τα συμπεράσματά σου· η ανία, η κούραση που σου προκαλεί ο λόγος τους σε πληροφορούν με αρκετή εγκυρότητα: είναι κάλπηδες.

Ο Σαρτρ είχε πει: «Η κόλαση είναι οι άλλοι». Δεν είπε ψέματα. Είπε, όμως, τη μισή αλήθεια – ίσως, το μέρος που τον αφορούσε. Πράγματι: για τον νάρκισσο, για τον ιδιοτελή, οι άλλοι σημαίνουν ανταγωνισμό, απειλή, εμπόδια, οι άλλοι είναι εχθροί που πολιορκούν το κάστρο. Όμως, για τον άνθρωπο που είναι πρόσωπο, δηλαδή για κείνον που είναι στραμμένος (και) προς τα έξω, που έχει ανοιχτές πόρτες και παράθυρα, που είναι έτοιμος όχι μόνο να πάρει, μα και να δώσει, που αναπαύεται περισσότερο στο «εμείς» παρά στο «εγώ», οι άλλοι είναι ο μόνος δρόμος που οδηγεί στον παράδεισο. Αυτή είναι η μισή αλήθεια που παραλείφθηκε.

Οι εγωμανείς της πολιτικής και των ΜΜΕ που τρέφουν τηλεοπτικώς τη βραδινή μας κατάθλιψη εχθρεύονται τον λαό, είναι πασιφανές. Ανάλογα με τις περιστάσεις, τον βλέπουν είτε σαν θήραμα είτε σαν υποζύγιο είτε σαν απειλή. Ποτέ ως ομοούσιο εταίρο στο ενωτικό «εμείς». Νομίζουν ότι τους συμφέρει να ψεύδονται, να εξαπατούν, να χειραγωγούν. Αυταπατώνται. Υπολογίζουν με βάση τα περιορισμένα δεδομένα του μικρόκοσμου που περατώνεται στα τείχη του κάστρου.

Οι κατάπτυστοι θύτες μας είναι, πριν από όλα, θύματα του εαυτού τους. Εγκλωβισμένοι στον περιτειχισμένο μικρόκοσμο του εαυτού, δεν γνώρισαν ποτέ τον ηδονικό ίλιγγο ελευθερίας της διακινδύνευσης στα ανοιχτά λιβάδια. Γι’ αυτό, όταν, μετά από καιρό, θα έχει πια σβήσει η οργή του κόσμου, θα απομείνει ο οίκτος για αυτά τα στερημένα ανθρωπάρια, που κατασπατάλησαν τη ζωή τους στη μία όχθη της αλήθειας: αυτήν της κολάσεως.

Ρομπέν
.

Πέμπτη 3 Νοεμβρίου 2011

ΑΠΑΤΗ ΚΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ - Μίκης Θεοδωράκης

.
Ο επιθανάτιος ρόγχος της Κυβέρνησης σε συνδυασμό με την απροσμέτρητη μεγαλομανία και ανικανότητα των ηγετών της μας οδηγεί εδώ και δυόμιση χρόνια προς το απόλυτο χάος.

Παίζουν με τις αντοχές του λαού μας και χρησιμοποιούν τους θεσμούς αδιαφορώντας για τις συνέπειες.

Το νέο εύρημα του Δημοψηφίσματος είναι εντελώς υποκριτικό, αφού η Κυβέρνηση έχει πάρει ως τώρα άπειρες σοβαρότατες αποφάσεις και έχει υπογράψει συμφωνίες με τις οποίες έχει δεσμεύσει ασφυκτικά τον ελληνικό λαό και έχει υποθηκεύσει το μέλλον του, χωρίς ποτέ να τον ρωτήσει για τίποτα. Μας ρώτησε όταν μας οδήγησε στο ΔΝΤ; Ή όταν υπέγραφε την πρώτη δανειοληπτική σύμβαση; Τώρα που μας έδεσε χειροπόδαρα, τώρα θυμήθηκε το Δημοψήφισμα;

Όμως είναι γνωστό, ότι το Δημοψήφισμα είναι τρόπος δημοκρατικής έκφρασης της θέλησης του Λαού, όταν αυτός είναι ελεύθερος να αποφασίσει και όχι όταν τον έχουν φέρει προ τετελεσμένων γεγονότων και κάτω από συνθήκες εκβιασμού.

Τώρα που ο ελληνικός λαός είναι κυριολεκτικά παγιδευμένος εξ αιτίας της Κυβέρνησης και με τις δικές της υπογραφές, έρχονται να θέσουν υποκριτικά το ερώτημα αν συναινούμε στην τελευταία μόνο συμφωνία που υπέγραψαν τις μέρες αυτές, προσπαθώντας πονηρά να νομιμοποιήσουν αναδρομικά ό,τι αντισυνταγματικό έχουν κάνει ως τώρα και εκβιάζοντάς μας ότι αν δεν συναινέσουμε, θα χάσουμε ό,τι έχουμε, ακόμα και μισθούς και συντάξεις.

ΟΧΙ λοιπόν στο δημοψήφισμα.

Όσο για μας, έντονη προσπάθεια για τη δημιουργία του Πανεθνικού Παλλαϊκού Μετώπου Σωτηρίας.

Αθήνα, 1.11.2011

Μίκης Θεοδωράκης
.