Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΔΙΕΘΝΗ ΚΟΙΝΗ ΓΝΩΜΗ Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ - Μίκης Θεοδωράκης

.
Υπάρχει μια διεθνής συνωμοσία με στόχο την ολοκλήρωση της καταστροφής της χώρας μου. Ξεκίνησαν από το 1975 με στόχο τον νεοελληνικό πολιτισμό, συνέχισαν με την διαστροφή της νεότερης ιστορίας μας και της εθνικής μας ταυτότητας και τώρα προσπαθούν να μας εξαφανίσουν και βιολογικά με την ανεργία, την πείνα και την εξαθλίωση. Εάν ο ελληνικός λαός δεν ξεσηκωθεί σύσσωμος για να τους εμποδίσει, ο κίνδυνος για την εξαφάνιση της Ελλάδας είναι υπαρκτός. Εγώ την τοποθετώ μέσα στα δέκα επόμενα χρόνια. Από μας θα μείνει μόνο η μνήμη του πολιτισμού μας και των αγώνων μας για την ελευθερία.

Ως το 2009 δεν υπήρχε σοβαρό οικονομικό πρόβλημα. Οι μεγάλες πληγές της οικονομίας μας ήταν οι υπερβολικές δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού και η διαφθορά μιας μερίδας του πολιτικού και του οικονομικο-δημοσιογραφικού χώρου. Όμως και για τις δύο πληγές ήταν συνυπεύθυνοι και οι ξένοι. Όπως λ.χ. οι Γερμανοί, Γάλλοι, Άγγλοι και Αμερικανοί, που κέρδιζαν δισεκατομμύρια ευρώ σε βάρος του εθνικού μας πλούτου από την ετήσια πώληση πολεμικού υλικού. Αυτή η συνεχής αιμορραγία, μάς γονάτιζε και δεν μας επέτρεπε να προχωρήσουμε προς τα εμπρός, ενώ προσέφερε πλούτο στα ξένα έθνη. Το ίδιο συνέβαινε και με το πρόβλημα της διαφθοράς. Λ.χ. η Γερμανική Siemens είχε ειδικό κλάδο για την εξαγορά Ελλήνων παραγόντων, προκειμένου να τοποθετήσει τα προϊόντα της στην ελληνική αγορά. Επομένως ο ελληνικός λαός υπήρξε θύμα αυτού του ληστρικού ντουέτου, Ελλήνων και Γερμανών, που πλούτιζαν σε βάρος του.

Είναι φανερό ότι αυτές οι δύο μεγάλες πληγές θα μπορούσαν να αποφευχθούν εάν οι ηγεσίες των δύο φιλοαμερικανικών κομμάτων εξουσίας δεν είχαν διαβρωθεί από στοιχεία διεφθαρμένα, τα οποία για να καλύψουν τη διαρροή του πλούτου (που ήταν προϊόν της εργασίας του ελληνικού λαού) προς τα ταμεία των ξένων χωρών, κατέφευγαν στον υπέρμετρο δανεισμό, με αποτέλεσμα το δημόσιο χρέος να φτάσει στα 300 δισ. ευρώ, δηλαδή το 130% του ΑΕΠ (Ακαθάριστου Εθνικού Εισοδήματος).

Με την κομπίνα αυτή οι ξένοι που προανέφερα κέρδιζαν διπλά. Πρώτον από την πώληση των όπλων και των προϊόντων τους. Και δεύτερον από τους τόκους των χρημάτων που δάνειζαν στις κυβερνήσεις και όχι στον λαό. Γιατί όπως είδαμε, ο λαός ήταν το κύριο θύμα και στις δύο περιπτώσεις. Ένα παράδειγμα και μόνο θα σας πείσει. Οι τόκοι του δανείου του ενός δισ. δολλαρίων που έκανε ο Ανδρέας Παπανδρέου στα 1986 από μια μεγάλη ευρωπαϊκή χώρα, έφτασαν στα 54 δισ. ευρώ και ξεπληρώθηκαν τελικά το ...2010!

Ο κ. Γιούνγκερ εδήλωσε προ ενός έτους ότι είχε διαπιστώσει τη μεγάλη αιμορραγία των Ελλήνων από τις υπερβολικές (και αναγκαστικές) δαπάνες για την αγορά πολεμικού υλικού από Γερμανία και Γαλλία συγκεκριμένα. Και συμπέρανε ότι έτσι οι πωλητές μας οδηγούν σε βέβαιη καταστροφή. Όμως ομολογεί ότι δεν προέβη σε καμμιά ενέργεια, για να μη βλάψει τα συμφέροντα των φιλικών του χωρών!

Στα 2008 υπήρξε η μεγάλη οικονομική κρίση στην Ευρώπη. Ήταν λοιπόν επόμενο να επηρεαστεί και η ελληνική οικονομία. Εν τούτοις το επίπεδο ζωής, αρκετά υψηλό, ώστε να έχουμε καταταγεί μεταξύ των 30 πλουσιότερων χωρών του κόσμου, έμεινε βασικά το ίδιο. Υπήρξε όμως άνοδος του δημοσίου χρέους. Όμως το δημόσιο χρέος δεν οδηγεί αναγκαστικά σε οικονομική κρίση. Τα χρέη μεγάλων χωρών όπως λ.χ. οι ΗΠΑ και η Γερμανία υπολογίζονται σε τρισεκατομμύρια ευρώ. Το πρόβλημα είναι εάν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη και παραγωγή. Τότε μπορεί κανείς να δανείζεται από τις μεγάλες Τράπεζες με επιτόκιο έως 5%, έως ότου περάσει η κρίση.

Σ' αυτή τη θέση ακριβώς βρισκόμασταν στα 2009, όταν έγινε η κυβερνητική αλλαγή τον Νοέμβριο και ανέλαβε πρωθυπουργός ο Γ. Παπανδρέου. Για να κατανοηθεί τι σκέπτεται σήμερα ο ελληνικός λαός για την καταστροφική πολιτική του, παραθέτω δύο νούμερα: Στις εκλογές του 2009 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε το 44% των ψήφων. Σήμερα τα γκάλοπ του δίνουν 6%.

Ο κ. Παπανδρέου θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την οικονομική κρίση (που όπως είπα αντανακλούσε την ευρωπαϊκή) με δάνεια από τις ξένες Τράπεζες και με το σύνηθες επιτόκιο δηλαδή κάτω από 5%. Εάν το έκανε αυτό, δεν θα υπήρχε για τη χώρα μας το παραμικρό πρόβλημα. Το αντίθετο μάλιστα θα συνέβαινε, γιατί βρισκόμασταν σε φάση οικονομικής ανάπτυξης κι έτσι ασφαλώς θα ανέβαινε το βιοτικό μας επίπεδο.

Όμως ο κ. Παπανδρέου είχε ήδη ξεκινήσει τη συνωμοσία του εναντίον του ελληνικού λαού από το καλοκαίρι του 2009, όταν συναντήθηκε κρυφά με τον Στρως Καν, με στόχο να οδηγηθεί η Ελλάδα κάτω από την ηγεμονία του ΔΝΤ. Η πληροφορία για τη συνάντηση αυτή δόθηκε στην δημοσιότητα από τον ίδιο τον πρώην Πρόεδρο του ΔΝΤ..

Για να φτάσουμε όμως έως εκεί, θα έπρεπε να παραμορφωθεί η πραγματική οικονομική κατάσταση στη χώρα μας, ώστε να φοβηθούν οι ξένες Τράπεζες και να ανεβάσουν τα επιτόκια δανεισμού σε απαγορευτικούς αριθμούς. Αυτή η επαχθής επιχείρηση ξεκίνησε με την ψεύτική εκτίναξη του Δημοσίου Ελλείμματος από το 9,2% στο 15%. Για την κακουργηματική αυτή πράξη ο Εισαγγελέας κ. Πεπόνης παρέπεμψε προ 20 ημερών στην Δικαιοσύνη τους κυρίους Παπανδρέου και Παπακωνσταντίνου (υπουργό των Οικονομικών).

Ακολούθησε η συστηματική εκστρατεία του κ. Παπανδρέου και του Υπουργού Οικονομικών στην Ευρώπη που διήρκεσε 5 μήνες, κατά την οποία προσπαθούσαν να πείσουν τους ξένους ότι η Ελλάδα είναι ένας Τιτανικός έτοιμος να βυθιστεί, ότι οι Έλληνες είναι διεφθαρμένοι, τεμπέληδες και επομένως ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τις ανάγκες της χώρας. Σε κάθε τους δήλωση ανέβαιναν τα επιτόκια, ώστε να μην μπορούμε πια να δανειστούμε, οπότε η υπαγωγή μας στο ΔΝΤ και στην Ευρωπαϊκή Τράπεζα να πάρει τον χαρακτήρα της σωτηρίας μας, ενώ στην πραγματικότητα υπήρξε η αρχή του θανάτου μας.

Τον Μάιο του 2010 υπεγράφη από έναν και μόνο Υπουργό το περίφημο Μνημόνιο, δηλαδή η πλήρης υποταγή μας στους δανειστές μας. Το ελληνικό δίκαιο σ' αυτές τις περιπτώσεις απαιτεί την ψήφιση μιας τόσο σημαντικής συμφωνίας από τα τρία πέμπτα της Βουλής. Άρα στην ουσία το Μνημόνιο και η Τρόικα που σήμερα ουσιαστικά μας κυβερνούν. λειτουργούν παράνομα όχι μόνο για το ελληνικό αλλά και για το ευρωπαϊκό δίκαιο.

Από τότε έως τώρα, εάν τα σκαλιά που οδηγούν στο θάνατό μας είναι είκοσι, έχουμε ήδη διανύσει πάνω από τα μισά. Φανταστείτε ότι με το Μνημόνιο αυτό παραχωρούμε στους ξένους την Εθνική μας Αυτοτέλεια και την Δημόσια περιουσία μας. Δηλαδή Λιμάνια, Αεροδρόμια, Οδικά δίκτυα, Ηλεκτρισμό, Ύδρευση, Υπόγιεο και υποθαλάσσιο πλούτο κλπ. κλπ. Κι ακόμα τα ιστορικά μας μνημεία όπως η Ακρόπολη, οι Δελφοί, η Ολυμπία, η Επίδαυρος κλπ. αφού έχουμε παραιτηθεί από όλες τις σχετικές ενστάσεις.

Σταμάτησε η παραγωγή, ανέβηκε στο 18% η ανεργία, κλείσανε 80.000 καταστήματα, χιλιάδες βιοτεχνίες και εκατοντάδες βιομηχανίες. Συνολικά βάλανε λουκέτο 432.000 επιχειρήσεις. Δεκάδες χιλιάδες νέοι επιστήμονες εγκαταλείπουν τη χώρα, που βυθίζεται κάθε μέρα και πιο πολύ σε μεσαιωνικό σκότος. Χιλιάδες πρώην ευκατάστατοι πολίτες ψάχνουν στα σκουπίδια και κοιμούνται στο πεζοδρόμιο.

Στο μεταξύ υποτίθεται ότι ζούμε χάρη στη μεγαλοψυχία των δανειστών μας, της Ευρώπης των Τραπεζών και του ΔΝΤ. Στην πραγματικότητα κάθε πακέτο με τα δεκάδες δισ. ευρώ με τα οποία χρεώνεται η Ελλάδα επιστρέφεται ολόκληρο από κει που έρχεται, ενώ εμείς φορτωνόμαστε νέους αβάσταχτους τόκους. Και επειδή υπάρχει η ανάγκη να διατηρηθεί το Κράτος, τα Νοσοκομεία και τα Σχολεία, η Τρόικα φορτώνει τα μεσαία και τα κατώτερα οικονομικά στρώματα της κοινωνίας με υπέρμετρους φόρους, που οδηγούν κατ' ευθείαν στην πείνα. Γενικευμένη κατάσταση πείνας είχαμε στην αρχή της γερμανικής κατοχής το 1941 με 300.000 νεκρούς σε διάστημα έξι μηνών. Από τότε το φάσμα της πείνας ξανάρχεται στη συκοφαντημένη και δύστυχη χώρα μας.

Αν σκεφθεί κανείς ότι η γερμανική κατοχή μας στοίχισε ένα εκατομμύριο νεκρούς και την ολοσχερή καταστροφή της χώρας μας, πώς είναι δυνατόν να δεχτούμε εμείς οι Έλληνες τις απειλές της κ. Μέρκελ και την πρόθεση των Γερμανών να μας επιβάλουν ένα νέο γκαουλάιτερ... Τη φορά αυτή με γραβάτα...

Και για να αποδείξω πόσο πλούσια χώρα είναι η Ελλάδα και πόσο εργατικός και συνειδητοποιημένος Λαός είναι ο Έλληνας (συνείδηση του Χρέους προς την Ελευθερία και της αγάπης προς την πατρίδα) είναι η εποχή της Γερμανικής Κατοχής από το 1941 έως τον Οκτώβριο του 1944.

Όταν τα SS και η πείνα σκότωσαν ένα εκατομμύριο πολίτες και η Βέρμαχτ κατέστρεφε συστηματικά την χώρα, έκλεβε την αγροτική παραγωγή και τον χρυσό από τις Τράπεζες, οι Έλληνες έσωσαν από την πείνα τον Λαό με τη δημιουργία του Κινήματος της Εθνικής Αλληλεγγύης και δημιούργησαν έναν παρτιζάνικο στρατό 100.000, που καθήλωσε στην χώρα μας 20 γερμανικές μεραρχίες.

Συγχρόνως όχι μόνο κατόρθωσαν οι Έλληνες χάρη στην εργατικότητά τους, να επιζήσουν αλλά υπήρξε και μεγάλη ανάπτυξη της νεοελληνικής τέχνης μέσα στις συνθήκες κατοχής, ιδιαίτερα στους τομείς της λογοτεχνίας και της μουσικής.

Η Ελλάδα επέλεξε την οδό της αυτοθυσίας για την ελευθερία και συγχρόνως της επιβίωσης.

Και τότε μας χτύπησαν αναίτια κι εμείς απαντήσαμε με Αλληλεγγύη και Αντίσταση και επιζήσαμε. Το ίδιο ακριβώς κάνουμε και τώρα με τη βεβαιότητα ότι τελικός νικητής θα είναι ο ελληνικός λαός. Αυτό το μήνυμα στέλνω στην κ. Μέρκελ και στον κ. Σόϊμπλε δηλώνοντας ότι παραμένω πάντοτε φίλος του Γερμανικού Λαού και θαυμαστής της μεγάλης του συνεισφοράς στην Επιστήμη, τη Φιλοσοφία και την Τέχνη και ιδιαίτερα στη Μουσική! Και η καλλίτερη ίσως απόδειξη γι' αυτό είναι ότι εμπιστεύθηκα το σύνολο του μουσικού μου έργου σε δύο Γερμανούς Εκδότες, τον Schott και το ν Breitkopf, που είναι από τους μεγαλύτερους εκδότες του κόσμου και η συνεργασία μου μαζί τους είναι άκρως φιλική.

Μας απειλούν ότι θα μας εκδιώξουν από την Ευρώπη. Εάν η Ευρώπη δεν μας θέλει μια φορά, εμείς αυτή την Ευρώπη των Μέρκελ - Σαρκοζί δεν την θέλουμε δέκα φορές.

Σήμερα Κυριακή 12 Φεβρουαρίου, ετοιμάζομαι να πάρω μέρος κι εγώ μαζί με τον Μανώλη Γλέζο, τον ήρωα που κατέβασε τη Σβάστικα από την Ακρόπολη δίνοντας έτσι το σινιάλο για το ξεκίνημα όχι μόνο της ελληνικής αλλά και της ευρωπαϊκής αντίστασης ενάντια στον Χίτλερ. Οι δρόμοι και οι πλατείες μας θα πλημμυρίσουν από εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες που θα διαδηλώνουν την οργή τους κατά της κυβέρνησης και της Τρόικα.

Άκουσα χθες τον τραπεζίτη-Πρωθυπουργό στο διάγγελμά του προς τον Ελληνικό Λαό να λέει ότι «έχουμε φτάσει σχεδόν στο μηδέν». Ποιοι όμως μας έφτασαν μέσα σε δυο χρόνια στο ΜΗΔΕΝ; Οι ίδιοι, που αντί να βρίσκονται στη φυλακή, εκβιάζουν τους βουλευτές να υπογράψουν Νέο Μνημόνιο χειρότερο από το πρώτο, που θα εφαρμοστεί από τους ίδιους ανθρώπους και τις ίδιες μεθόδους που μας οδήγησαν στο ΜΗΔΕΝ. Γιατί; Γιατί αυτό επιτάσσει το ΔΝΤ και το Γιούρο Γκρουπ εκβιάζοντάς μας ότι εάν δεν υπακούσουμε, θα οδηγηθούμε στην χρεοκοπία... Εδώ παίζεται το θέατρο του παραλόγου. Όλοι αυτοί οι κύκλοι που ουσιαστικά μας μισούν (ξένοι και Έλληνες) και που είναι οι μόνοι υπεύθυνοι για την δραματική κατάσταση στην οποία οδήγησαν τη χώρα, απειλούν, εκβιάζουν, με σκοπό να συνεχίσουν το καταστροφικό τους έργο, δηλαδή να μας πάνε κάτω από το ΜΗΔΕΝ, έως την οριστική μας εξαφάνιση.

Έχουμε επιζήσει σε πολύ δύσκολες συνθήκες μέσα από τους αιώνες και είναι βέβαιο ότι αν μας οδηγήσουν με τη βία στο προτελευταίο σκαλοπάτι πριν από τον θάνατο, οι Έλληνες όχι μόνο θα επιζήσουν αλλά και θα αναγεννηθούν.

Αυτή τη στιγμή έχω αφιερώσει όλες μου τις δυνάμεις στην προσπάθεια να ενωθεί δυναμικά ο ελληνικός λαός. Προσπαθώ να τον πείσω ότι η Τρόικα και το ΔΝΤ δεν είναι μονόδρομος. Ότι υπάρχει άλλη λύση. Κι αυτή είναι να αλλάξουμε ριζικά την πορεία του έθνους μας και να στραφούμε προς την Ρωσία για οικονομική συνεργασία και για τη δημιουργία κοινοπραξιών που θα μας βοηθήσουν στην ανάδειξη του φυσικού πλούτου της χώρας με όρους που θα εξασφαλίζουν το εθνικό μας συμφέρον.

Όσο για την Ευρώπη προτείνω να πάψουμε να αγοράζουμε πολεμικό υλικό από την Γερμανία και την Γαλλία. Όπως θα κάνουμε ό,τι είναι δυνατόν, ώστε η Γερμανία να εξοφλήσει τις πολεμικές αποζημιώσεις που μας οφείλει και που σήμερα μαζί με τους τόκους μπορεί να ανέρχονται στα 500 δισ. ευρώ.

Η μοναδική δύναμη που μπορεί να πραγματοποιήσει αυτές τις επαναστατικές αλλαγές είναι ο ελληνικός λαός ενωμένος σε ένα τεράστιο Μέτωπο Αντίστασης και Αλληλεγγύης, ώστε να εκδιωχθεί η Τρόικα (ΔΝΤ και Ευρωπαϊκές Τράπεζες) από την χώρα. Ενώ παράλληλα θα πρέπει να θεωρηθούν ως μη γενόμενες όλες οι παράνομες ενέργειές τους (δάνεια, χρέη, τόκοι, φόροι, αγορές του Δημόσιου πλούτου). Φυσικά οι Έλληνες συνεργάτες τους που έχουν ήδη καταδικαστεί στη συνείδηση του λαού μας ως προδότες, θα πρέπει να τιμωρηθούν.

Στον σκοπό αυτό (της ενότητας του Λαού σε ένα Μέτωπο) είμαι ολοκληρωτικά δοσμένος και πιστεύω ότι τελικά θα δικαιωθώ. Πολέμησα με το όπλο στο χέρι ενάντια στην Χιτλερική κατοχή. Γνώρισα τα μπουντρούμια της Γκεστάπο. Καταδικάστηκα από τους Γερμανούς σε θάνατο και έζησα ως εκ θαύματος. Στα 1967 ίδρυσα το ΠΑΜ, την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση κατά της στρατιωτικής χούντας. Πάλεψα στην παρανομία. Πιάστηκα και φυλακίστηκα στο «σφαγείο» της χουντικής Ασφάλειας. Τελικά και πάλι επέζησα.

Σήμερα είμαι 87 ετών και είναι πολύ πιθανόν να μη ζήσω τη σωτηρία της αγαπημένης μου πατρίδας. Όμως θα πεθάνω με τη συνείδησή μου ήσυχη, γιατί εξακολουθώ να κάνω το Χρέος μου απέναντι στα ιδανικά της Ελευθερίας και του Δικαίου ως το τέλος.


Αθήνα, 12.2.2012

Μίκης Θεοδωράκης
.

Η λύση

.
Την περασμένη Κυριακή υπεγράφη στη Βουλή το κατάπτυστο Μνημόνιο ΙΙ. Το γεγονός αυτό επηρεάζει την προοπτική της χώρας μας, του λαού μας, γιατί θέτει ένα πλαίσιο. Αλλά δεν την ορίζει μονομερώς και πλήρως. Νομίζω ότι η πιο σημαντική παράμετρος της προοπτικής μας είναι η στάση που εμείς θα τηρήσουμε απέναντι στο νέο αυτό πλαίσιο. Αν αυτό ισχύει, τότε το πιο ανησυχητικό γεγονός της περασμένης Κυριακής δεν είναι οι υπογραφές της προδοσίας, αλλά το ότι, την ίδια ώρα, ήταν περισσότεροι αυτοί που μέσα στα γήπεδα φώναζαν για την ομάδα τους από εκείνους που έξω στους δρόμους φώναζαν για την πατρίδα τους.

Παρατηρείται γύρω μας χαύνωση, παραίτηση. Αν προσπαθήσεις να κεντρίσεις κάποιον, μπας και ξυπνήσει, έχει έτοιμη την απάντηση: «Και τι να κάνω; Τι μπορώ εγώ να κάνω;». Πολύ σωστά. Τίποτα. Τίποτα δεν μπορείς να κάνεις. Στο χάλι που είσαι, στο σκοτάδι που βρίσκεσαι, τίποτα. Άρα, ανάγκη να πάμε σε άλλο ερώτημα: «Ποιος πρέπει να γίνεις;». Αφού από αυτό που είσαι δεν προκύπτει κάτι που μπορείς να κάνεις, ίσως πρέπει να γίνεις κάποιος άλλος. Κάποιος με ενημέρωση και γνώση. Κάποιος με γλώσσα, ιστορία, αξίες και όραμα. Κάποιος με σκέψη, κρίση, ψυχή και αποφασιστικότητα. Και όταν γίνεις αυτός, τότε θα έχει νόημα να θέσεις το ερώτημα: «Τι μπορώ εγώ να κάνω;». Ωστόσο, δεν θα χρειαστεί καν. Γιατί θα ξέρεις ήδη. Όπως ήξεραν και έπραξαν οι στρατιές των προγόνων σου που ύφαναν την ένδοξη ιστορία αυτού του τόπου. Σήμερα τους ονομάζουμε ήρωες. Όχι γιατί έξαφνα κάθισαν και αναρωτήθηκαν τι μπορούσαν να κάνουν και κατάφεραν να το βρουν. Αλλά γιατί ήσαν αυτοί που έπρεπε να είναι, ώστε να μη χρειάζεται να αναρωτιούνται, αλλά ανά πάσα στιγμή να ξέρουν.

Ξέρω, σου ζητάω πολλά. Μα είναι μεγάλο και το διακύβευμα. Μη ρωτάς τι μπορείς να κάνεις. Γίνε αυτός που πρέπει να είσαι.

Ρομπέν
.

Τρίτη 14 Φεβρουαρίου 2012

Κυριακή 12 Φεβρουαρίου 2012

Μέρες κατοχής

.
Η τρομοκρατική προπαγάνδα που εξαπολύθηκε χθες από πολιτικούς και ΜΜΕ θα διδάσκεται σε σεμινάρια κοινωνιολογίας ως εξέχον case study. Η τρομοκρατική προπαγάνδα ήταν συντεταγμένη και καταιγιστική. Η απόλυτη κυριαρχία της στα ΜΜΕ και η ανυπαρξία αντίθετης φωνής αποτελεί αδιάσειστη απόδειξη του ότι βρισκόμαστε υπό κατοχή. Μοιάζει να είμαστε στην Αθήνα του 1943, με τα ραδιόφωνα σφραγισμένα από τους Γερμανούς κατά τρόπο ώστε να μπορούν να λαμβάνουν μόνο το σήμα του Σταθμού της Αθήνας, ο οποίος ελεγχόταν από τους κατακτητές. Τότε, σε κάποια σπίτια διασώζονταν παράνομοι δέκτες, μέσω των οποίων οι Έλληνες, με κίνδυνο της ζωής τους, άκουγαν το BBC. Σήμερα, οι Έλληνες που αρνούνται να τρέφονται με την κατοχική προπαγάνδα στρέφονται στα blogs. Είναι θέμα χρόνου να κηρυχτούν και αυτά παράνομα, βάσει της συνθήκης ACTA.

Οι ανεκδιήγητοι στρατηγοί Παπαδήμος, Παπανδρέου και Σαμαράς πάσχισαν, στα διαγγέλματά τους, να μας πείσουν ότι η υπογραφή του νέου μνημονίου είναι ο μονόδρομος προς τη σωτηρία, ενώ η μη υπογραφή ισοδυναμεί με άνοιγμα των πυλών της κολάσεως. Οι ανεκδιήγητοι στρατηγοί, μαζί με τους συνταγματάρχες της κατοχικής ενημέρωσης, έσπειραν τον τρόμο και τον πανικό, μιλώντας για άδεια ράφια στα σούπερ μάρκετ και στα φαρμακεία, διακοπή της προμήθειας καυσίμων, κλειστά σχολεία και νοσοκομεία, αδυναμία πληρωμής μισθών και συντάξεων, διακινδύνευση των αποταμιεύσεων, μαζικό κλείσιμο επιχειρήσεων, κατάρρευση του βιοτικού επιπέδου των Ελλήνων, ύφεση, αστάθεια, ανεργία, εξαθλίωση και, γενικά, οικονομικό και κοινωνικό Αρμαγεδδώνα.

Προχτές άκουσα τον Βαρουφάκη να υπενθυμίζει το αυτονόητο, ότι τα τρόφιμα, τα φάρμακα και το πετρέλαιο τα εισάγουν εταιρίες, δηλαδή ιδιώτες, και όχι το κράτος, άρα, ακόμα και αν το κράτος ξεμείνει από χρήματα, οι εισαγωγές αυτών των αγαθών δεν πρόκειται να επηρεαστούν.

Βέβαια, μπορεί να υπάρχουν κρυφές παράμετροι στο ζήτημα. Εξάλλου, μπορεί ο Βαρουφάκης να είναι πράκτορας σκοτεινών συμφερόντων που επιθυμούν την καταστροφή της χώρας. Πού να ξέρει κανείς;

Αυτό είναι το πρόβλημα. Δεν ξέρει κανείς. Έγινε, μήπως, κάποια ενημέρωση και τη χάσαμε; Όλα όσα μας πολυβόλησαν χθες οι ανεκδιήγητοι στρατηγοί και οι της ενημέρωσης συνταγματάρχες, γιατί δεν τα έχουν θέσει σε δημόσιο διάλογο εγκαίρως; Ο Παπανδρέου και ο Σαμαράς είχαν στη διάθεσή τους δύο χρόνια και τέσσερις μήνες για να το πράξουν, ο Παπαδήμος τρεις μήνες. Γιατί τώρα, μια μέρα πριν, και όχι πρωτύτερα, αυτός ο καταιγισμός βιβλικών εικόνων και απειλών, που συνοψίζονται στο τελεσιγραφικό δίλημμα «ή τον κώλο σου ή τη ζωή σου»; Ακολουθούν πιθανές απαντήσεις:

- Επειδή πρωτύτερα βαριόντουσαν.

- Επειδή πρωτύτερα δεν είχαν χρόνο.

- Επειδή, αν τα έλεγαν όλα αυτά πριν από αρκετό καιρό, θα υπήρχε ο χρόνος για να διατυπωθούν απαντήσεις (π.χ. σαν αυτή του Βαρουφάκη), να συζητηθούν στη δημόσια σφαίρα οι αντίθετες απόψεις και να αναδειχθούν τα τρωτά σημεία της κατοχικής προπαγάνδας. Όμως, μια τέτοια διαδικασία είναι η ουσία της δημοκρατίας. Και οι κατοχικές δυνάμεις δεν ανέχονται τη δημοκρατία. Γιατί, όπως είναι προφανές, κατοχικές δυνάμεις και δημοκρατία δεν είναι δυνατόν να συνυπάρχουν, πρόκειται για έννοιες μεταξύ τους αντίθετες.

Ένα ερώτημα που απασχολεί πολλούς είναι: ποιος φταίει για το κατάντημα της χώρας, για την εξαθλίωση του λαού, για τους κινδύνους που αντιμετωπίζει το έθνος; Φταίει το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ, όλοι όσοι κυβέρνησαν, ο λαός ολόκληρος; Νομίζω ότι ένοχοι σε βαθμό κακουργήματος, για πράξεις και για παραλείψεις, πρέπει να αναζητηθούν στις τάξεις των εξουσιών (νομοθετική, εκτελεστική, δικαστική, τέταρτη) που έδρασαν στη μεταπολίτευση. Όσο για τον λαό, όσοι εν γνώση τους συνέπλευσαν, συνεργάστηκαν και αποκόμισαν θέσεις ή οικονομικά οφέλη, είναι ένοχοι σε βαθμό πλημμελήματος. Όσοι από άγνοια, αφέλεια ή αδιαφορία εξέθρεψαν το τέρας με την ψήφο τους ή με την αποχή τους είναι ένοχοι σε βαθμό πταίσματος. Τέλος, κάποιοι γνώριζαν, αγρυπνούσαν και ενδιαφέρονταν, αλλά παρέμειναν αδύναμη μειοψηφία – αυτοί είναι αθώοι.

Τώρα μπαίνουμε σε μια νέα φάση της ιστορίας μας. Φάση οδυνηρή αλλά και – πιστεύω – πνευματικά επωφελή για τον λαό μας. Ζούσαμε σε ένα όνειρο και περάσαμε στη φάση της αφύπνισης. Το ξυπνητήρι ποτέ δεν είναι ευχάριστο.

Είναι καιρός να θυμηθούμε την αυτάρκεια. Ο δανεισμός δεν είναι βιώσιμος.

Είναι καιρός να θυμηθούμε τα βασικά. Τα περιττά κάνουν, τελικά, τη ζωή ανυπόφορη.

Είναι καιρός να θυμηθούμε το νόημα. Η καλοπέραση δεν διαρκεί.

Είναι καιρός να θυμηθούμε το «εμείς». Το «εγώ» έχει παταγωδώς αποτύχει.

Είναι καιρός να θυμηθούμε να θυμόμαστε. Η λήθη κάνει τους λαούς ανυπεράσπιστα θύματα.

Ρομπέν
.

Σάββατο 4 Φεβρουαρίου 2012

ΕΠΕΙΓΟΝ!

.

.

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2012