Πέμπτη 15 Δεκεμβρίου 2011

Ανοικτή επιστολή Ιβάν Σαββίδη

.
ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ - ΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ ΤΗΣ 5ης ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΑΕ, ΠΡΟΕΔΡΟΥ ΤΗΣ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΡΩΣΙΑΣ & ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΤΗΣ 4ης ΚΑΙ 5ης ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΗΣ ΚΡΑΤΙΚΗΣ ΔΟΥΜΑΣ ΙΒΑΝ ΣΑΒΒΙΔΗ

Εξοχώτατε κ. Πρωθυπουργέ,

Αξιότιμε κ. Υπουργέ Εξωτερικών,

Αγαπητοί Έλληνες συμπατριώτες,

Στις δύσκολες στιγμές, που περνά η Ελλάδα, θα ήθελα κατ’ αρχάς να εκφράσω την αμέριστη στήριξη σύσσωμης της ελληνικής Ομογένειας από τη Ρωσική Ομοσπονδία και τις χώρες της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τόσο στην κυβέρνησή Σας, που έχει αναλάβει ένα δύσκολο έργο, όσο και στο σύνολο του ελληνικού λαού, που δοκιμάζεται από την οικονομική κρίση. Θα ήθελα επίσης να Σας διαβεβαιώσω ότι η ελληνική Ομογένεια από την Περιφέρειά μας, όπως είμαι βέβαιος και κάθε Έλληνας του εξωτερικού από κάθε γωνιά του κόσμου, είμαστε πρόθυμοι να συμμετάσχουμε και να ενισχύσουμε κάθε πρωτοβουλία, που θα δίνει πνοή στην ελληνική οικονομία και θα συμβάλει στην ταχύτερη δυνατή επιστροφή της στην ανάπτυξη. Όπως επανειλημμένως έχω δηλώσει, αγαπητέ κ. Παπαδήμο, πολλοί από τους ομογενείς Έλληνες διαθέτουν οικονομικά μέσα, επιρροή και διασυνδέσεις στις κοινωνίες, όπου ζουν και θα μπορούσαν με τον τρόπο τους να κινητοποιήσουν περισσότερες δυνάμεις προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης των οικονομικών σχέσεων με την Ελλάδα, πράγμα που ισχύει πολύ περισσότερο για την Ομογένεια της Ρωσίας, μιας χώρας με ακατάλυτους ιστορικούς και πνευματικούς δεσμούς με την ιστορική πατρίδα όλων μας. Είναι προφανές ότι η προηγούμενη ελληνική κυβέρνηση είχε ενοχληθεί από τις επανειλημμένες εκκλήσεις μου προς εκείνη να αξιοποιήσει τη δύναμη των ομογενών, προσκαλώντας τους να αποκτήσουν ομόλογα, ιδιοκτησίες ή να επενδύσουν στην Ελλάδα και προπαντός από τις απορίες, που έχω συχνά εκφράσει σχετικά με την απροθυμία του κ. Γ. Παπανδρέου να προωθήσει την ενεργειακή και εν γένει οικονομική συνεργασία με τη Ρωσία. Πράγμα, που διαφάνηκε άλλωστε και κατά τη μία και μοναδική συνάντησή του με το Ρώσο πρωθυπουργό Β. Πούτιν το Φεβρουάριο του 2010, αλλά και την πλήρη αδιαφορία του να διερευνήσει τις δυνατότητες δανειακής υποστήριξης από τη ρωσική κυβέρνηση, πολύ πριν τα πράγματα οδηγηθούν εκεί που οδηγήθηκαν σήμερα. Με ιδιαίτερη έκπληξη και απογοήτευση, όμως, πληροφορήθηκα ότι ο αρμόδιος για την Ομογένεια και τη διεθνή οικονομική συνεργασία της Ελλάδας υφυπουργός Εξωτερικών κ. Δημήτριος Δόλλης απευθύνθηκε πρόσφατα σε υψηλόβαθμους αξιωματούχους της Ρωσικής Ομοσπονδίας, οι οποίοι επισκέπτονταν την Ελλάδα, ζητώντας τους να με εμποδίσουν να εκφράζω τις προφανώς ενοχλητικές για την τότε ηγεσία του απόψεις μου, διότι υποτίθεται ότι βλάπτω την ελληνορωσική συνεργασία.Θα προκαλούσε θυμηδία, αν δεν ήταν τραγικό, το γεγονός ότι ο αρμόδιος υφυπουργός – προερχόμενος μάλιστα και ο ίδιος από την Ομογένεια – αντί να προωθεί τις διεθνείς σχέσεις της Ελλάδας και να αξιοποιεί κάθε πρόσωπο και κάθε δύναμη, σπεύδει να συκοφαντήσει και να προσπαθήσει να «κλείσει το στόμα» ενός πολιτικού ελληνικής καταγωγής, που δραστηριοποιείται σε μια χώρα τόσο σημαντική για τα ελληνικά εθνικά συμφέροντα, όπως η Ρωσία.Θα ήταν εντελώς κωμικό, αν δεν προκαλούσε απεριόριστη θλίψη, το γεγονός ότι ο «παραπονούμενος» στους Ρώσους αξιωματούχους υφυπουργός είναι και ο αρμόδιος επικεφαλής από ελληνικής πλευράς της ελληνορωσικής διυπουργικής επιτροπής, η οποία πρόκειται να συνεδριάσει ξανά μετά από ενάμιση χρόνο, προσφέροντας άλλη μια εύγλωττη απόδειξη της επιβεβαιωμένης ραγδαίας επιδείνωσης των ελληνορωσικών σχέσεων κατά την περίοδο της διακυβέρνησης της Ελλάδας από τον κ. Γ.Παπανδρέου.Δικαιούμαι να συμπεράνω ότι ο κ. Δόλλης δεν θα προχωρούσε σε αυτού του είδους την εις βάρος μου παρέμβαση προς τη ρωσική κυβέρνηση και την ηγεσία της, εάν δεν ήταν εν γνώσει του τότε προϊσταμένου του υπουργού επί των Εξωτερικών και του τότε Πρωθυπουργού. Δικαιούμαι επίσης να παραδώσω στην κρίση Σας και στην κρίση της ελληνικής κοινής γνώμης, κατά πόσον άνθρωποι αυτού του είδους και πολιτικοί αυτής της ποιότητας μπορούν να κατέχουν κρίσιμα αξιώματα, όπως οι σχέσεις με τους Ομογενείς και η διεθνής οικονομική συνεργασία. Θα ήθελα να Σας διαβεβαιώσω, κ. Πρωθυπουργέ, ότι παραβλέποντας ανθρώπους, που σχεδόν ήδη ανήκουν στο παρελθόν της Ελλάδας, δεν θα πάψω να καταβάλλω εμπράκτως κάθε προσπάθεια για την ενίσχυση των σχέσεων Ελλάδας και Ρωσίας, δύο χωρών, που επισφράγισαν τους δεσμούς τους με την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους.Θα ήθελα επίσης να διαβεβαιώσω τα υπόλοιπα μέλη της ελληνικής κυβέρνησης και της Βουλής των Ελλήνων, καθώς και τον αδελφό ελληνικό λαό, ότι οι Ομογενείς από τη Ρωσία και την πρώην Σοβιετική Ένωση θα συνεχίσουν να ενδιαφέρονται ενεργά για την ευημερία της Ελλάδας και να εργάζονται συστηματικά για την προώθηση της συνεργασίας της ομόδοξης χώρας τόσο με τη Ρωσία, όσο και με όλες τις χώρες του μετασοβιετικού χώρου, όπου υπάρχουν και αγωνιούν για το μέλλον της Ελλάδας ελληνικές κοινότητες.Παρακολουθώ με αγωνία την οικονομική και κοινωνική δοκιμασία της Ελλάδας και εύχομαι από καρδιάς στους Έλληνες σωφροσύνη και καλή τύχη στις περαιτέρω επιλογές τους, οι οποίες και θα επαναφέρουν την ευημερία στην ιστορική μας πατρίδα.

Ιβάν Σαββίδης

http://www.antibaro.gr/node/3563

.

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Ο μύθος του δικαιώματος

.
Η αξία του δικαιώματος είναι υπερτιμημένη και περιορίζεται από το γεγονός ότι, στην πράξη, ο ανώτερος βαθμός ελευθερίας που παρέχουν οι κοινωνίες στα μέλη τους είναι η δυνατότητα να επιλέξουν το είδος της ανελευθερίας τους.
Ρομπέν
.

Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

ΚΙΣΣΙΝΓΚΕΡ, ΣΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΑΠΑΔΗΜΟΣ

.
του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου
Aνοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό


Aγαπητέ κ. Παπαδήμο,

Δεν έχουμε σχεδόν τίποτα κοινό, δεν με ξέρετε, δεν σας ξέρω. Εκτός από δύο χαρακτηριστικά που μοιραζόμαστε, και δεν μοιράζεστε με κανέναν από τους ισχυρούς ξένους “φίλους” σας, τους οποίους, ενδεχομένως, εμπιστεύεστε και στη συνδρομή των οποίων ίσως υπολογίζετε. Οι δικοί σας φίλοι μπορεί να είναι κάπως διαφορετικοί από αυτούς που είχε ο κ. Παπανδρέου, τους Σόρος, Ρόντος, Ρουμπινί, Στρως-Καν, Ρότσιλντ, Νετανιάχου κ.α., μπορεί να συμπίπτετε σε ορισμένους. Αναλογιστείτε όμως τι έπαθε ο κ. Παπανδρέου ακολουθώντας τις συμβουλές τους; Εσείς καταλαβαίνετε πολύ καλύτερα από τον προκάτοχό σας τι συζητάτε, το πρόβλημα όμως δεν είναι εκεί, είναι στο τι θέλουν οι “φίλοι”. Αναλογιστείτε, μια στιγμή έστω, ζυγείστε στο μυαλό σας, την πιθανότητα να πάθετε εσείς πολύ χειρότερα από τον κ. Παπανδρέου.

Τα δύο πράγματα που δεν μοιράζεστε με τους φίλους σας και μοιράζεστε μαζί μου, είναι ότι είμαστε και οι δύο ‘Ελληνες και ότι έχουμε, υποθέτω, αμφότεροι συμφέρον να μην γνωρίσει, επί των ημερών σας, η Ελλάδα βιβλική καταστροφή, να μη μείνετε στην ιστορία ως Παπαδήμιος, να μη σας κυνηγάνε μέχρι το τέλος της ζωής σας οι τύψεις ή/και οι ‘Eλληνες. Μοιάζετε αρκετά σοβαρός για να ξέρετε ότι αυτά είναι πραγματικές, όχι θεωρητικές δυνατότητες, έστω κι αν προτιμάτε να τις απωθείτε.

Διαβάζω στις μεγαλύτερες εφημερίδες να σας γράφουν μέλος της “κυβέρνησης Sachs”. Μπορεί να είναι ο οίστρος των ρεπόρτερ και των αναλυτών, μπορεί να είναι η διάθεση να μειώσουν την Ελλάδα δια του πρωθυπουργού της. Το δικό μου μάτι διαβάζει μια συγκαλυμμένη προειδοποίηση και απειλή από τους φίλους σας σε αυτά τα δημοσιεύματα. Είναι σα να σας λένε: “Mην ξεχνάς που ανήκεις. Aν μας κάνεις μπαγαμποντιές, θα σε πετάξουμε την άλλη μέρα στα σκυλιά”. ‘Oπως έκαναν με τον κ. Παπανδρέου και το “δημοψήφισμα”, όταν εξάντλησε τη χρησιμότητά του, ή παλιότερα με τον Ιωαννίδη.

Κύριε Παπαδήμο, φοβούμαι ότι πρέπει να ξεχάσετε αυτά που ξέρατε ως τραπεζίτης. Δεν αντιμετωπίζετε μια οικονομική κρίση, για την οποία νομίζετε ότι έχετε κάποια εργαλεία. Είστε στο επίκεντρο μείζονος εθνικής κρίσης και μεγάλης, παγκόσμιας, στρατηγικής κρίσης.

Αν όντως βρήκαν αυτό τον τρόπο να σας μειώσουν, τρομάξουν, προειδοποιήσουν, γιατί άραγε το κάνουν; Τι φοβούνται από σας, τον ορθόδοξο τραπεζίτη, το μέλος της Trilateral, τον πρώην αντιπρόεδρο της ΕΚΤ; Μήπως ότι θα γίνετε ξαφνικά κομμουνιστής, ή εθνικιστής, ή ότι θα πάτε να βρείτε τον Πούτιν και τους Κινέζους; ‘Oχι βέβαια. Φοβούνται κάτι άλλο: ότι, κάποια στιγμή, ακόμα και σεις, ο δικός τους άνθρωπος, θα επαναστατήσετε συνειδητοποιώντας τι σας βάζουν να κάνετε, θα “τσινίσετε”. Αν το φοβούνται, είναι γιατί γνωρίζουν καλύτερα από σας τον ρόλο που θα αχθείτε να παίξετε.

Aνήκετε σε μια τάξη και προίστασθε ενός πολιτικού συστήματος που υποφέρουν από βαριά “καθεστωτική τύφλωση”, τυπική κρίσεων όπως η τωρινή. Η ιστορία διηγείται πολλά παραδείγματα, όπως τη Μαρία Αντουανέτα, που, όταν της είπαν ότι ο κόσμος δεν έχει ψωμί να φάει, διερωτήθηκε γιατί δεν τρώει παντεσπάνι. Λίγο καιρό αργότερα, το κεφάλι της κυλούσε από τους ώμους της. Με τον αποκεφαλισμό της και του άντρα της, ιδρύθηκε η σύγχρονη εποχή, που οι συνάδελφοί σας τραπεζίτες θέλουν τώρα να τελειώσουν, πιστεύοντας ότι κάνουν το “έργο του Θεού” και αποκαθιστούν τη “Βασιλεία του Χρήματος”.

Η τύφλωση των Γάλλων Βασιλέων ήταν αστεία υπόθεση, μπροστά σε αυτά που συμβαίνουν σήμερα, και τα γράφει, έστω κάπως μασημένα, χωρίς διευθύνσεις και τηλέφωνα, ο Σόρος στα βιβλία του και τα λέει στις διαλέξεις του. Ο Ούγγρος χρηματιστής και οπαδός του Πόπερ, υποστηρίζει ότι σε αυτόν και τους φίλους του ανήκει, σε μεγάλο βαθμό, η “τιμή” της διάλυσης της ΕΣΣΔ. Αν καταλαβαίνουμε καλά την ιδέα του, που υποστηρίζει ότι δοκίμασε επιτυχώς στη διάλυση της ΕΣΣΔ, είναι η διάχυση σε κόμβους επιρροής των εξελίξεων, ιδεών που μοιάζουν να ανταποκρίνονται στις τακτικές ανάγκες διαφόρων τμημάτων των ελίτ, τους δίνουν τακτική διέξοδο, εις βάρος των στρατηγικών συμφερόντων τους. Για να παίξεις αυτό το παίγνιο πρέπει να έχεις ένα βαθμό πολύ ανώτερης στρατηγικής ευφυίας, να μη φαίνεσαι, αλλά να έχεις πολύ επιρροή σε κρίσιμα σημεία του δικτύου αποφάσεων.

Ο Σόρος υποστηρίζει ότι η Ελλάδα βρίσκεται σε αθεράπευτη “δίνη θανάτου” και, αντιδρώντας στην 26η Οκτωβρίου, προέβλεψε την κατάρρευσή της το πολύ σε τρεις μήνες, μέχρι τέλη Ιανουαρίου. Τι θα γίνει τότε; Που και πως θα γίνει; Ξέρει κάτι που δεν ξέρουμε; Εσείς κ. Παπαδήμο είστε σίγουρος τι εννοεί; Δύο πράγματα απασχολούν τον Σόρος: Ευρώπη και Μέση Ανατολή.

Διερωτώμαι κ. Πρωθυπουργέ γιατί λύσσαξαν, απειλούν Θεούς και Δαίμονες να μη κάνουμε εκλογές και δημοψήφισμα, προκειμένου να εφαρμοσθεί η 26η Οκτωβρίου, που προβλέπουν ότι θα καταρρεύσει, και να βάλετε την υπογραφή της Βουλής κάτω από τη δανειακή σύμβαση; Το μόνο που θα μείνει από αυτή την ιστορία είναι οι υπογραφές που σας ζητάνε. Πήτε μου ειλικρινά κ. Παπαδήμο. Εσείς, ως τραπεζίτης, θα υπογράφατε για μια τράπεζα που διοικούσατε μια τέτοια σύμβαση;. Θα την υπογράφατε για το σπίτι σας; Μπορείτε, εσείς και μια Βουλή εκλεγείσα σε τόσο διαφορετικές συνθήκες, να δεσμεύσετε για πάντα την Ελλάδα;

Για να μη χρεωκοπήσουμε, θα απαντήσετε. ‘Εχουμε ήδη χρεωκοπήσει. Tο ξέρετε καλύτερα από μένα. Χρεωκοπήσαμε με το μνημόνιο, όχι γιατί δεν το εφαρμόσαμε. ‘Oπως λέει ο ‘Aνταμ Σμιθ, η καλύτερη λύση σε μια τέτοια κατάσταση είναι να παραδεχθούν πιστωτές και δανειολήπτες την πραγματικότητα και να δουν τι κάνουν. Επικυρώνοντας τη δανειακή σύμβαση, αφοπλίζετε τη χώρα από το ισχυρότερο χαρτί της, προτού της επιτεθούν οι ύαινες.

Για να μείνουμε στο ευρώ, θα πείτε. Ποιό ευρώ, θα υπάρχει ευρώ; Θα μείνουμε στο ευρώ ως βιώσιμο κράτος ή ως μη βιώσιμο προτεκτοράτο; Θα μείνετε στο ευρώ με την ύφεση να σκαρφαλώνει του χρόνου στο 10%, με το μισό πληθυσμό άνεργο, με το κράτος και την κοινωνία σε προχωρημένη αποσύνθεση; Κάντε μια βόλτα στην Αθήνα κ. Πρωθυπουργέ, θα σας διαφωτίσει πολύ περισσότερο από τις στατιστικές σας για το τι συμβαίνει. Αν αφοπλίσετε σήμερα την Ελλάδα θα διευκολύνετε την έξοδο, όχι την παραμονή στο ευρώ, αλλά και όσα άλλα σχέδια εναντίον της χώρας κυοφορούνται. Κι εσείς το ίδιο θα κάνατε ως τραπεζίτης στη θέση τους. Θα κυττάγατε, πριν ρημάξετε την άμοιρη πατρίδα μας, να έχετε κλείσει τις εκκρεμότητες, να βάλετε στο χρηματοκιβώτιο τους τίτλους ιδιοκτησίας.

Ο Κίσσινγκερ, συνάδελφός σας στην Trilateral και αρχιτέκτονας της κυπριακής προβοκάτσιας, επισκέφθηκε το 1972 την Ευρώπη για να αποτρέψει τους Ευρωπαίους από τη συμμετοχή ΚΚ στις κυβερνήσεις. Τόνισε στους συνομιλητές του: “Παρακολουθείστε προσεκτικά τι θα γίνει στη Χιλή”. Το 1973, ο στρατηγός Πινοσέτ επέβαλε άγρια στρατιωτική δικτατορία, σφάζοντας και βασανίζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους. Ο Κίσινγκερ πλήρωσε μεγάλο πολιτικό κόστος, για να κραδαίνει το παράδειγμα. Τα τανκς και τα βασανιστήρια άνοιξαν το δρόμο στη σαραντάχρονη επέλαση των αγορών. Τώρα, η σειρά κινδυνεύει να είναι ανάποδη. Η οικονομική βία δεν θα ακολουθεί, προηγείται ίσως της αστυνομικο-στρατιωτικής. Χρειάζονται πάλι ένα τελικό τώρα παράδειγμα, μιας τρομακτικής οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής καταστροφής, ένα παράδειγμα τόσο πιο τρομερό όσο πιο μεγάλο είναι το σχέδιό τους και είναι κολοσσιαίο το σχέδιο να διαλύσουν την ΕΕ και να αφαιρέσουν από τους ευρωπαϊκούς λαούς τα δικαιώματα, την ευημερία και την ειρήνη που απήλαυσαν μετά το 1945. Μην τους προσφέρετε την Ελλάδα για τους σκοπούς τους. (Αναφερόμενοι στα τανκς δεν εννοούμε τις επικοινωνιακές προβοκάτσιες που στήνει το κόμμα του μνημονίου και οι διεθνείς φίλοι του, σε μια προετοιμασία επανάληψης του σοβιετικού ψευτοπραξικοπήματος του Αυγούστου 1991, που κατέστησε δυνατό το πραγματικό πραξικόπημα του Γέλτσιν, την απαγόρευση του ΚΚΣΕ και τη διάλυση της ΕΣΣΔ. Δικτατορία στην Ελλάδα δεν θα κάνουν οι σχεδόν ανύπαρκτοι χουντικοί, αν γίνει θα χρειαστεί για να υπηρετήσει το μνημόνιο).

Αυτοί γνωρίζουν ότι δεν θα τα καταφέρετε να πάτε ομαλά με το μνημόνιο. Ξέρουν ότι υπάρχει σοβαρή πιθανότητα να οδηγηθούμε απροετοίμαστοι σε κοινωνική έκρηξη και απευθείας σύγκρουση του ελληνικού λαού με τη Γερμανία. Προτιμάνε να αυτοκτονήσουν σιωπηλά οι ‘Eλληνες, όπως άλλοι λαοί του πρώην ανατολικού μπλοκ, ή να διοχετεύσουν αλλού την τεράστια ενέργεια που απελευθερώνει η διάλυση της ελληνικής κοινωνίας. Αν γίνει εξέγερση θέλουν να ηττηθεί, ολοκληρώνοντας τον παραδειγματισμό, αλλά και στιγματίζοντας πάλι τη Γερμανία, καθιστώντας δηλαδή πολιτικά αδύνατη μια ένωση των ευρωπαϊκών λαών κατά των αγορών. Την έχουν ήδη πείσει ότι μπορεί να κάνει αντιπυρική ζώνη γύρω από την Ελλάδα, να τη ρίξει στα σκυλιά και να γλυτώσει η ίδια. ‘Oπως έπεισαν τον Γκορμπατσώφ ότι θα δώσει την Ανατολική Ευρώπη και θα κρατήσει την ΕΣΣΔ.

Μπορείτε ακόμα να σταματήσετε την καταστροφή. Να υπερασπίσετε τη χώρα σας και την Ευρώπη, διακόπτοντας την ασκούμενη πολιτική. Αν δεν μπορείτε να κάνετε αυτό, μπορείτε τουλάχιστο να προετοιμάσετε τη χώρα για την κατάσταση έκτακτης ανάγκης που θα ζήσει. Εισάγετε τρόφιμα, καύσιμα, είδη πρώτης ανάγκης, εμψυχώστε τους αξιωματικούς. Βρείτε συμμάχους. Κάντε εκλογές. Πάψτε να γίνεστε ιμάντας εξωτερικών πιέσεων. ‘Oτι κι αν κάνετε όμως, μη φέρνετε στη Βουλή τη δανειακή σύμβαση. Αν δεν μπορείτε να γίνετε εθνικός ηγέτης, μη φορτώνεστε αυτή την ενοχή, εξασφαλίστε τουλάχιστο την ηρεμία και την ησυχία σας κατά το υπόλοιπο του βίου σας.

Δημήτρης Κωνσταντακόπουλος
Konstantakopoulos.blogspot.com

Επίκαιρα, 1.12.2011
.