Τετάρτη 11 Αυγούστου 2010

Ματαιότης

.
«...έρρει τα καλά, γυμνά τα κακά, πλους εν νυκτί, πυρσός ουδαμού, Χριστός καθεύδει.»
Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος

(δεν υπάρχει τίποτα καλό, μόνο δεινά, η πορεία στο σκοτάδι, φως πουθενά, ο Χριστός κοιμάται)


Γεννήθηκα από τη ματαιότητα, στη ματαιότητα, για τη ματαιότητα.

Ό,τι σκέφτομαι είναι μάταιο.
Ό,τι κάνω είναι μάταιο.

Κατά συνέπεια:
Ό,τι γράφω είναι μάταιο.
Αυτό το blog είναι μάταιο.

Θα κάνω μια διακοπή επ’ αόριστον.
Δεν ξέρω πότε θα επιστρέψω. Δεν ξέρω αν θα επιστρέψω.

Ούτως ή άλλως, σας ευχαριστώ θερμά για την προσοχή σας αυτά τα δύο χρόνια.

Μην γράψετε τίποτα. Ας κρατήσουμε ένα επίπεδο.

Τον νου σας, πάντα, στον χρόνο.

Ρομπέν

9 σχόλια:

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Θα παραβώ την "εντολή" σου να μην σχολιάσουμε (τι αντιδραστικό στοιχείο θα ήμουν άλλωστε;). Δεν πιστεύω (με τίποτα) οτι θεωρείς μάταιο το δημιούργημά σου (το μπλόγκ βρε). Κάτι άλλο "σκαρώνεις". Είμαι...μέσα.

little JOHN είπε...

Ναι ναι ο γνωστός προβοκάτορας!
1.ΟΪΜΕ!!!(κι αμάν αμάν!)Που μας αφήνεις μόνους, τους άτακτους του sherwood, να πλανιώμαστε στο(ν) μάταιο τουτο δάσος (κόσμο);Πέφτουμε στα μάταια πόδια σου και με κλαυθμούς και οδυρμούς σε παρακαλούμε, μη μας εγκαταλείπεις!! (Σα σκηνή από το "Monty Python and the Holy Grail"). Αυτά επειδή αρνούμαι να κρατήσω οποιοδήποτε επίπεδο.
2.Αυτό του Θεολόγου πολύ αποσπασματικό μου φαίνεται. Δεν έχει συνέχεια; Αλλωστε, δε μας ρίχνεις με τα θρησκευτικά....
3.Για να σοβαρευτούμε....Στη διάρκεια ενός κηρύγματός του, ο δάσκαλος του Ζεν Γιον Μεν είπε στη συνέλευση: "Δε σας ρωτάω πως θα είστε πριν τη νύχτα της πανσελήνου. (Η εικόνα της πανσελήνου είναι ένα σύμβολο της επίτευξης της Φώτισης). Θέλω να μάθω πως θα είστε μετά τη δέκατη πέμπτη σελήνη". Το ακροατήριο δεν είχε τίποτε να πει στο δάσκαλο για απάντηση. Σε λίγο ο Γιον Μεν απάντησε ο ίδιος : "Κάθε μέρα είναι μια καλή μέρα".
Yo man, χρειάζεται να το αναλύσουμε?
(Ισχύει και για τις στιγμές και για τις διάρκειες!)
3.Μου θυμίζεις την ιστορία του πρώτου Βούδα.Πρέπει να υπερβείς το συνεχόμενο κύκλο της ζωής και του θανάτου (δες το σχήμα ποιητικά), ώστε παρέα με τη νήψη και η ησυχία.
4.Γι' αυτό άπαντες οι άτακτοι του sherwood σου παραγγέλνουμε με μία φωνή " Roben, mokusho!"
5. Θέλω να γράψω κάτι από Καρούζο, αλλά δε μου 'ρχεται....
... Γεννιέσαι και μπαίνεις μεσ' στο αίνιγμα/
Πεθαίνεις και τ' αφήνεις ανέπαφο/
Τι άλλο να προσθέσω πια στη δύναμη του Έαρος;/
Πλήρης από έλλειψη νοήματος/
Υπερέχω/
Τίποτ' άλλο δεν έχω να εκπροσωπήσω/
τη χαρά μου μοναχα και μονάχα τη θλίψη μου/
Σ' αυτό τον κόσμο που τον παγιδεύει θανάσιμα/
Όχι το σκοτάδι κ' η μαυρίλα/
Μα το βαθύ χαντάκι της προοπτικής.../
Ο χρόνος είχε μόλις ανατείλει.
Ν. Καρούζος
6.Εν αναμονή του νέου σου post πάρε κι ένα τραγούδι cause ain't no cure for the summertime blues
http://www.youtube.com/watch?v=ItOCOeskC20&feature=related

Finn είπε...

πού και πού έτσι θα νιώθουμε. Το αποδεχόμαστε και το μαχόμαστε. Συνεχίζουμε. Όσο περισσότεροι, τόσο καλύτερα. Σ' ευχαριστώ γι' αυτό το μπλογκ, ήταν καλή παρέα στα τακτικά ραντεβού του.

Ανώνυμος είπε...

Τίποτε δεν πάει χαμένο. Λίγο πριν την αυγή είναι η πιο σκοτεινή ώρα...

Ανώνυμος είπε...

Άλλη μια Κυριακή, ξεκινά, χωρίς ανάρτηση του Robin.
Δεν κατάλαβα για ποιό λόγο είναι μάταια όλα εκείνα.
Εύχομαι σιωπηλά ό.τι καλύτερο!
Ευχαριστούμε για το μπλογκ!

Ανώνυμος είπε...

asopossos είπε: Λίγο πριν την αυγή είναι η πιο σκοτεινή ώρα...

(Πανέμορφο.. αλλά, δεν είναι αυτό το θέμα μας τώρα) Μέχρι να χαράξει, όμως, η αυγή, επικρατεί το πλήρες σκοτάδι της απόλυτης απόγνωσης. Έστω, κάποιες φορές.

Ανώνυμος είπε...

ti tha ginei robin? h zwh mas kai oi kuriakes mas pote de tha einai xana oi idies xwris thn oxuthta ths pennas sou. Nomizw arketa kaname upomonh... Ti prepei dhladh na erthoume se diadhlwsh katw apo to mpalkoni sou gia na sygkinitheis? Na fwnazoume mexri na bgei "kapoios" kai na pei: " O Robin kaloi mou diadhlwtes den einai edw, gurnaei kapou sto dasos tou Sherwood" (h opws grafetai telos pantwn)? Ante na ksexarmaniasoume!!

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 5:12, σας έλειψε ο Ρομπέν κι οι αναρτήσεις του. Κι εμένα.
Νομίζω οτι ο Robin μας ευχαριστεί πάρα πολύ για το ενδιαφέρον μας.
Ο λόγος που σιωπά, δε νομίζω οτι είναι οτι μας ξέχασε. Σε καμία περίπτωση. Ο λόγος που σιωπά νομίζω οτι είναι οτι κάνει αγώνα μες στα σκοτάδια μέχρι να βγει στο φως.
Έως τότε, εμείς, ας κάνουμε αυτά που πρέπει να κάνουμε. Όπως μας είπε κι ο ίδιος "το νου μας πάντα στο χρόνο".

Ανώνυμος είπε...

Ανώνυμε 5:12.
Σας έλειψαν οι νέες αναρτήσεις, κι εμένα μου έλειψαν.
Δε μας άφησε ο Robin.
Συνεχίζει να ανανεώνει τη λίστα με τα άρθρα που σταχυολογεί.
Ας συμπαρασταθούμε σε αυτόν, κι ας τον ευχαριστήσουμε για το ιστολόγιό του, κάνοντας ο καθένας στη ζωή μας αυτά που πρέπει να κάνουμε.