HOLY

Μεσημέρι, χτυπάει το τηλέφωνο.

- Καλησπέρα σας.

- Καλησπέρα.

- Είστε ο κύριος Ρομπέν;

- Μάλιστα.

- Των Κυριακών;

- Ο ίδιος.

- Σας τηλεφωνούμε από την HOL για την κατάργηση των παγίων του ΟΤΕ.

- Εννοείτε ότι η HOL καταργεί τα πάγια του ΟΤΕ;

- Ακριβώς, κύριέ μου.

- Σας συγχαίρω! Άγιο το έργο σας. HOL-Y!

- Ε, χμ, όχι κι έτσι…

- Ω, μα μην είστε μετριόφρων. Μεταξύ συναδέλφων…

- Συναδέλφων;

- Ε, κάποια πείρα έχω κι εγώ από την αναδιανομή του πλούτου υπέρ των φτωχών. Καταλαβαίνετε.

- Εε, ναι, ναι… Αλλά…

- Θεωρήστε με σύμμαχο. Αν ο ΟΤΕ σας πολεμήσει, θα θέσω το τόξο μου στην υπηρεσία σας.

- Με εμπαίζετε;

- Καθόλου.

- Καλά όλα αυτά, σύνδεση θα κάνετε;

- Σύνδεση; Τι εννοείτε;

- Σας είπα, είμαι από την HOL.

- Και καταργείτε τα πάγια του λαού.

- Ναι. Όχι!

- Ναι ή όχι;

- Ε, με γανιάσατε, κύριέ μου! Κάνετε πώς δεν καταλαβαίνετε; Αν υπογράψετε συμβόλαιο στην εταιρία μας, τότε θα απαλλαχθείτε από το πάγιο του ΟΤΕ.

- Πωλητής είστε, κύριε;

- Εμ, τι είμαι; Σταυροφόρος;

- Έτσι παρουσιαστήκατε. Ως απελευθερωτής.

- Τη δουλειά μας κάνουμε.

- Μεταξύ συναδέλφων τώρα: Έτσι που το σερβίρετε το παραμύθι, μασάει ο κόσμος;

- Μεταξύ συναδέλφων: Δεν μπορείς να φανταστείς, ρε φίλε, πόσες γιαγιάδες πετάνε τη σκούφια τους και λένε ναι!

- Πώς δεν πήρε χαμπάρι ο ανταγωνισμός, να κάνει το ίδιο;

- Αστειεύεσαι, συνάδελφε; Όλοι το ίδιο κάνουν.

- Τι μου λες; Καημένες γιαγιάδες!

- Γιατί καημένες; Μια φορά, το πάγιο το γλιτώνουν.

- Δηλαδή, καλό τους κάνετε.

- Δεν είναι προφανές;

- Τότε γιατί δεν τους λέτε από την αρχή όλη την αλήθεια;

- Γιατί θα μπερδευτούν. Δεν ξέρουν.

- Δεν ξέρουν το καλό τους;

- Ακριβώς.

- Χμμ, κι ο φασισμός τέτοια επιχειρήματα χρησιμοποιεί.

- Παρεκτρέπεσαι συνάδελφε!

- Συγνώμη. Το δοκιμάσατε τουλάχιστον;

- Τι να δοκιμάσουμε;

- Την αλήθεια.

- Αμέ!

- Και τι έγινε;

- Ένα θα σου πω. Μια γιαγιά μου είχε πει το αμίμητο: «Εγώ με τον ΟΤΕ γεννήθηκα, με τον ΟΤΕ θα πεθάνω!»

- Σοβαρά;

- Λόγω τιμής. Αυτό είναι το επίπεδο!

- Τι τραβάτε κι εσείς!

- Ψέματα; Τελικά, τι θα γίνει με τη σύνδεση;

- Ασ’ το, συνάδελφε.

- Γιατί, συνάδελφε; Θες ντε και καλά να πληρώνεις πάγιο;

- Πού να σου εξηγώ τώρα. Θα μπερδευτείς. Δεν ξέρεις.

- Δεν ξέρω τη δουλειά μου;

- Τη δουλειά σου την ξέρεις. Το καλό μου δεν ξέρεις. Και ούτε που σε νοιάζει, άλλωστε.

- Όπως νομίζετε. Ευχαριστούμε που καλέσατε.

- Εσείς καλέσατε.

- Σωστά.

Ρομπέν