Κυριακή 15 Νοεμβρίου 2009

Εύθραυστη εικονικότητα

.
Μια εικονικότητα ζούμε. Συνεχή και αδιάλειπτη καθ’ όλο το διάστημα του βίου ή, στην καλύτερη περίπτωση, διακοπτόμενη από σύντομες ενοράσεις πραγματικότητας. Ναι, έτσι: η όραση φανερώνει την εικονικότητα, ενώ για την πραγματικότητα χρειαζόμαστε ενόραση. Μοιάζει με αντιστροφή των όρων - μια αυθόρμητη θεώρηση θα όριζε αντίστροφα το φυσιολογικό, το κανονικό. Αλλά ίσως κανονικό ονομάζουμε το επιθυμητό, το βολικό, με αποτέλεσμα να μας διαφεύγει το όντως κανονικό.

Δουλειές, διασκεδάσεις, σχέδια και όνειρα. Αυτή είναι η ζωή μας. Όλα πακεταρισμένα αεροστεγώς στην προσωπική σφαίρα άνεσης, όπου ο καθένας λειτουργεί με άνεση. Το κακό είναι ξορκισμένο, κλειδωμένο απέξω, η σφαίρα αρραγής.

Μα όταν χτυπήσει το κακό, όταν η σφαίρα ραγίσει, καταρρέει η εικονικότητα, σκορπάνε στους ανέμους οι ασχολίες μας, σαν από βίαιη αποσυμπίεση. Νόημα κανένα δεν αφήνουν.

Στη σημερινή ελλαδική εικονική πραγματικότητα το νόημα μοιάζει να έχει εξοριστεί σε τόπο μακρινό κι απρόσιτο. Στις οθόνες της εικονικότητας βασιλεύει το σκότος. Η βία, η έριδα, η ειρωνεία, η εξαπάτηση, η επιβολή, η κατίσχυση. Τουλάχιστον το μισό τηλεοπτικό πρόγραμμα είναι αφιερωμένο στον «κοινωνικό» κανιβαλισμό, την προβολή της μηδαμινότητας και την αναζωπύρωση κάθε είδους πλάνης (από την αστρολογία έως τη μαγεία). Άνθρωποι καθυβρίζουν, ελεεινολογούν, υπονομεύουν ο ένας τον άλλον, άνθρωποι επιδεικνύουν τη θλιβερότητα της ύπαρξής τους ως προσόν διεκδίκησης επάθλου, άνθρωποι σηκώνουν τραπέζια με τη «δύναμη του νου» ή συζητούν με «σοβαρότητα» τη σημασία του ανάδρομου Ερμή.

Είναι αναπόφευκτο να αναρωτηθεί ο θεατής που δεν έχει κατεβάσει τον γενικό διακόπτη του εγκεφάλου του: όλοι αυτοί οι άνθρωποι της οθόνης, και όσοι χαύνοι τους παρακολουθούν, δεν έχουν πάρει ποτέ γεύση πραγματικότητας; Δεν έχουν πονέσει πόνο βαθύ, αφυπνιστικό; Δεν δοκίμασαν ποτέ φθορά, απώλεια;

Όταν χτυπήσει δυνατά το κακό, τα χρώματα γίνονται άχρωμα, οι μουσικές θόρυβος, οι βεβαιότητες ατμός. Σχεδόν καθετί αποκαλύπτεται ως χάσιμο χρόνου.

Χρόνος είναι αυτό που δεν έχουμε.

Ρομπέν

4 σχόλια:

tassos είπε...

++

αμαν και ποτε είπε...

Δικιο εχεις βρε Ρομπεν αλλα που να το βρεις κι εσυ.Εγω απ αυτα που ανεφερες αυτο το οποιο δεν μπορω να ανεχθω με τιποτα ειναι η απυθμενη βλακεια που πουλιεται στα καναλια της τηλεορασης.Και ερχομαι κυριως στο τελευταιο φρουτο το οποιο πουλανε μεσα απο τον αντεννα.Μια μειξη μαγειας,αποκρυφισμου και σαχλαμαρας που περιβαλεται σε καθε επεισοδιο απο γνωστες στο ευρυ κοινο γκομενες (αρα αποδεχτειτε μας αφου μας αποδεχονται κι αυτες).Βαζουν και τις ομορφες γυναικες για να υπαρχει και η υποσυνειδητη προβολη του σεξ.

Παλιοτερα εκαναν μαγικα σε παραστασεις αλλα το εκαναν με την λογικη οτι δεστε πως θα σας εξαπατησω και δεν θα δειτε ποτε ακριβως θα κρυψω το τραπουλοχαρτο.Τωρα τα κανουν με την σοβαροτητα ενος μαγου και υπερφυσικων ταχα δυναμεων...

Εμενα και αλλους φανταζομαι οσες τετοιες σαχλαμαρες και να μου δειξουν δεν προκειται να τους πιστεψω.Αλλα δυστυχως υπαρχουν πολλοι που τα κατεβαζουν αμασητα.

Αυτοι οι ανθρωποι φυσικα και εζησαν απωλεια,πονο και θαντατο.Αλλα ποιος σου ειπε οτι αρκει αυτο για να τους βγαλει απ αυτη τη χαζομαρα που τους δερνει.Εδω υπαρχει το εξης παραδειγμα.Η Αντζελα Δημητριου που πεθανε ο πατερας της και πηγε και τον εβγαζε φωτογραφια με το κινητο στο νεκροτομειο 'κι ηταν κι αρχοντας" οπως ειπε....
Τι ψαχνεις τωρα?Ετσι ειναι οι ανθρωποι....Αλλος ετσι κι αλλος αλλιως.
Εχει παρακανει ομως το κακο στην προβολη της βλακειας.Φυσικα πρωτος το ειπε ο Αινσταιν.Οτι τοσο το συμπαν οσο και η βλακεια του ανθρωπου τεινει στο απειρο.Για το πρωτο δεν ηταν σιγουρος.Εγω νομιζω οτι εχουν ενσυνειδηση της βλακειας τους πολλοι,αλλα το κανουν για να βγαζουν λεφτα.Δεν μπορει ολοι αυτοι που πηγαινουν στο Show του uri Geller πχ να πιστευουν αυτα που τους βαζουν να συνεργαστουν να κανουν...Ειναι αδυνατον.Το χρημα φιλε μου.Τα χει ισοπεδωσει ολα...Γι αυτα γινεται η προβολη της βλακειας.Κι οσοι αποβλακωθουν καλο για τους διοικουντες και σχεδιαζοντες θα ειναι.

αμαν και ποτε είπε...

Οσο για τη θεση σου "Όταν χτυπήσει δυνατά το κακό, τα χρώματα γίνονται άχρωμα, οι μουσικές θόρυβος, οι βεβαιότητες ατμός. Σχεδόν καθετί αποκαλύπτεται ως χάσιμο χρόνου."

φυσικα κι ετσι ειναι αλλα λογω δουλειας (γιατρος ) σου λεω καλα ειναι να μην χτυπαει το κακο.Οταν βγαινω απο εφημερια χρειαζομαι καποιες ωρες για να δω τα χρωματα.Και δεν θα ξεχασω τη χειροτερη ανατολη που εχω ζησει οταν χαραματα πεθανε στη μοναδα εμφραγματων ενα παιδι 20 χρονων.Οδηγουσα να παω σπιτι να κοιμηθω και ειδα τον ηλιο που ανετειλε και ενιωσα τοσο μα τοσο αδειος και ανημπορος που δεν ειχε τιποτα αυτος ο ηλιος...

Καλυτερα να εχει χρωμα...Ηταν ενας ηλιος αηδιαστικος και ασπρος...

Ρομπέν είπε...

Η άνθιση των εκπομπών εξαπάτησης του θεατή μαρτυρά ότι η εξαπάτηση καλύπτει κάποια ανάγκη του κοινού. Ο άλλος σου λέει "σόου κάνουμε". Κι εσύ λες "σόου βλέπουμε". Το γεγονός ότι κοροϊδευόμαστε δεν μας απασχολεί. Αυτή ακριβώς η κατάντια (η εξαπάτηση να καλύπτει μαζικά ανάγκες) νομίζω ότι είναι ένδειξη πως πλησιάζουμε, ως κοινωνία, στο σημείο μηδέν. Το σημείο μηδέν είναι η πλήρης αποκτήνωση.

Συμφωνώ ότι είναι καλύτερα να μη χτυπάει το κακό. Ελπίζω να μην έδωσα αντίθετη εντύπωση.

Οι γιατροί έχετε δύσκολη αποστολή. Παλεύετε καθημερινά με το κακό - την αρρώστια και τον θάνατο. Μα υπάρχει αντισταθμιστικό όφελος: η επαγρύπνηση, η συνεχής ενθύμηση του τι είναι σημαντικό και τι όχι, τι πραγματικό και τι όχι. Είναι πιο δύσκολο για σας να κλειστείτε ερμητικά στην εικονικότητα, απαιτείται συνειδητή ανάπτυξη βαριάς μορφής παχυδερμίας. Αυτό είναι ένα πλεονέκτημα, για όποιον το αναγνωρίζει.