.
Ας κάνουμε, για χάρη της συζήτησης, μερικές απλόχερες, αβέρτες παραδοχές. Δεχόμαστε ότι η νέα γρίπη είναι, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, εξαιρετικά επικίνδυνη, μακράν πιο επικίνδυνη από την κοινή γρίπη, σωστό θανατικό. Δεχόμαστε ότι η πανδημία είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Δεχόμαστε τέλος – διάολε, ας το γλεντήσουμε – ότι τα εμβόλια που προσφέρονται προφυλάσσουν 100% από τη γρίπη και έχουν μηδενικές παρενέργειες, τα εμβόλια είναι ό,τι πιο αθώο υπάρχει (είπαμε, ας το γλεντήσουμε!).
Κατόπιν αυτών των παραδοχών, απελεύθεροι από καχυποψίες και συνωμοσιολογικά άγχη, ας εξετάσουμε τα φαινόμενα με απαθή ψυχραιμία, από αμιγώς πολιτική σκοπιά (είπαμε, το ιατρικό μέρος το έχουμε λύσει).
Το φαινόμενο που εντοπίζουμε είναι η πρεμούρα των αρμοδίων για τον εμβολιασμό των μαζών. Ανησυχεί και κόπτεται η Υπουργός Υγείας, κυρία Ξενογιαννακοπούλου, για το χαμηλό ποσοστό των Ελλαδιτών εμβολιασθέντων. Ρίγη συγκίνησης μας διαπερνούν. Τόσο καλή κυρία αυτή η Ξενογιαννακοπούλου!
Συνεχίζοντας ψύχραιμοι την ανάλυσή μας, αναρωτιόμαστε: αυτή η γρίπη είναι το μοναδικό ή το μείζον πρόβλημα που απειλεί την ύπαρξή μας; Πολύ το γενικεύεις, θα μου πείτε. Δεκτόν. Άντε, να το περιορίσω: Αυτή η γρίπη είναι το μοναδικό ή το μείζον πρόβλημα που απειλεί την υγεία μας; Γιατί η ταπεινότητά μου αυτή την εντύπωση αποκομίζει. Τόσος ζήλος από τη μεριά του Υπουργείου Υγείας και τέτοια εξαντλητική αναφορά από τα ΜΜΕ (ξέρουμε ανά πάσα στιγμή πόσοι έχουν υποκύψει από τη νόσο, την ηλικία τους, αν είχαν υποκείμενο νόσημα και σε ποια εντατική εξέπνευσαν) σε αυτό το συμπέρασμα παραπέμπουν.
Ψύχραιμοι πάντα, ας θέσουμε και μερικά ερωτήματα:
1. Η υπερκατανάλωση φαρμάκων από τον ελληνικό πληθυσμό δεν είναι μείζον κι επείγον πρόβλημα; Το γεγονός ότι οι Έλληνες είναι πρώτοι στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη δεν είναι μείζον κι επείγον πρόβλημα; Γιατί δεν θίγεται καθημερινά; Γιατί δεν διενεργούνται εκστρατείες ενημέρωσης; Γιατί δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ οι συχνοί θάνατοι από λοιμώξεις στις εντατικές, εξαιτίας ανθεκτικότατων στελεχών μικροβίων και βακτηρίων, που δεν τα πιάνει πια κανένα αντιβιοτικό, διότι έχουν εκτεθεί σε υπερδόσεις και εξελικτικά (δαρβινικά) έχουν προσαρμοστεί; Οι γιατροί που συνταγογραφούν τα αντιβιοτικά (αλλά και κάθε είδους φάρμακα) ωσάν να ήταν καραμέλες βουτύρου δεν έχουν πτυχίο Ιατρικής; Δεν έχουν δεσμευτεί με τον όρκο του Ιπποκράτη; Με βάση ποια λογική τους ίδιους αυτούς γιατρούς, που επιδεικνύουν τόση ανευθυνότητα σε αυτό το ζήτημα, να τους εμπιστευτούμε αβασάνιστα σε άλλα ζητήματα (π.χ. στο ζήτημα του εμβολιασμού);
2. Στα Οινόφυτα Βοιωτίας οι θάνατοι από καρκίνο εξαπλασιάστηκαν μέσα σε μία εικοσαετία (1989-2009), εξαιτίας του εξασθενούς χρωμίου και άλλων τοξικών και καρκινογόνων ουσιών που περιέχονται στα λύματα τα οποία αποβάλλουν στον ποταμό Ασωπό κατά χιλιάδες τόνους, ανενόχλητες, εκατοντάδες βιομηχανίες που λειτουργούν στον νομό χωρίς νόμιμες προδιαγραφές και με την ανοχή όλων των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών από το 1969. Πού είναι η ευαισθησία των υπουργών; Πού ο ζήλος των ΜΜΕ; Γιατί δεν σφυροκοπούν ανελέητα αυτό το πρόβλημα, όπως κάνουν με τη γρίπη; Γιατί επί δεκαετίες τώρα δεν έχει δοθεί λύση; Γιατί ανθρώπινες υπάρξεις αρρωσταίνουν βαριά, τυραννιούνται και πεθαίνουν, πληθυσμοί ολόκληροι ζουν υπό καθεστώς τρόμου, και το ζήτημα δεν παίρνει διαστάσεις εθνικού επείγοντος; Πού στο κέρατο κρύβονται όλοι οι παραθυρικοί παρλαπίπες που μας τα έχουν ζαλίσει με τον Η1Ν1; Σε ποια νιρβάνα αναπαύονται κυβερνητικοί παράγοντες και ιατρικές αυθεντίες από το Χάρβαρντ ή όπου επί Γης, και δεν εξαπολύουν πύρινους μύδρους κατά αυτής της εγκληματικής ολιγωρίας του ελληνικού κράτους; Μάλιστα, όχι μόνο το πρόβλημα δεν εξαλείφεται στην πηγή του, αλλά μαθαίνουμε ότι συστηματικά μεταφέρεται και σε άλλα μέρη. Μιλάμε, κυριολεκτικά, για μετάσταση του καρκινώματος.
3. Ανάλογοι κίνδυνοι για την υγεία των κατοίκων και ανάλογες ευθύνες προκύπτουν και από τη λειτουργία των μεταλλείων χρυσού στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, λόγω της χρήσης κυανίου για τον διαχωρισμό του χρυσού. Οι φιλεύσπλαχνοι άρχοντές μας φαίνεται ότι έχουν δρομολογήσει την εντατικοποίηση της εξόρυξης σε βαθμό που θα μεταβάλει τη Χαλκιδική σε κρανίου τόπο. Ομοίως κι εδώ, ελάχιστες και σποραδικές οι φωνές που καταδεικνύουν το μέγεθος της απειλής, που κατονομάζουν το συντελεσθέν και συντελούμενο περιβαλλοντικό και οικονομικό έγκλημα. Ένα έγκλημα που ήδη έχει βαριές συνέπειες στην υγεία των κατοίκων και θα έχει ανυπολόγιστα βαρύτερες, αν επιτραπεί η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης. Σιγή κι εδώ. Τίποτα το επείγον. Τίποτα το έκτακτο. Όλα βαίνουν καλώς. Ησυχία στο μέτωπο. Γιατί; Γιατί μεριάζουν οι άρχοντες, γιατί σιωπούν οι κράχτες;
Χωρίς δυσκολία θα μπορούσα να συνεχίσω τη λίστα και να γεμίσω πολλές σελίδες. Αλλά νομίζω ότι οι αναφορές αυτές αρκούν ως ενδεικτικά παραδείγματα.
Και τώρα απόπειρα απάντησης στα παραπάνω ερωτήματα: Follow the money. Έτσι, λιτά κι αμερικάνικα. Κυνικά. Σε όποια περίπτωση (όπως αυτή της γρίπης) οι επιστημονικές γνωματεύσεις συμπλέουν με τη ροή του χρήματος, δηλαδή με τα μεγάλα συμφέροντα, ανασύρονται, προβάλλονται, διασαλπίζονται με εξουθενωτική συχνότητα και ένταση, μέχρι που να διαποτιστεί η συνείδηση του βομβαρδιζόμενου υποκειμένου, να κουρελιαστεί το ηθικό του, να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις του. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση (όπου οι επιστημονικές γνωματεύσεις πάνε κόντρα στη ροή του χρήματος, δηλαδή στα μεγάλα συμφέροντα) είτε μένουν στην αφάνεια είτε παρουσιάζονται ως αυθαίρετες υπερβολές, μονομερείς αναχρονισμοί, γραφικότητες παλαιοημερολογιτών που αντιμάχονται την οικονομική πρόοδο και την ευημερία του τόπου. Το πάγιο μοτίβο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αποσιώπηση. Μη μιλήσει κανείς, και το οποιοδήποτε έγκλημα θα βρει δρόμο για να διαβεί. Έστω και υπογείως. (Την τελευταία μέρα πριν την αλλαγή της κυβέρνησης υπέγραψε ο απερχόμενος Υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Σουφλιάς την «Προκαταρκτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση/Αξιολόγηση» του «Επενδυτικού Σχεδίου Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας» από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Γιατί την τελευταία μέρα; Αυτό το ερώτημα, μόνο του αυτό, αρκεί για να ισοπεδώσει την αξιοπιστία προσώπων και μηχανισμών. Εξάλλου, το επόμενο πρωί – και κάθε πρωί εφεξής – θα έπρεπε να βουίξουν οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες γι’ αυτήν την τουλάχιστον ύποπτη κίνηση, να διαπομπεύσουν τον δράστη, να γνωστοποιήσουν σε κάθε Έλληνα και με κάθε λεπτομέρεια το τι σχεδιάζεται για τη Χαλκιδική, να καλέσουν τον λαό σε εγρήγορση, σε κριτική στάση απέναντι σε ένα θέμα εθνικής σημασίας – παραχώρηση ελληνικού εδάφους σε ξένη εταιρία προς εκμετάλλευση. Όχι μόνο δεν βούιξαν, αλλά ψάξτε στο google να βρείτε καμιά αναφορά του γεγονότος στον Τύπο κι αν βρείτε γράψτε μου. Φυσικά, είναι αναρίθμητες οι παρόμοιες αποφάσεις της τελευταίας μέρας.)
Συμπέρασμα: Το σύστημα (κυβερνήσεις, τοπικές αρχές, ΜΜΕ, επιστημονικές αυθεντίες) είναι πια εντελώς αναξιόπιστο. Αν όχι και επικίνδυνο. Πυξίδα τους είναι το κέρδος, η αναρρίχηση, οι ατομικές και κλαδικές επιδιώξεις. Μέθοδός τους η υποταγή, η συμμόρφωση με τις επιταγές των ισχυρών, η ομογενοποίηση, η κατασίγαση ή η περιθωριοποίηση κάθε φωνής αμφισβήτησης, ο τρόμος, ο σκοταδισμός, ο χειρισμός, ο εξανδραποδισμός. Είναι απολύτως βέβαιο: το σύστημα δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για σένα και για μένα. Είμαστε μόνοι μας.
Υπό το φως αυτού του συμπεράσματος τίθεται εν αμφιβόλω η αρχική μας παραδοχή περί δριμύτητας της γρίπης και ασφάλειας του εμβολίου. Διότι τόσο η δριμύτητα όσο και η ασφάλεια είναι πιστοποιήσεις και διασαλπίσεις από ένα σύστημα που τελικώς το κρίναμε αναξιόπιστο. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν μπορώ, με τα φτωχά δεδομένα και τη φτωχή μου κρίση, να αποκλείσω καμία από τις δύο εκδοχές: Ναι, μπορεί η τρέχουσα επιδημία γρίπης να είναι εξόχως δριμεία και το εμβόλιο σχετικά ασφαλές, δηλαδή σχετικά συμφέρον (μικρότεροι οι κίνδυνοι του εμβολιασμού από τους κινδύνους του μη εμβολιασμού). Και, ναι, μπορεί η ιστορία του Η1Ν1 να είναι ένα στημένο επικοινωνιακό παιχνίδι και το εμβόλιο να έχει διόλου συμφέρουσες βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες. Με ζωντανό το ανακλαστικό αντίδρασης στην επιθετική ιδιοτέλεια, διατηρώ το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Ειδικά δε, στον τρόπο που θα ψοφήσω.
Ας κάνουμε, για χάρη της συζήτησης, μερικές απλόχερες, αβέρτες παραδοχές. Δεχόμαστε ότι η νέα γρίπη είναι, για τον έναν ή τον άλλο λόγο, εξαιρετικά επικίνδυνη, μακράν πιο επικίνδυνη από την κοινή γρίπη, σωστό θανατικό. Δεχόμαστε ότι η πανδημία είναι ένα αδιαμφισβήτητο γεγονός. Δεχόμαστε τέλος – διάολε, ας το γλεντήσουμε – ότι τα εμβόλια που προσφέρονται προφυλάσσουν 100% από τη γρίπη και έχουν μηδενικές παρενέργειες, τα εμβόλια είναι ό,τι πιο αθώο υπάρχει (είπαμε, ας το γλεντήσουμε!).
Κατόπιν αυτών των παραδοχών, απελεύθεροι από καχυποψίες και συνωμοσιολογικά άγχη, ας εξετάσουμε τα φαινόμενα με απαθή ψυχραιμία, από αμιγώς πολιτική σκοπιά (είπαμε, το ιατρικό μέρος το έχουμε λύσει).
Το φαινόμενο που εντοπίζουμε είναι η πρεμούρα των αρμοδίων για τον εμβολιασμό των μαζών. Ανησυχεί και κόπτεται η Υπουργός Υγείας, κυρία Ξενογιαννακοπούλου, για το χαμηλό ποσοστό των Ελλαδιτών εμβολιασθέντων. Ρίγη συγκίνησης μας διαπερνούν. Τόσο καλή κυρία αυτή η Ξενογιαννακοπούλου!
Συνεχίζοντας ψύχραιμοι την ανάλυσή μας, αναρωτιόμαστε: αυτή η γρίπη είναι το μοναδικό ή το μείζον πρόβλημα που απειλεί την ύπαρξή μας; Πολύ το γενικεύεις, θα μου πείτε. Δεκτόν. Άντε, να το περιορίσω: Αυτή η γρίπη είναι το μοναδικό ή το μείζον πρόβλημα που απειλεί την υγεία μας; Γιατί η ταπεινότητά μου αυτή την εντύπωση αποκομίζει. Τόσος ζήλος από τη μεριά του Υπουργείου Υγείας και τέτοια εξαντλητική αναφορά από τα ΜΜΕ (ξέρουμε ανά πάσα στιγμή πόσοι έχουν υποκύψει από τη νόσο, την ηλικία τους, αν είχαν υποκείμενο νόσημα και σε ποια εντατική εξέπνευσαν) σε αυτό το συμπέρασμα παραπέμπουν.
Ψύχραιμοι πάντα, ας θέσουμε και μερικά ερωτήματα:
1. Η υπερκατανάλωση φαρμάκων από τον ελληνικό πληθυσμό δεν είναι μείζον κι επείγον πρόβλημα; Το γεγονός ότι οι Έλληνες είναι πρώτοι στην κατανάλωση αντιβιοτικών στην Ευρώπη δεν είναι μείζον κι επείγον πρόβλημα; Γιατί δεν θίγεται καθημερινά; Γιατί δεν διενεργούνται εκστρατείες ενημέρωσης; Γιατί δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ οι συχνοί θάνατοι από λοιμώξεις στις εντατικές, εξαιτίας ανθεκτικότατων στελεχών μικροβίων και βακτηρίων, που δεν τα πιάνει πια κανένα αντιβιοτικό, διότι έχουν εκτεθεί σε υπερδόσεις και εξελικτικά (δαρβινικά) έχουν προσαρμοστεί; Οι γιατροί που συνταγογραφούν τα αντιβιοτικά (αλλά και κάθε είδους φάρμακα) ωσάν να ήταν καραμέλες βουτύρου δεν έχουν πτυχίο Ιατρικής; Δεν έχουν δεσμευτεί με τον όρκο του Ιπποκράτη; Με βάση ποια λογική τους ίδιους αυτούς γιατρούς, που επιδεικνύουν τόση ανευθυνότητα σε αυτό το ζήτημα, να τους εμπιστευτούμε αβασάνιστα σε άλλα ζητήματα (π.χ. στο ζήτημα του εμβολιασμού);
2. Στα Οινόφυτα Βοιωτίας οι θάνατοι από καρκίνο εξαπλασιάστηκαν μέσα σε μία εικοσαετία (1989-2009), εξαιτίας του εξασθενούς χρωμίου και άλλων τοξικών και καρκινογόνων ουσιών που περιέχονται στα λύματα τα οποία αποβάλλουν στον ποταμό Ασωπό κατά χιλιάδες τόνους, ανενόχλητες, εκατοντάδες βιομηχανίες που λειτουργούν στον νομό χωρίς νόμιμες προδιαγραφές και με την ανοχή όλων των κυβερνήσεων και των τοπικών αρχών από το 1969. Πού είναι η ευαισθησία των υπουργών; Πού ο ζήλος των ΜΜΕ; Γιατί δεν σφυροκοπούν ανελέητα αυτό το πρόβλημα, όπως κάνουν με τη γρίπη; Γιατί επί δεκαετίες τώρα δεν έχει δοθεί λύση; Γιατί ανθρώπινες υπάρξεις αρρωσταίνουν βαριά, τυραννιούνται και πεθαίνουν, πληθυσμοί ολόκληροι ζουν υπό καθεστώς τρόμου, και το ζήτημα δεν παίρνει διαστάσεις εθνικού επείγοντος; Πού στο κέρατο κρύβονται όλοι οι παραθυρικοί παρλαπίπες που μας τα έχουν ζαλίσει με τον Η1Ν1; Σε ποια νιρβάνα αναπαύονται κυβερνητικοί παράγοντες και ιατρικές αυθεντίες από το Χάρβαρντ ή όπου επί Γης, και δεν εξαπολύουν πύρινους μύδρους κατά αυτής της εγκληματικής ολιγωρίας του ελληνικού κράτους; Μάλιστα, όχι μόνο το πρόβλημα δεν εξαλείφεται στην πηγή του, αλλά μαθαίνουμε ότι συστηματικά μεταφέρεται και σε άλλα μέρη. Μιλάμε, κυριολεκτικά, για μετάσταση του καρκινώματος.
3. Ανάλογοι κίνδυνοι για την υγεία των κατοίκων και ανάλογες ευθύνες προκύπτουν και από τη λειτουργία των μεταλλείων χρυσού στην Κασσάνδρα Χαλκιδικής, λόγω της χρήσης κυανίου για τον διαχωρισμό του χρυσού. Οι φιλεύσπλαχνοι άρχοντές μας φαίνεται ότι έχουν δρομολογήσει την εντατικοποίηση της εξόρυξης σε βαθμό που θα μεταβάλει τη Χαλκιδική σε κρανίου τόπο. Ομοίως κι εδώ, ελάχιστες και σποραδικές οι φωνές που καταδεικνύουν το μέγεθος της απειλής, που κατονομάζουν το συντελεσθέν και συντελούμενο περιβαλλοντικό και οικονομικό έγκλημα. Ένα έγκλημα που ήδη έχει βαριές συνέπειες στην υγεία των κατοίκων και θα έχει ανυπολόγιστα βαρύτερες, αν επιτραπεί η εντατικοποίηση της εκμετάλλευσης. Σιγή κι εδώ. Τίποτα το επείγον. Τίποτα το έκτακτο. Όλα βαίνουν καλώς. Ησυχία στο μέτωπο. Γιατί; Γιατί μεριάζουν οι άρχοντες, γιατί σιωπούν οι κράχτες;
Χωρίς δυσκολία θα μπορούσα να συνεχίσω τη λίστα και να γεμίσω πολλές σελίδες. Αλλά νομίζω ότι οι αναφορές αυτές αρκούν ως ενδεικτικά παραδείγματα.
Και τώρα απόπειρα απάντησης στα παραπάνω ερωτήματα: Follow the money. Έτσι, λιτά κι αμερικάνικα. Κυνικά. Σε όποια περίπτωση (όπως αυτή της γρίπης) οι επιστημονικές γνωματεύσεις συμπλέουν με τη ροή του χρήματος, δηλαδή με τα μεγάλα συμφέροντα, ανασύρονται, προβάλλονται, διασαλπίζονται με εξουθενωτική συχνότητα και ένταση, μέχρι που να διαποτιστεί η συνείδηση του βομβαρδιζόμενου υποκειμένου, να κουρελιαστεί το ηθικό του, να καμφθούν οι όποιες αντιστάσεις του. Σε κάθε αντίθετη περίπτωση (όπου οι επιστημονικές γνωματεύσεις πάνε κόντρα στη ροή του χρήματος, δηλαδή στα μεγάλα συμφέροντα) είτε μένουν στην αφάνεια είτε παρουσιάζονται ως αυθαίρετες υπερβολές, μονομερείς αναχρονισμοί, γραφικότητες παλαιοημερολογιτών που αντιμάχονται την οικονομική πρόοδο και την ευημερία του τόπου. Το πάγιο μοτίβο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι η αποσιώπηση. Μη μιλήσει κανείς, και το οποιοδήποτε έγκλημα θα βρει δρόμο για να διαβεί. Έστω και υπογείως. (Την τελευταία μέρα πριν την αλλαγή της κυβέρνησης υπέγραψε ο απερχόμενος Υπουργός Περιβάλλοντος Γιώργος Σουφλιάς την «Προκαταρκτική Περιβαλλοντική Εκτίμηση/Αξιολόγηση» του «Επενδυτικού Σχεδίου Ανάπτυξης των Μεταλλείων Κασσάνδρας» από την ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ. Γιατί την τελευταία μέρα; Αυτό το ερώτημα, μόνο του αυτό, αρκεί για να ισοπεδώσει την αξιοπιστία προσώπων και μηχανισμών. Εξάλλου, το επόμενο πρωί – και κάθε πρωί εφεξής – θα έπρεπε να βουίξουν οι τηλεοράσεις και οι εφημερίδες γι’ αυτήν την τουλάχιστον ύποπτη κίνηση, να διαπομπεύσουν τον δράστη, να γνωστοποιήσουν σε κάθε Έλληνα και με κάθε λεπτομέρεια το τι σχεδιάζεται για τη Χαλκιδική, να καλέσουν τον λαό σε εγρήγορση, σε κριτική στάση απέναντι σε ένα θέμα εθνικής σημασίας – παραχώρηση ελληνικού εδάφους σε ξένη εταιρία προς εκμετάλλευση. Όχι μόνο δεν βούιξαν, αλλά ψάξτε στο google να βρείτε καμιά αναφορά του γεγονότος στον Τύπο κι αν βρείτε γράψτε μου. Φυσικά, είναι αναρίθμητες οι παρόμοιες αποφάσεις της τελευταίας μέρας.)
Συμπέρασμα: Το σύστημα (κυβερνήσεις, τοπικές αρχές, ΜΜΕ, επιστημονικές αυθεντίες) είναι πια εντελώς αναξιόπιστο. Αν όχι και επικίνδυνο. Πυξίδα τους είναι το κέρδος, η αναρρίχηση, οι ατομικές και κλαδικές επιδιώξεις. Μέθοδός τους η υποταγή, η συμμόρφωση με τις επιταγές των ισχυρών, η ομογενοποίηση, η κατασίγαση ή η περιθωριοποίηση κάθε φωνής αμφισβήτησης, ο τρόμος, ο σκοταδισμός, ο χειρισμός, ο εξανδραποδισμός. Είναι απολύτως βέβαιο: το σύστημα δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για σένα και για μένα. Είμαστε μόνοι μας.
Υπό το φως αυτού του συμπεράσματος τίθεται εν αμφιβόλω η αρχική μας παραδοχή περί δριμύτητας της γρίπης και ασφάλειας του εμβολίου. Διότι τόσο η δριμύτητα όσο και η ασφάλεια είναι πιστοποιήσεις και διασαλπίσεις από ένα σύστημα που τελικώς το κρίναμε αναξιόπιστο. Ούτως εχόντων των πραγμάτων, δεν μπορώ, με τα φτωχά δεδομένα και τη φτωχή μου κρίση, να αποκλείσω καμία από τις δύο εκδοχές: Ναι, μπορεί η τρέχουσα επιδημία γρίπης να είναι εξόχως δριμεία και το εμβόλιο σχετικά ασφαλές, δηλαδή σχετικά συμφέρον (μικρότεροι οι κίνδυνοι του εμβολιασμού από τους κινδύνους του μη εμβολιασμού). Και, ναι, μπορεί η ιστορία του Η1Ν1 να είναι ένα στημένο επικοινωνιακό παιχνίδι και το εμβόλιο να έχει διόλου συμφέρουσες βραχυπρόθεσμες ή μακροπρόθεσμες συνέπειες. Με ζωντανό το ανακλαστικό αντίδρασης στην επιθετική ιδιοτέλεια, διατηρώ το δικαίωμα της ελεύθερης επιλογής. Ειδικά δε, στον τρόπο που θα ψοφήσω.
Ρομπέν
3 σχόλια:
Τα είπαμε ήδη τηλεφωνικως αλλά είπα να τα αναρτήσω και για τους άλλους ρομπενόφιλους. Το πρόβλημα είναι ότι σε ένα τέτοιο ανυπόληπτο περιβάλλον όπως αυτό της Ελλάδας, που διαφαίνεται έντονα και από τα ζητήματα που θίγεις σημερα, κάθε καινούριο θέμα που ειναι αμφιλεγόμενο (και τα περισσοτερα είναι η γίνονται από καλοθελητές)αντιμετωπίζεται (απόλυτα διακιολογημένα) με άκρα καχυποψία από το κοινό. Έτσι, αν έχεις φάει στη μάπα χίλιες κομπίνες με φάρμακα, προμήθειες, περιβαλλοντικη καταστροφή και ότι άλλο με ποια ψυχραιμία και λογική αντιμετωπίζεις ενα καινουριο θέμα όπως αυτό του εμβολίου της γρίππης; Ειδικά όταν είναι ένα θέμα που αρέσει στους δημοσιογράφους (είτε γιατι εχουν γραμμή να το προωθησουν, είτε γιατί πουλάει ως επαρκως κινδυνολογικο, κιτρινιστικό κ.τ.λ); Το αποτέλεσμα είναι ακόμη και οι γιατροί και το νοσηλευτικό προσωπικό (που φυσικα είναι οι πιο καχυποπτοι από όλους αφού βλέπουν εκ των εσω τι γινεται) στην Ελλαδα να μην ακολουθουν καμια επιστημονική λογική αλλά την ψυχολογια και τη γνωση του όχλου και να φοβούνται το εμβόλιο πριν καν ενημερωθουν επαρκως. Δυσκολα τα πραγματα οταν υπαρχει τοση ομιχλη και ολοι υποπτευονται ολους γιατι τοτε ο καθενας καλοθελητης μπορει για οποιο θεμα θελει και ανεξαρτητα του ποσο ασυστολα ψευδεται να ξεκινησει κυκλωνα από debates και μετα αντε εσυ να αποδειξεις οτι δεν εισαι ελεφαντας. Ετσι γινομαστε ευκολα λεια των καλοθελητων(που δρουν φυσικα μεσα απο τα μηντια). Κι εδω στη Σουηδια υπήρχε πολλή δυσπιστια για το εμβόλιο και οι φυλλαδες (ναι υπαρχουν κι εδω 3-4) βγαιναν και μας ελεγαν οτι θα παραλυσουμε, και θα πεθανουμε και θα γινουμε φυτα απο το εμβολιο, όπως ανακαλύπταν 2 φορες τη βδομαδα που κρυβεται ο Σανταμ, ή καθε τοσο μας ενημερωναν οτι ναι τωρα σκοτωθηκε ο Σανταμ την εποχη του Ιρακ, αλλα ταυτοχρονα υπηρξε και εντονη ενημερωση με φυλλαδια, συνεντευξεις κ.τ.λ. απο αρμοδιους χωρις προσπαθεια τρομοκρατιας (και αυτο το εμβολιο οπως ολα τα εμβολια εδω ειναι προαιρετικο). Και το μηνυμα ηταν οτι η γριπη δεν ειναι πιο επικινδυνη απο οτι συνηθως και αρα κανονικα οι υγιεις δε θα ειχαν λογο να εμβολιασθουν αλλά επειδη εχει τη μορφη πανδημιας θα ηταν καλό να εμβολιασθουν ολοι απο αλληλεγγυη προς τους ευπαθεις στη γριπη (καπoiοι απο αυτους δεν απαντουν στο εμβολιο) και για να μη γονατισει το κρατος απο την ασθενεια πολλων μεσα σε λιγες εβδομαδες. Κι ετσι ενω κι εδω φαινοταν οτι θα επικρατησει το συναισθημα επι της λογικης, τωρα οι περισσοτεροι εμβολιαζονται και στις 4 Δεκεμβρίου ειχαν γινει 4 εκατομμυρια εμβολιασμοι (η Σουηδια εχει 9,5 εκ πληθυσμο). Ταυτόχρονα υπαρχει διαρκης ενημερωση για τις παρενεργειες που σημειωθηκαν στη Σουηδια και ο καθενας μπορει να μπει στη σελιδα του οργανισμου φαρμακων και να δει αναλυτικα τι εχει προκυψει ως τωρα και να δηλωσει τις παρενεργειες που αυτος προσωπικα ειχε. Καθε 10 με 15μερες ανανεωνεται η αναφορα αυτη. Στην τελευταια αναφορα ειχαν αναφερθει 3000 περιπτωσεις παρενεργειων(και οι πιο ελαφριες). Και μια και υπαρχει και στα αγγλικα να και το link για να τη διαβασετε: http://www.lakemedelsverket.se/english/All-news/NYHETER---2009/Summary-of-Adverse-Drug-Reaction-reports-in-Sweden-with-Pandemrix-received-through-December-4/
Ταυτοχρονα στην Ελλαδα εμβολιαστηκαν νομιζω περι τις 300000 ανθρωποι. Ειναι δυσκολα τα πραγματα οταν υπαρχει ομιχλη... Δεν ξερω ποια ειναι η λυση αλλα και η ακρα καχυποψια μου φαινεται κι αυτη επικινδυνη.
well said, παιδίατρε!
Το θέμα είναι ότι ως χώρα η Ελλάδα είναι σχιζοφρενής -- θυμάμαι ακόμη τις δηλώσεις των ιθυνόντων για το ότι η χώρα θα προμηθευόταν _πρώτη_ απ'ολες τις ευρωπαϊκές τα εμβόλια και μάλιστα πολύ περισσότερα από όλον τον πληθυσμό!!! Θυμάμαι το in.gr να έχει _καθημερινή_ αναφορά για το σύνολο των πληγέντων από τον ιό σε όλη την επικράτεια. Και τώρα δε θέλουν να εμβολιαστούν ούτε καν οι γιατροί και οι νοσηλευτές...
Πάντως Ρομπεν, ούτε τα χρωμιο ούτε τα μεταλλεία απειλούν δυνητικά _όλη_ την επικράτεια όπως θα μπορούσε να είναι στην περίπτωση μιας επιδημίας.
Η επικράτεια, ως γεωγραφική περιοχή κατανομής των θυμάτων, είναι ένα μέγεθος περίπου αδιάφορο.
Το μέγεθος που ενδιαφέρει, και αυτό υπονοώ στην ανάρτηση ότι είναι συγκρίσιμο, είναι το συνολικό death toll - το ήδη υποστασιασμένο και το δυνητικό. Το αν τα θύματα είναι διάσπαρτα σε εκατομμύρια εκτάρια ή συγκεντρωμένα σε ένα στρέμμα, δεν κάνει καμία διαφορά - για μένα.
Και ας μην ξεχνάμε (παρεμπιπτόντως) ότι υπάρχουν στην επικράτεια πολλά ακόμα μολυσμένα ύδατα, πολλές χιλιάδες χιλιόμετρα αμιαντοσωλήνων της ύδρευσης και πολλά ορυχεία. Καθώς και πολλές άλλες ανεξέλεγκτες καταστάσεις, για τις οποίες ΟΥΔΕΙΣ πράττει το ΠΑΡΑΜΙΚΡΟ επί ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ.
Π.χ., διάβασα σήμερα στον Αγγελιοφόρο ότι σε δεκάδες νοσοκομεία της χώρας, κυρίως επαρχιακά, χορηγούν τις χημειοθεραπείες γιατροί άσχετοι (μη ογκολόγοι). Αυτό σημαίνει σοβαρούς κινδύνους για την υγεία ή ακόμα και τη ζωή των ασθενών. Δες εδώ:
http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=1&artid=19001
Γενικά, εξάλλου, στα επαρχιακά νοσοκομεία, δηλαδή εκτός Αθηνών και Θεσσαλονίκης, η κατάσταση είναι τρισάθλια. Το ξέρω από πικρή πείρα. Κι αυτό ισχύει πολλά χρόνια, δεκαετίες. Και κοστίζει ζωές, πολλές ζωές. Μα για να βελτιωθεί αυτή η κατάσταση χρειάζεται ψυχή, σχεδιασμός και πάρα πολλή δουλειά. Ενώ για να παραγγείλεις μια καραβιά εμβόλια χρειάζεται μόνο μια τηλεφωνική συσκευή.
Αν ρωτήσεις την Ξενογιαννακοπούλου "γιατί αυτή η κατάσταση;", το πιο πιθανό είναι να σου απαντήσει ότι δεν υπάρχουν χρήματα για την πρόσληψη ογκολόγων ή για τη στελέχωση και τον εξοπλισμό των περιφερειακών νοσοκομείων. Αλλά για την παραγγελία 24 εκατομμυρίων δόσεων εμβολίου ξαφνικά βρέθηκαν χρήματα (τώρα διαπραγματεύονται να ακυρώσουν μέρος της παραγγελίας χωρίς penalty, αλλιώς θα τα πάρουμε και θα τα κάνουμε κλύσμα εις το όνομα του Αβραμόπουλου).
Ζωές είναι στη μία περίπτωση, ζωές και στην άλλη. Μόνο που στην περίπτωση της γρίπης δεν είναι καθόλου σίγουρο αν και πόσοι θα αποδημήσουν. Ενώ από τις ολιγωρίες που ανέφερα αποδημούσαν, αποδημούν και θα αποδημούν ουκ ολίγοι. Ε, μην μας το παίζουν και ανησυχούντες εκεί στα Υπουργεία!
Δημοσίευση σχολίου