Κυριακή 7 Μαρτίου 2010

Η καρδιά των προβλημάτων

.
Πριν από έναν χρόνο η Ελλάδα δεν ήταν στημένη στον τοίχο, να τη λιθοβολούν, να τη λοιδορούν και να στοιχηματίζουν στον χαμό της ξένοι λαοί, κυβερνητικοί αξιωματούχοι, επίτροποι και κερδοσκόποι. Με μέτρια προσπάθεια μπορούσες να πείσεις τον εαυτό σου ότι επικρατούσε μια περίπου κανονικότητα.

Πριν από δύο ή τρία ή πέντε χρόνια ήταν στη ζωή πρόσωπα αγαπημένα που δεν υπάρχουν πια.

Πριν από τριάντα χρόνια ο ελληνικός λαός, μακριά από υπερδανεισμό και κινδύνους χρεοκοπίας, απολάμβανε τις τελευταίες ώρες μιας σχετικής αθωότητας.

Εξάλλου, όλοι κάποτε υπήρξαμε νέοι. Σταθήκαμε ευθυτενείς και ανεπανάληπτα σίγουροι απέναντι σε έναν κόσμο ονείρων, δυνατοτήτων και ευκαιριών.

Τρία είναι τα θεμελιώδη προβλήματα σε αυτή τη ζωή:

Το πρώτο είναι η ύπαρξη του χρόνου. Η μη αντιστρεπτή και απαρεμπόδιστη ροή του.

Το δεύτερο είναι ότι πολύ συχνά ξεχνάμε το πρώτο.

Το τρίτο είναι ότι, ακόμα και όταν το θυμόμαστε, λίγα μπορούμε να κάνουμε για να αξιοποιήσουμε τη ροή του κατά τρόπο ώστε τελικά να μη μετανιώσουμε για τις επιλογές μας.

Ωστόσο, αυτά τα λίγα είναι που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ζωή με νόημα και μια ζωή χωρίς.

Ρομπέν



2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Ευχαριστούμε, Ρομπέν, για ένα ακόμα κείμενο σε αυτό το μπλογκ.

Το σημερινό κείμενο μου θύμισε μία άλλη ανάρτηση σε ένα άλλο μπλογκ. Είναι η εξής:
http://salograia.blogspot.com/2009/09/h.html

E[BLOG]HMENOΣ (a.k.a kaliteros) είπε...

Γεια σου Ρομπέν,
να σου υπενθυμήσω οτι οι περισσότεροι άνθρωποι αυτό ακριβώς σκέφτονται οτι "αυτά τα λίγα είναι που κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια ζωή με νόημα και μια ζωή χωρίς."

Να κλέψω λίγα απο δω, λίγα απο 'κει, λίγα απο πιο πέρα έτσι ώστε να μαζέψω πολλά και να έχω μια ζωή με νόημα.

Το "περίπου κανονικότητα" το γούσταρα πολύ...