Κυριακή 9 Μαΐου 2010

7 Μέρες Βουλή

.
Το βίωμα είναι μια σύνθεση δύο διεργασιών, δράσης και αντίδρασης. Από τη μία το εξωτερικό γεγονός (δράση) και από την άλλη η εσωτερική στάση απέναντι στο γεγονός (αντίδραση).

Σύμφωνα με αυτή τη λογική, τα όσα διαδραματίζονται τον τελευταίο καιρό στη χώρα μας, όσο δυσάρεστα ή δυσοίωνα, έως και τραγικά, δεν έχουν ένα προκαθορισμένο βάρος, που πέφτει να μας πλακώσει, αλλά τοποθετούνται πάνω στη ζυγαριά της εσωτερικής στάσης – εκεί αποτιμώνται και αποκτούν το τελικό τους βάρος.

Το κακό είναι ότι η εσωτερική στάση δεν μένει ανεπηρέαστη από τα εξωτερικά γεγονότα. Σαν να λέμε ότι τα προς ζύγισμα αντικείμενα επηρεάζουν τη ρύθμιση της ζυγαριάς.

Το καλό είναι ότι, πάντως, σε κάποιο βαθμό η εσωτερική στάση είναι ζήτημα απόφασης. Την απόφαση μπορείς να την πάρεις υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Συνιστά τη δική σου μετοχή στον έλεγχο της μοίρας σου.

Νομίζω ότι η εσωτερική στάση που μας χρειάζεται αυτήν την εποχή είναι μια στάση με δύο στόχους. Ο πρώτος είναι η περισυλλογή. Για να δούμε πώς και γιατί φτάσαμε ως εδώ, τι έφταιξε, ποιοι έφταιξαν, πόσο όλοι φταίξαμε, τι πρέπει να γίνει από δω και πέρα, τι πρέπει ο καθένας να κάνει.

Ο δεύτερος είναι το γέλιο. Για να μην πέσουμε σε βαριά κατάθλιψη, για να διατηρήσουμε μια στοιχειώδη κανονικότητα, για να εκτονώσουμε την πίεση και την οργή, για να συνεχιστεί η ζωή.

Θα μου πεις, καλά η περισυλλογή, αλλά πώς να γελάσω, ρε Ρομπέν, όταν ακούω ή διαβάζω ειδήσεις σαν αυτήν:
Καταργείται η Βουλή, τις συμφωνίες με ΔΝΤ - Ε.Ε. κυρώνει ο υπουργός.

Η απάντηση έρχεται από τον ίδιο τον χώρο που δημιουργεί τα προβλήματα, τον πολιτικό. Η απάντηση έρχεται από τη Ντόρα Μπακογιάννη, με τη Δήλωση μετά τη διαγραφή της από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της Νέας Δημοκρατίας.

«Μοναδικός γνώμονας των πράξεών μου είναι το συμφέρον της πατρίδας και η συνείδησή μου», καταλήγει η Ντόρα.

Πώς τα λες έτσι, βρε Ντόρα, παιδί μου! Θα μας πνίξεις καμιά ώρα! Τι πνεύμα, τι πηγαίο χιούμορ, τι κωμικό ταλέντο!

Αναρωτιέμαι, τούτη η ανιδιοτελής προσφορά ψυχαγωγίας από την κ. Μπακογιάννη ήτο πράξις αυθόρμητος και μεμονωμένη ή ενταγμένη στο πλαίσιο κάποιας συνεννόησης σύσσωμου του πολιτικού χώρου σε μια προσπάθεια να διασωθεί το ηθικό του λαού; Αν ισχύει το δεύτερο, τότε προτείνω η Βουλή να εκδίδει εβδομαδιαίο πρόγραμμα εκπομπών. Πώς έχεις το 7 Μέρες TV, για να ξέρεις πότε θα δεις Λαζόπουλο και πότε Κανάκη, έτσι να έχεις και το 7 Μέρες Βουλή, για να μη χάνεις Μπακογιάννη, Παπανδρέου, Τσίπρα και άλλους κωμικούς ηθοποιούς και λαϊκούς διασκεδαστές.

Ρομπέν

Δεν υπάρχουν σχόλια: