Κυριακή 2 Μαΐου 2010

Ιστορία σε fast forward

.
Ας υποθέσουμε ότι βλέπεις μια ταινία θρίλερ. Σου αρέσουν μεν τα θρίλερ, αλλά δεν αντέχεις το αίμα. Έτσι, προσπερνάς το μακέλεμα πατώντας το fast forward. Με αυτόν τον τρόπο το μακέλεμα περνάει μπροστά από τα μάτια σου στα γρήγορα, η εικόνα παραμορφώνεται, η λεπτομέρεια διαφεύγει και το γεγονός προσλαμβάνεται από τον ψυχισμό, μέσω των αισθήσεων, όχι με το βάρος του ρεαλισμού αλλά με ελαφρότητα καρικατούρας.

Αυτό ακριβώς ζούμε τους τελευταίους μήνες. Ένα θρίλερ στο fast forward. Τα καρέ περνάνε αστραπιαία. Εκεί που σου λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση να αγγίξουν τον 14ο μισθό, στο επόμενο καρέ κόβουν και τον 13ο. Εκεί που λένε ότι δεν υπάρχει περίπτωση προσφυγής στο ΔΝΤ, στο επόμενο καρέ το ΔΝΤ είναι στην Αθήνα και το γερμανικό περιοδικό Spiegel γράφει ότι, σύμφωνα με τις πηγές του, το ΔΝΤ θα μείνει στην Αθήνα καμιά δεκαριά χρόνια. Και άλλα τέτοια. Το έργο είναι splatter κανονικό, αλλά δεν το έχουμε καλοκαταλάβει, γιατί τρέχει σε fast forward. Τυχαίο;

Όταν ο ΓΑΠ και το επιτελείο του ανέλαβαν κυβέρνηση τον Οκτώβριο του 2009, ήξεραν ή όφειλαν να ξέρουν ή, τουλάχιστον, όφειλαν να μάθουν αμέσως ποια ήταν η κατάσταση και πού ακριβώς οδηγούσε. Αν ούτε ήξεραν ούτε φρόντισαν να μάθουν, τότε είναι ή απίστευτα ηλίθιοι ή εγκληματικά αδιάφοροι ή και τα δύο. Αλλά αν ήξεραν, τότε γιατί δεν έλαβαν εγκαίρως τα σκληρά μέτρα που σήμερα επιβάλλει το ΔΝΤ, ώστε να γεννιόταν ελπίδα αποφυγής του διασυρμού και της επιτήρησης; Επίσης, γιατί δεν έγινε μια υπεύθυνη εκστρατεία ενημέρωσης των Ελλήνων όσον αφορά το ποια είναι η κατάσταση και ποιες οι επιλογές για την αντιμετώπισή της; Τώρα μας λένε ότι τον Μάιο, αν δεν πάρουν δανεικά, δεν θα έχουν να πληρώσουν μισθούς και συντάξεις και άρα ή προσφεύγουμε σε ΕΕ-ΔΝΤ ή δεν έχουμε να φάμε. Αλλά από τον Οκτώβριο μέχρι τον Μάιο μεσολάβησαν επτά μήνες. Πώς χρησιμοποιήθηκε αυτός ο χρόνος, αφενός για αναδιάρθρωση και αφετέρου για ενημέρωση;

Επιμένω στο θέμα της ενημέρωσης, γιατί οι αποφάσεις που λαμβάνονται σήμερα θα έχουν βαρύτατες και μακροχρόνιες συνέπειες για το σύνολο του ελλαδικού πληθυσμού. Συνέπειες τέτοιας έκτασης και διάρκειας που θα δικαιολογούσαν ίσως ακόμα και ένα δημοψήφισμα – αν ο λαός είχε διαμορφώσει μια έστω αδρή εικόνα του προβλήματος. Δημοψήφισμα πάνω στο δίλημμα: στάση πληρωμών ή ΔΝΤ;

Πάνω σε αυτό το δίλημμα οι αναλυτές διχάζονται, αν και είναι αλήθεια ότι οι περισσότεροι δείχνουν προς τον δρόμο του ΔΝΤ. Οι δε κυβερνώντες μιλούν για τη στάση πληρωμών σαν να σημαίνει το τέλος του κόσμου. Αλλά η εμπειρία διδάσκει ότι, όταν οι κυβερνώντες και η πλειονότητα των ΜΜΕ οδηγούν τον κόσμο προς μια κατεύθυνση, η αλήθεια συνήθως βρίσκεται στην αντίθετη. Μάλιστα, όσο πιο βεβιασμένα και τρομοκρατικά οδηγούν τον κόσμο, τόσο πιο βέβαιο είναι ότι τον οδηγούν προς την καταστροφή.

Το συμπέρασμα είναι ότι προχωράμε σαν πρόβατα στη σφαγή. Χωρίς ενημέρωση, μελέτη, ψύχραιμες διαπιστώσεις και επίγνωση των δυνατών λύσεων και των συνεπειών τους. Επιπλέον, ο ΓΑΠ θεώρησε ότι οι τρέχουσες συνθήκες είναι οι καταλληλότερες για τη διευθέτηση των μεγάλων εθνικών μας θεμάτων, γι’ αυτό και θα έχει συνάντηση με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Ερντογάν στην Αθήνα, στις 14 και 15 Μαΐου. Ποιος ξέρει τι σκοπεύουνε να ρίξουνε στη μονταζιέρα, για να «τρέξει» κι αυτό στο fast forward, δηλαδή stealth.

Κατά τ’ άλλα, μερικές δεκάδες αυθαίρετοι desperados της συνδικαλιστικής μαφίας κλείνουν δρόμους, λιμάνια και ξενοδοχεία, οι παλαιοημερολογίτες της Αριστεράς επιμένουν στην αναθεώρηση του Συντάγματος με σκοπό τη συρρίκνωση των άρθρων του στο εξής ένα: «ο εργάτης έχει πάντα δίκιο και θα κάνει ατιμώρητα ό,τι του καπνίσει», την ώρα που οι δήθεν εκσυγχρονιστές της Αριστεράς ζουν, υποθέτω, μεγάλες χαρές, κατά το δόγμα «μεγάλη αναταραχή, ωραία κατάσταση», ενώ στα χαμηλότερα κλιμάκια της πληθυσμιακής πυραμίδας οι ποπολάροι κατακλύζουν τα γήπεδα και τα προποτζίδικα, λες και τίποτα δεν έχει αλλάξει, λες και δεν υπάρχει αύριο ή λες και έχουν κάνει κράτηση στην αιωνιότητα. Μακαριότητα; Τυφλότητα;

Ίσως καλά πράττουν. Ας περάσουν τις τελευταίες ημέρες ανέμελης μωρίας. Το σοκ που έρχεται θα διαλύσει τη μακαριότητα και θα θεραπεύσει την τυφλότητα. Το πρώτο που θα αντικρίσουν οι δύσμοιροι ποπολάροι μόλις αναβλέψουν θα είναι το ανεξέλεγκτο τρένο της Νέμεσης να τρέχει κατά πάνω τους με ιλιγγιώδη ταχύτητα, τόσο γρήγορα και ήδη τόσο κοντά, ώστε δε θα προλάβουν καν να κάνουν τη σκέψη ότι δεν προλαβαίνουν να το αποφύγουν.

Όλα συμβαίνουν και θα συμβούν πολύ γρήγορα. Οι ιστορικοί του μέλλοντος που θα μελετήσουν αυτήν την περίοδο θα βρεθούν αντιμέτωποι με ένα είδος συμπυκνωμένου χρόνου που θα έχει τον κώδικα των γεγονότων γραμμένο στις πτυχές του. Όταν η ιστορία γράφεται σε fast forward, η κορδέλα του χρόνου πτυχώνεται και μπερδεύεται, σαν τη μαγνητική ταινία των παλιών κασετών.

Ρομπέν

Δεν υπάρχουν σχόλια: