Κυριακή 1 Νοεμβρίου 2009

Άνευ όρων παράδοση

.
Αστικοποίηση ίσον κοπαδοποίηση. Και κοπαδοποίηση ίσον παραίτηση από την αυτοδιαχείριση, συνταύτιση της ατομικής μοίρας με τη μοίρα του κοπαδιού, την οποία ορίζει ο βοσκός, δηλαδή ένας τρίτος. Τώρα όλα εξαρτώνται από έναν και μοναδικό παράγοντα: τον βοσκό. Αν ο βοσκός είναι κακός, πάει το κοπάδι.

Αυτό πάθαμε. Δεν ήταν πάντα έτσι ή τουλάχιστον δεν ήταν πάντα τόσο έτσι.

Ας πάμε μερικές δεκαετίες πίσω, κάπου στη δεκαετία του ’50. Κι ας πούμε ότι είσαι αγρότης και ζεις σε ένα χωριό της ελληνικής υπαίθρου. Είσαι περίπου αυτόνομος. Έχεις μια στέγη δική σου και τα όσα παράγεις, αν μη τι άλλο, αρκούν για να μη λιμοκτονήσεις εσύ και η οικογένειά σου. Αυτό σου δίνει μια αξιοπρέπεια. Αλλά γεννάει και μια ευθύνη: αν απειληθεί το μικροσύστημά σου, το οποίο συντηρεί την οικογένειά σου, θα χρειαστεί να δράσεις. Εσύ προσωπικά. Ξεκάθαρα πράγματα.

Τι θα έκανες, αν κάποιος ληστής συστηματικά σου κατέκλεβε τ' αγαθά; Μια, δυο, τρεις, κάποτε δε θ’ άρπαζες το τουφέκι; Θα αναγκαζόσουν. Αλλιώς, πείνα θα περίμενε τα παιδιά σου.

Πώς θ’ αντιδρούσες, αν κάποιος κακόβουλος έχυνε βαρέλια με δηλητήριο στην πηγή από την οποία πίνει το χωριό; Είναι προφανές: το τουφέκι!

Και αν ο πρόεδρος της κοινότητας παραχωρούσε το χωριό, παρά τη δεδηλωμένη άρνηση των χωριανών, σε μια εταιρία για εμπορική εκμετάλλευση, ποιο θα ήταν το μέλλον του πουλημένου προέδρου; Θα μπορούσε να κυκλοφορήσει στο δρόμο ήσυχος, χωρίς να λογαριάζει τα βόλια των συγχωριανών του; Δύσκολο.

Αυτά σε άλλες εποχές, σε άλλα μέρη. Και μετά ήρθε το άστυ. Η εγκατάλειψη της γης. Η εξάρτηση από τρίτους για τροφή και στέγη. Η παράδοση της προσωπικής μοίρας σε βοσκούς. Η απώλεια της αυτοδιαχείρισης και της αξιοπρέπειας. Η έκλειψη του τουφεκιού. Η εποχή του κοπαδιού.

Τώρα σου καταληστεύουν το βιος επί δεκαετίες, ρίχνουν εξασθενές χρώμιο στο νερό των παιδιών σου, ξεπουλάνε ολόκληρο νομό σε ξένες εταιρίες για να τον κάνουν ορυχείο κι εσύ κάθεσαι και τους κοιτάζεις σαν χάνος. Είναι ευθύνη του βοσκού, σκέφτεσαι. Και λουφάζεις. Παροπλισμένος, αδύναμος, άβουλος, παντελώς ανίκανος να επέμβεις στη δυσοίωνη δρομολόγηση της μοίρας σου.

Κάθε τόσο σου αναπτερώνουν την ελπίδα ότι να, τούτος εδώ ο καινούριος βοσκός κάτι θα κάνει για να δώσει λύση στο πρόβλημα. Μα σ’ έναν κόσμο λύκων, ο μόνος λόγος που ο βοσκός κατάφερε να γίνει βοσκός είναι ότι έχει τη συγκατάθεση των λύκων.

Γύρω σου ο όχλος φαίνεται να έχει τέλεια άγνοια κινδύνου. Χαυνωμένος, ολότελα εξανδραποδισμένος, βαδίζει ευθεία καταπάνω στον χαμό του με χαμόγελα καταναλωτικής μέθης. Αφήνεται πειθήνια στον βοσκό να τον οδηγήσει στο στόμα του λύκου.

Κι εσύ; Αντί εσύ και τ’ άλλα άσπρα πρόβατα να ξεθάψετε τα τουφέκια των παππούδων, εμφανίζονται μαύρα πρόβατα με καλάσνικοφ και γαζώνουν το κοπάδι.

Μαύρη είν’ η νύχτα στα βουνά, μαύρη είναι και στον κάμπο.

Αναρωτιέσαι ποτέ;

Πότε θα κάμει ξαστεριά;

Πότε θα φλεβαρίσει;

Να πάρω το τουφέκι μου.
Ρομπέν



.

32 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Πολύ καλό!

Αιγιαλός είπε...

Πολύ καλό! x2

antigold είπε...

Μπορεί να είναι η ιδέα μου ότι μιλάς για τη Χαλκιδική, μπορεί απλά να έχω τη μύγα και να μυγιάζομαι, όμως πολύ σωστά τα λες Ρομπέν.
Πρέπει να πάρουμε τα τουφέκια!!!

Ανώνυμος είπε...

Αν πάρουμε τα ντουφέκια το πολύ-πολύ να τους πάρουμε την ζωή τους (αυτήν γενικά δεν την υπολογίζουν) και να βρεθούμε φυλακή.
Αυτό που αξίζει να τους πάρουμε είναι τα παράνομα λεφτά που κερδίζουν ρυπαίνοντας ή καλύπτοντας τους ρυπαντές.
Αυτό τσούζει πολύ περισσότερο.
παπα γιάννης Οικονομίδης

antigold είπε...

Eντάξει, φυσικά δεν εννοούμε ότι θα πάρουμε στην κυριολεξία τα τουφέκια!!!
Άλλες εποχές, άλλα όπλα. Τα όπλα μας σήμερα είναι οι νόμοι και αυτούς πρέπει να χρησιμοποιήσουμε. Σύμφωνω απόλυτα με τον παπα-Γιάννη ότι πρέπει να στοχεύσουμε στα κέρδη τους, όχι βέβαια για να βγάλουμε λεφτά αλλά για να υποστηρίξουμε την εφαρμογή των νόμων και να μπει ένα τέλος στην ασυδοσία.
Το άλλο μας όπλο είναι η ενότητα και η αλληλεγγύη. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε κοινό αγώνα, από τη Χαλκιδική μέχρι τον Ασωπό και τη Μεσσαπία της Εύβοιας, και να ενεργούμε σαν ένα. Δεν έχει σημασία αν εμείς εδώ πάνω έχουμε την εταιρεία του χρυσού, στη Γκιώνα έχουνε την εταιρεία του βωξίτη και στον Ασωπό έχουνε έχουνε ένα σωρό άλλες εταιρείες.
Το "η ισχύς εν τη ενώσει" είναι σήμερα το ίδιο αληθινό όσο ήταν και την εποχή που πολεμούσαμε με τουφέκια!

paraxeno είπε...

εξαιρετική ανάρτηση!!!

paraxeno είπε...

πριν απ όλα χρειαζόμαστε συνεχή τεκμηριωμένη, εγκυρη, κατανοητή ενημέρωση, ωστε να συνειδητοποιήσουμε ότι πλέον ομαδικά μας πλήτει το κακό, δεν ειναι προσωπικό θεμα ειναι κοινωνικό πρόβλημα, και αφορά ολους, μετά οι δρομοι και οι τρόποι ειναι εύκολοι... αρκεί να δουμε και σηκωθούμε από τις οποιες βολικές θεσεις επιτρέπουν την τωρινή κατάσταση...

τα οπλα υπάρχουν ναι, νομοι, και γνώση.... με σωστή χρήση και ανιδιοτελή συνεργασία όλα μπορούν να γίνουν

BUTTERFLY είπε...

Εξαιρετικο κειμενο!
Δεν ειναι τραγικο...εχουμε φτασει σε τετοια καταντια που το μονο που ποναει καποιους ειναι η μειωση κερδων, η ελλειψη χρηματων! Ολα τα αλλα (βλ. ζωη, αξιοπρεπεια, ανθρωπια) ειναι ανυπαρκτα...
Καλησπερα!

Ρομπέν είπε...

Ευχαριστώ όλους για τα σχόλια.

Antigold, προφανώς για τη Χαλκιδική. Παρακολουθώ την υπόθεση της Χαλκιδικής και την υπόθεση του Ασωπού εδώ και έναν χρόνο περίπου, με φρίκη που βαθμιαία έγινε οργή. Ποιος ξέρει πόσες άλλες τέτοιες ανοιχτές πληγές έχει η χώρα, για τις οποίες η ενημέρωσή μας είναι από ελλιπής έως μηδενική;

Πατέρα Ιωάννη, είναι αλήθεια ότι δεν μπορούμε στην κυριολεξία να αρπάξουμε από ένα τουφέκι και ν' αρχίσουμε να τουφεκάμε. Ποιον πρώτα, άλλωστε; Μόνο στην υπόθεση του Ασωπού ενέχονται 700 βιομήχανοι που ρυπαίνουν και ποιος ξέρει πόσοι άρχοντες που συνεργούν ή απλά κωφεύουν. Το τουφέκι είχε μια χρησιμότητα σε εποχές που ο εχθρός είχε πρόσωπο. Το μεγάλο στρατήγημα του εχθρού είναι ότι κατόρθωσε να μην έχει πρόσωπο. Το κακό έχει διαχυθεί και απαιτούνται πια άλλες τεχνικές για την αντιμετώπισή του.

Ναι, συμφωνώ με τους άλλους σχολιαστές όσον αφορά τη σημασία της ενότητας, της ενημέρωσης, της γνώσης, της χρήσης των νόμων.

Αλλά για να γίνει μια στροφή με ροπή ικανή να φέρει βαθιά αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το σύστημα, θα χρειαστεί κάτι παραπάνω. Έτσι όπως είναι η κατάσταση σήμερα, μοιάζει με καράβι που μπάζει από πολλές τρύπες και, ενώ κάποιοι λίγοι που το έχουν πάρει χαμπάρι προσπαθούν να κλείσουν μια τρύπα, ευθύς ανοίγει μια άλλη. Πόσο θα αντέξουν;

Η γενική εικόνα μιας κοινωνίας προσδιορίζεται από την τυπική κοινωνική μονάδα. Η τυπική κοινωνική μονάδα στη σημερινή Ελλάδα είναι ένας άνθρωπος χαμηλόμισθος, καταχρεωμένος, πλήρως εξαρτημένος, ελάχιστα ενημερωμένος, πολύ αγχωμένος και λίγο ή πολύ απελπισμένος. Με τέτοια βάση δεν πάμε πουθενά. Χρειαζόμαστε μια κρίσιμη μάζα πολιτών (10% του πληθυσμού είναι πολύ καλό ποσοστό, 5% είναι μια καλή αρχή) που να συγκροτεί μια σχετικά αυτόνομη, ενημερωμένη και μαχητική αστική τάξη. Οι Ευρωπαίοι την έχουν σε κάποιο βαθμό, γι' αυτό έξω μερικά πράγματα δουλεύουν καλύτερα.

Πιστεύω (και το έχω ξαναγράψει εδώ) ότι πρέπει να φρενάρουμε και να κάνουμε ένα βήμα πίσω. Να επιστρέψουμε στην ύπαιθρο και στην καλλιέργεια της γης. Εκατό μέτρα καλλιεργήσιμης γης σου δίνουν μια σπουδαία αίσθηση αυτονομίας, το ένιωσα πρόσφατα. Ό,τι κι αν σου κάνει το σύστημα, ξέρεις ότι δεν θα πεθάνεις από πείνα. Αν έχεις και δική σου στέγη (σε μια μικρή πόλη ή σε ένα χωριό η απόκτησή της είναι πολύ πιο εφικτή από ό,τι σε μια μεγάλη πόλη), τότε είσαι σε άλλο επίπεδο. Απαλλαγμένος από το αποπνιχτικό άγχος της επιβίωσης, την κακομοιριά της απόλυτης εξάρτησης, μπορείς πια να δεις λίγο πιο μακριά, να ενημερωθείς και ίσως να δώσεις μια μάχη.

Επίσης, όσο αυξάνεται η αυτονομία ενός λαού, χάνουν το υπομόχλιο πίεσης τα μεγάλα συμφέροντα. Αν, μάλιστα, συνδυαστεί η αυτονομία με την πληροφόρηση, μέγα πλήγμα θα δοθεί στη φαυλότητα. Δεν είναι ρομαντισμός αυτό. Πρόσθεση είναι: ο κυβερνήσεις είναι άθροισμα ψήφων και οι εταιρίες είναι τα κέρδη τους, δηλαδή άθροισμα καταναλώσεων.

Αν είσαι αυτόνομος και ενήμερος, δεν δίνεις την ψήφο σου όπου να 'ναι, ούτε τα λεφτά σου στα λαμόγια. Αν μια τέτοια στάση αποκτήσει μαζικότητα, τότε οι όροι θα αντιστραφούν. Οι πολιτικοί και οι εταιρίες, που σαφώς έχουν την ανάγκη μας, από μας ζουν, είτε θα αναγκαστούν να ανταποκριθούν στις νέες απαιτήσεις είτε θα εκλείψουν, για να απομείνουν ή να προκύψουν εκείνοι που θα ανταποκριθούν. Αυτή ακριβώς η στιγμή θα σηματοδοτήσει μια θετική μετάλλαξη της κοινωνίας.

Σε αυτό το σχόλιο έδωσα ιδιαίτερο βάρος στην αυτονομία, αλλά μεγάλη σημασία έχουν επίσης η πληροφορία από καθαρές πηγές (η τηλεόραση δεν είναι μία από αυτές) και η σχέση. Χωρίς καθαρή πληροφορία δεν ξέρεις πού είσαι και πού πας και χωρίς σχέση (σχέση προσώπων, ουσιαστική επαφή) δεν έχεις κουράγιο και κίνητρο να πας πουθενά.

Αυτονομία - γνώση - σχέση. Αυτό, πιστεύω, είναι το τρίπτυχο της μεταρρύθμισης.

Να σημειώσω ότι, αν και διακρίνω πιθανούς δρόμους διεξόδου, δεν είμαι καθόλου αισιόδοξος ότι θα τους ακολουθήσουμε.

Ρομπέν είπε...

Σχετικό προβληματισμό μπορείτε να βρείτε στις αναρτήσεις μου:
"Και μετά τι" (http://sunday-robin.blogspot.com/2009/06/blog-post_21.html),
"Η χειραγώγηση των μαζών" (http://sunday-robin.blogspot.com/2009/06/blog-post.html)
και
"Αντίο Αττική" (http://sunday-robin.blogspot.com/2009/08/blog-post_30.html).

Doctor Mirabilis είπε...

Αγαπητέ Ρομπέν,
καταχρωμαι της φιλοξενίας σου για να κανω ενα σχολιο σε οσα εγραψες και κυρίως σε οσα εγραψαν οι Κατσαντωνηδες της Οικολογίας που ενεσκυψαν στο πεδιο αυτο της δημοσιας συζητησης. Με τον "antigold και τ'αλλα παιδιά" εχουμε "ξανασυναντηθεί". Εγω ειμαι -κατα τα γραφόμενά τους- ενας "ανθρωπος συγκεκριμένης μεταλλευτικής εταιρειας" ή στην καλυτερη περίπτωση ενας ανισορροπος. Μαλιστα ο antigold ισχυρίζεται ότι ειμαι και τα δύο μιας και υποστήριξα την άποψη ότι ορισμένες εκφανσεις του οικολογικού κινήματος βασίζονται στον ανορθολογισμό, ο οποιος με την σειρα του συνδεθηκε με το φασιστικο κινημα την περιοδο του μεσοπολέμου αλλά και μετα.
Εγω πάλι λεω οτι ειμαι καποιος που θελει η χωρα του να εχει ΚΑΙ βιομηχανία, άρα και μεταλλευτική βιομηχανία και μεταλλουργία. Μάλιστα ισχυρίζομαι οτι σημερα στην τριτοκοσμική, ψευδο-Ευρωπαία Ελλάδα, πισω απο τον μανδυα του/της οικολόγου (εκτος απο ελάχιστους γνησιους οικολόγους ή εστω οικολογούντες) κρυβεται και εκεινο το παρασιτικο κομματι της ελληνικής οικονομίας που κατ'ευφημισμόν ονομαζεται "τουριστική βιομηχανία". Με αλλα λογια χωρίς ειδικα γυαλια και χωρίς δυσκολία θεωρώ ότι μπορεί κανείς να διακρίνει πίσω απο την λαμψη ορισμένων οικολόγων και ιμιτασιον ακτιβιστών τους περηφανους Ελληνες μπαρμεν, πορτιερηδες, ρεντρουμαδες, ιδιοκτήτες ορθάδικων, κ.λ.π. Αναφέρομαι σε εξέχοντα πρόσωπα της ελληνικής κοινωνίας αλλα και «ασυμβίβαστους αγωνιστές» των «τοπικών» κοινωνιών –οι οποίοι τυγχάνουν και διακινητές μαυρου χρήματος και ασπρων ουσιών καθώς και εισαγωγείς καλλίπυγων νεαρών από τεως επιγειους παραδεισους.
Το σχόλιό μου όμως εχει και μια άλλη διασταση και απευθύνεται και σε εσενα υπο τύπον ερωτήματος: Ποσο δυσκολο ειναι να εισαι ενας Αριστερός που ντρεπεται να πει οτι ειναι Δεξιός?

Doctor Mirabilis είπε...

ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ:

Αχός βαρύς ακούγεται, πολλά ΤΟΥΦΕΚΙΑ πέφτουν
Μήνα σε γάμο ρίχνονται, μήνα σε χαροκόπι;
Ουδέ σε γάμο ρίχνονται ουδέ σε χαροκόπι
Οι «ΦΙΛΟΙ ΤΩΝ ΒΟΣΚΩΝ» κάνουν πόλεμο με νύφες και μ' εγγόνια
ΟΙ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ τους πλάκωσαν μεσα στο ΛΙΔΩΡΙΚΙ, ΚΟΝΤΑ ΣΤΑ ΜΕΤΑΛΛΕΙΑ

ΒΟΣΚΟΙ, ρίξτε τ' άρματα, δεν ΖΟΥΜΕ ΣΤΟ ‘50
Εδώ είσΤΕ σκλάΒΟΙ του ΜΠΟΜΠΟΛΑ, σκλάΒΟΙ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ

(Απαντηση Βοσκου του '50/Δεσπως )
Η ΔΥΣΗ κι αν προσκύνησε κι αν τούρκεψαν οι ΗΠΑ
Ο ΒΟΣΚΟΣ αφέντες ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΕΣ δεν έκαμε, δεν κάνει

ΜΠΟΜΠΑ ΟΥΪΣΚΙ στο χέρι άρπαξε, ΜΠΑΡΜΕΝ και ΡΕΝΤΡΟΥΜΑΔΕΣ κράζει
Σκλάβες ΤΟΥ ΜΠΟΜΠΟΛΑ μη ζήσωμε,
ΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΑ ΣΚΥΛΑΔΙΚΑ, ΤΩΡΑ μαζί μου ελάτε
Και τα ΟΡΘΑΔΙΚΑ αναψαν κι η ΚΟΚΑ ΕΚΑΝΕ ΓΥΡΑ

Reverend Tuck είπε...

@Doctor Mirabilis

Δεν είπε κανενας ότι δεν πρέπει να έχουμε μεταλλευτική ή οποιαδήποτε άλλη μορφη βιομηχανίας.

Αλλο όμως αυτό και άλλο να κάνουμε την όποια βιομηχανική δραστηριότητα όπου να 'ναι και όπως να'ναι χωρίς καμιά μέριμνα για τους κατοίκους και το περιβάλλον που ούτως ή άλλως μας αφορά όλους.

Όσον αφορά τους τύπους από την "βιομηχανία τουρισμού" μάλλον δεν έχεις μεγάλη επαφή με το αντικείμενο γιατί μπορεί να υπάρχουν αυτοί που αναφέρεις με τις άσπρες σκόνες και το μαύρο χρήμα, υπάρχον όμως και χιλιάδες άλλοι που βγάζουν άσπρο χρήμα από τον τουρισμό και δεν συντρέχει κανένας λόγος αυτό να διακοπεί.

σε αντίθεση βέβαια με μια μεταλλευτική δραστηριότητα η οποία θα αφήσει κέρδη μόνο στους ιθύνοντές της και τους επίορκους πολιτικούς και τοπικούς άρχοντες που "έχουν να λαμβάνουν".

Αλλά το θέμα δεν είναι μόνο οικονομικό, ποιος βγάζει τι, αλλά και ανθρωπιστικό.

Κάποιος μπορεί να πει ότι αφού εκεί είναι ο χρυσός, τι να κάνουμε βρε παιδιά, άρα εκεί πρέπει να γίνει η βιομηχανία. Έτσι δεν είναι;

Άκυρο.

Από που και ως που θα ξεριζώσεις μια τοπική κοινωνία για να κερδίσει κάποιος άλλος οικονομικό όφελος; Το ανθωπιστικό κόστος είναι απαγορευτικό και κάτι τέτοιο δεν πρέπει να γίνεται. Τέτοια πράγματα συμβαίνουν μόνο στην Κίνα και σε κάτι άλλες καραδεξιές χώρες ("προστατευόμενες")στην Λατινική Αμερική.

Το ερώτημα είναι αν θέλεουμε κάτι τέτοιο και για την δική μας χώρα.

Εγώ απαντάω για μένα όχι και σου επιστρέφω το ερώτημα σου.

Πόσο δύσκολο είναι για κάποιον να είναι φασίστας και να ντρέπεται να το πεί κρυβόμενος πίσω από δεξιά και αριστερά φλάμπουρα;

Ανώνυμος είπε...

Η απάντηση του δόκτωρα Μιράμπιλι είναι χαρακτηριστική. Τσουβαλιάζει αδιακρίτως όσους ασχολούνται με τα περιβαλλοντικά ζητήματα και πετάει λάσπη σε όσους αγωνίζονται.

Ασχολούμαι 2 χρόνια με την υπόθεση του Ασωπού, άσπρες σκόνες και ορθάδικα, δεν αντιλήφθηκα. Πολιτική εκμετάλευση, ναι, πήγε να γίνει αλλά όσο μπορούμε προσπαθούμε να απομονώσουμε τα κομματόσκυλα.

Να, για παράδειγμα μερικά βιογραφικά "εμπόρων άσπρης σκόνης" και "ιδιοκτητών ορθάδικων":

http://sites.google.com/site/itapoinofyta/symmetechontes

Τα συμπεράσματα δικά σας (για τον Μιράμπιλι και για τον πόλεμο που αντιμετωπίζουμε).

antigold είπε...

Πράγματι έχουμε ξανασυναντηθεί με τον Δόκτωρα και μας έχει αναλύσει τις απόψεις του...

Προσπάθησα να αντιγράψω εδώ ένα κείμενο που είχα γράψει ως απάντηση, όμως είναι μεγάλο και δεν το δέχεται το σύστημα. Όποιος θέλει ας δει το http://antigoldgreece.wordpress.com/2009/10/22/ppea/#comment-1214

Είναι αλήθεια ότι μιλάει συγκεκριμένα για το πρόβλημα των μεταλλείων, όμως νομίζω ότι μπορεί να χρησιμεύσει και για γενικότερο προβληματισμό.

Ευχαριστώ τον Δόκτωρα για τους γνωστούς ευγενικούς του χαρακτηρισμούς...
Μια έμπορος λευκής σκόνης και λευκής σαρκός, ιμιτασιόν ακτιβίστρια και διακινητής μαύρου χρήματος.

Stinger είπε...

"...Στην Ελλάδα, οι εξελίξεις στον οικολογικό χώρο είναι ανάλογες με αυτές στον διεθνή και ιδιαίτερα στον Ευρωπαϊκό. Μετά από τη σύντομη άνθηση του οικολογικού κινήματος την περασμένη δεκαετία με τους Οικολόγους-Εναλλακτικούς, συνέβη και στην Ελλάδα κάτι αντίστοιχο με τους Γερμανούς Πράσινους, αν και όχι βέβαια με την ίδια συστηματικότητα και οργάνωση της σχετικής συζήτησης.

Έτσι, τα κύρια ρεύματα μέσα σε αυτούς, που αποτελούνταν από σκόρπιους Κοινωνικούς Οικολόγους, αυτόνομους-δημοκράτες, αριστεριστές, περιβαλλοντιστες, οπαδούς της ρεφορμιστικής Αριστεράς κλπ ξαναγύρισαν στις πηγές τους. Οι περισσότεροι επανέκαμψαν στην ρεφορμιστική Αριστερά (κυρίως τον ΣΥΝ) η ιδρύσαν διάφορα παρακλάδια ρεφορμιστικής Οικολογίας (η τελευταία μετενσάρκωση τους είναι οι Οικολόγοι-Πράσινοι) για να εκμεταλλευθούν τις αντίστοιχες εκλογικές επιτυχίες των Ευρωπαίων Πράσινων (και βέβαια τα ευεργετήματα από την ΕΕ). Είναι μάλιστα χαρακτηριστικό ότι κάποιοι που παρίσταναν τους Κοινωνικούς Οικολόγους και ιδρύσαν μάλιστα και μια παρωδία κίνησης Κοιν. Οικολογίας στη Θεσ/κη σήμερα πρωτοστατούν στους Οικολόγους-Πράσινους, αφού πέρασαν ακόμη και μέσα από συνεργασίες με τον ΣΥΝ! Άλλοι (περιβαλλοντιστες) επάνδρωσαν τις διάφορες ΜΚΟ που πλήθυναν από τότε για τους λόγους που ανάφερα. Άλλοι πάλι ξέχασαν την Οικολογία και ανένηψαν μέσα από την αναβίωση του Ελληνοχριστιανικού πολιτισμού ως μέσου εναντίωσης στην παγκοσμιοποίηση (Άρδην)!

Αλλοι δραστηριοποιούνται μέσα από την άμεση δράση εναντίον ζημιογόνων για το περιβάλλον έργων που, μόλις τελικά στηθούν, παύουν να παρέχουν αντικείμενο δραστηριότητας για τους ακτιβιστες αυτούς, που μπαίνουν τότε σε μια διαδικασία αναμονής για την επομένη δράση που θα δώσει κάποιο νόημα στη ζωή τους και διέξοδο στις ανησυχίες τους. Τέλος, άλλοι απλώς ιδιώτευσαν απογοητευμένοι..."

(Από μιά συνέντευξη του Τάκη Φωτόπουλου για το περιοδικό «ΣΧΕΔΙΑ» το Δεκέμβρη του 2005. Πάντα φρέσκια και επίκαιρη!)


"Για κάθε ανθρώπινο πρόβλημα υπάρχει μια λύση που είναι απλή, ξεκάθαρη και απολύτως λάθος"
H.L. Mencken
-------------


Stinger

Ρομπέν είπε...

Αγαπητέ Doctor Mirabilis,

Δεν ξέρω αν είσαι άνθρωπος κάποιας μεταλλευτικής εταιρίας ή ανισόρροπος, όπως αναφέρεις ότι σου καταλογίζουν. Εμένα πάντως μου θυμίζεις πολιτικό. Γιατί με τα όσα γράφεις αποπροσανατολίζεις τη συζήτηση.

Γενικά, κάθε φορά που τίθεται ένα πρόβλημα, υπάρχουν δύο περιπτώσεις: ή το πρόβλημα είναι πραγματικό ή είναι εικονικό. Αν πιστεύεις ότι το πρόβλημα της Χαλκιδικής είναι εικονικό, παρακαλώ υποστήριξε την πεποίθησή σου με στοιχεία και επιχειρήματα. Θα μου κάνεις χάρη, θα με απαλλάξεις από μια ανησυχία.

Αν, τώρα, το πρόβλημα είναι πραγματικό, μπορούμε να το προσεγγίσουμε με δύο τρόπους: είτε κατευθείαν στον πυρήνα της ουσίας του είτε περιφερειακά, έως και σε απόσταση ετών φωτός. Για παράδειγμα, μπορείς κάλλιστα να συστήσεις μια ομάδα ιστορικής μελέτης που να υποστηρίζει ότι η επανάσταση του 1821 ήταν χάσιμο χρόνου και αίματος, καθώς αμέσως μόλις εκδιώχθηκαν οι Τούρκοι, πήραν τη θέση τους οι κοτζαμπάσηδες ως εγχώριοι τύραννοι. Αυτή είναι μια προσέγγιση μούρλια, που θα έπαιρνε άριστα σε συζήτηση τηλεοπτικού πάνελ, με 5-6 πολιτικάντηδες να δημιουργούν την απόλυτη σύγχυση. Το ερώτημα είναι: σε αυτόν τον προβληματισμό εξαντλείται η επανάσταση του 1821; Αυτό είναι το κεντρικό της νόημα; Δηλαδή, επειδή κάποιοι εκ των υστέρων την καπηλεύθηκαν, δεν έπρεπε να γίνει;

Όλα αυτά είναι αυτονόητα μεν, αλλά όταν διαπιστώνεται (εσκεμμένο;) θόλωμα των υδάτων, χρήζουν υπενθύμισης.

Και έρχομαι στο προκείμενο. Τίθεται ένα ζήτημα ουσίας: κατά πόσο η μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική είναι επιζήμια για το περιβάλλον και για τους κατοίκους; Και, δευτερευόντως, τι έχει να κερδίσει η χώρα μας από μια τέτοια δραστηριότητα;

Ως προς το πρώτο σκέλος, έχω στα χέρια μου γνωματεύσεις και εισηγήσεις από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ (http://www.auth.gr/news/wordpress/wp-content/uploads/old/305-360.doc),
από τον μηχανικό μεταλλείων – μεταλλουργό, λέκτορα του τμήματος χημικών μηχανικών της Πολυτεχνικής Σχολής του ΑΠΘ Γεώργιο Τριανταφυλλίδη (http://library.tee.gr/digital/m2147/m2147_triantafillidis.pdf),
από τον πρόεδρο του Επιμελητηρίου Περιβάλλοντος και Βιωσιμότητας και αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερή (http://antigoldgreece.wordpress.com/2007/02/26/decleris-2/)
και άλλες, που δεν κατάφερα να βρω στο διαδίκτυο με μια σύντομη αναζήτηση. Να μην πιστέψω αυτούς; Αλλά τότε ποιους; Τη μεταλλευτική εταιρία; Τον κάθε χρηματιζόμενο υπουργό; Εσένα; Με βάση ποια λογική; Έχεις διαβάσει τις παραπάνω γνωματεύσεις και εισηγήσεις; Τι έχεις να αντιτάξεις; Μήπως στελεχώνονται πια και τα πανεπιστήμια και τα επιμελητήρια και το Συμβούλιο της Επικρατείας με «ιδιοκτήτες ορθάδικων»;

Επίσης, οι κάτοικοι της περιοχής έχουν αποφανθεί ένα ηχηρό ΟΧΙ, αν αυτό μας λέει κάτι.

(συνέχεια σε δεύτερο σχόλιο, λόγω πλαφόν χαρακτήρων)

Ρομπέν είπε...

(συνέχεια από τον προηγούμενο)

Ως προς το δεύτερο σκέλος, όλα είναι γνωστά και τετριμμένα. Ένα ορυχείο που από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε εκτιμηθεί στα 408 εκατομμύρια δολάρια, πουλήθηκε σε καναδική εταιρία εκμετάλλευσης έναντι 11 εκατομμυρίων δολαρίων. Επιπλέον, η Ελλάδα δεν έχει να λαμβάνει royalties και όλα τα έσοδα της εταιρίας θα φορολογούνται στον Καναδά. Ποιο, λοιπόν το όφελος για τη χώρα μας;

Έρχεσαι, τώρα, εσύ και σε έναν προβληματισμό για ένα πολύ συγκεκριμένο ζήτημα, με γνωστές παραμέτρους, γράφεις ένα γενικό και αόριστο «είμαι κάποιος που θέλει η χώρα του να έχει ΚΑΙ βιομηχανία, άρα και μεταλλευτική βιομηχανία και μεταλλουργία». Μπράβο! Κι εγώ το ίδιο. Αλλά με ποιους όρους; Με οποιουσδήποτε; Με κάθε κόστος; Ακόμα και αν η χώρα και οι κάτοικοί της δεν έχουν κανένα (ή αναλογικά ελάχιστο) κέρδος; Ακόμα και αν η υγεία ενός μέρους του πληθυσμού διακυβευτεί και το φυσικό περιβάλλον υποβαθμιστεί ανεπανόρθωτα;

Φίλε Mirabilis, η παρεμβολή γενικοτήτων και αοριστιών όταν συζητιέται ένα απόλυτα απτό, συγκεκριμένο πρόβλημα, είναι τακτική αποπροσανατολισμού. Ακόμα κι αν δεν γίνεται εσκεμμένα.

Συνεχίζεις με ταμπέλες – άλλο προσφιλές σπορ των πολιτικών, με απώτερο σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων. Μιλάς για αριστερούς, δεξιούς και οικολόγους και θέτεις και ένα κακοδιατυπωμένο ερώτημα. Σου απαντώ ότι ποσώς με ενδιαφέρουν η αριστερά, η δεξιά ή η οικολογία ως ιδεολογίες ή κινήματα. Η θεώρηση υπαρκτών προβλημάτων μέσα από ιδεολογικά πρίσματα μόνο εγκλωβισμό μπορεί να προσφέρει. Εμένα με ενδιαφέρει η αλήθεια. Δεν λέω ότι την κατέχω, λέω ότι την ψάχνω. Τα πράγματα είναι απλά: είναι καλό το τάδε για το σύνολο ή είναι κακό; Ποιος θα το κρίνει, ποιους θα ακούσουμε, τι μπορεί να δει ο καθένας; Τέλος. Δεν έχει άλλο. Αυτή είναι η ουσία, ο πυρήνας. Αν φύγουμε από τον πυρήνα και πάμε σε άσχετες περιφέρειες, μπορούμε να συζητάμε ως το τέλος της αιωνιότητας για τη φαυλότητα που έχει εμφιλοχωρήσει στους κόλπους της αριστεράς και της δεξιάς και της οικολογίας. «Μπάρμεν και ρεντρουμάδες» δήθεν οικολόγοι που εξυπηρετούν ίδια συμφέροντα, ξεπουλημένοι αριστεροί, διαπλεκόμενοι δεξιοί και δε συμμαζεύεται. Συμφωνώ. Όλοι οι χώροι έχουν μολυνθεί. Αν θες μπορώ να προσθέσω κι εγώ μερικούς. Επίορκοι γιατροί και δικηγόροι, ανίεροι ιερωμένοι, υποκριτές Χριστιανοί και η λίστα δεν έχει τέλος. Ε και; Τι σχέση έχουν αυτά με την ουσία του προβλήματος που συζητάμε; Δηλαδή επειδή έχει διαβρωθεί η οικολογία και οι πορτιέρηδες σκούζουν αυτιστικά συνθήματα, αυτό σημαίνει ότι οποιαδήποτε προσπάθεια καταστροφικής εκμετάλλευσης θα πρέπει να γίνεται δεκτή με ενθουσιασμό, επειδή σε επίπεδο πολιτικής ρητορείας εντάσσεται σε ένα πλαίσιο εκβιομηχάνισης της χώρας; Αυτό υποστηρίζεις;

Μπορεί να έχεις προηγούμενα με την τουριστική βιομηχανία, έχω κι εγώ. Αλλά, επαναλαμβάνω, αυτά είναι άσχετα με την ουσία. Ας μείνουμε σε αυτήν.

Ρομπέν είπε...

Πηγαίντε στο δεύτερο σχόλιο του asopossos και μεταβείτε στη διεύθυνση που προτείνει (σελίδα με βιογραφικά). Διαβάστε το βιογραφικό του παπα-Γιάννη. Ο άνθρωπος διαθέτει σοβαρό χιούμορ.

Ανώνυμος είπε...

Ναι!
Και το έχει γράψει ο ίδιος!

Doctor Mirabilis είπε...

Reverend Tuck, απαντώ (σε εισαγωγικά τα σχόλια σου):
1. «Δεν είπε κανενας ότι δεν πρέπει να έχουμε μεταλλευτική ή άλλη μορφη βιομηχανίας»
Το λένε λίγοι αλλα οι περισσότεροι λενε κατι χειρότερο: «να εχουμε βιομηχανία αρκεί να μην είναι στην περιοχή μας». Επειδη κανενας δεν εχει τα (ιδεολογικά και θεωρητικά) κότσια να διακηρυξει ότι αγωνίζεται για μια κοινωνία χωρίς μεταλλα, αρκείται στο να ζητάει να μην ζει κοντα σε βιομηχανικές μονάδες. Είναι σαν το γνωστό «καλος ο σοσιαλισμός αλλά στο σπιτι του διπλανού». Ακραία συνέπεια αυτης της «αμύνεσθαι περί παρτης» αντίληψης της κοινωνίας μας είναι η ιστορια με τους ΧΥΤΑ. Ολοι συμφωνουν να λειτουργούν οργανωμένες χωματερές αρκει αυτές να γινουν μακρια από τον Δημο τους.
2. «..άλλο να κάνουμε την όποια βιομηχανική δραστηριότητα όπου και όπως να'ναι ..»
Δίκιο έχεις αλλά πού να τόβρεις. Μια επιπλεον αποδειξη του πως συμπεριφερονται οι οικολόγοι στην Ελλαδα είναι το γεγονός ότι όποτε τιθεται θέμα εγκαταστασης ενός νέου μεταλλειου, μιάς βιομηχανίας, κ.λπ. η απαντηση είναι ένα απόλυτο «όχι» ενώ το λογικό θα ηταν –στις περισσότερες περιπτώσεις- να αντιπροταθει η εγκατασταση της μοναδας με την υποχρέωση ενσωμάτωσης των πιο σύγχρονων πρακτικών περιβαλλοντικής προστασίας. Θυμάσαι από την εποχή του «πετροχημικού» της ΕΛΕΒΜΕ το ’70, της αλουμίνας στην Θίσβη το ’80 έως και σήμερα να αντιπρότεινε είτε καποια συνιστώσα της οικολογίας είτε η σουρεαλιστική (ως όρος) «τοπική κοινωνία» κατι τετοιο? Να τοποθετηθηκε δηλαδη «εναλλακτικα» -με την κυριολεξία του ορου- σε οποιαδήποτε επενδυση? Βέβαια υπάρχει μια εξαίρεση: η ΔΕΗ. Πολλοί διαμαρτύρονται αλλα προσέχουν να μη σηκωθουν οι τόνοι γιατι όπως λενε και οι σιτιουασιονιστές: «εάν κοπεί το ρευμα θα σβήσει και ο πολιτισμός σας». Κανείς ακτιβιστής δεν θα ηθελε να ζήσει με το λιγότερο ρευμα που θα του έδιναν οι εναλλακτικές πηγές ενεργειας (που και αυτές θα τις κυνηγήσουν οι «τοπικές κοινωνίες», βλ. ανεμογεννήτριες το 2007-8, γεωθερμία το 1990-1)
3. «βιομηχανία τουρισμού»
Η «Ελληνική τουριστικη βιομηχανία» (και όχι ο τουρισμός γενικα) για εμενα είναι κατά 80% παρασιτική δραστηριοτητα. Για εσενα δεν είναι –δεν θα συμφωνησουμε ποτέ. Σημειωνω ότι ασπρο χρημα για εμενα είναι το δηλούμενο στην εφορία και άρα εμπίπτον στην αναδιανεμητική δραστηριότητα του κρατους. Δηλαδη μαυρο δεν είναι μονον το χρημα που σχετίζεται «με τις άσπρες σκόνες και το ξέπλυμα» αλλά και αυτό που σχετίζεται με τα άσπρα σεντόνια και το κοκκινο κρασί αλλα δεν δηλώνεται πουθενά.
4. « η μεταλλευτική δραστηριότητα θα αφήσει κέρδη μόνο στους ιθύνοντές της».
Θα με πείς κολλημένο μαρξιστη αλλα με υποχρεωνεις να σου πω ότι το προϊον της μεταλλευτικής δραστηριότητας εχει πολύ μεγάλο βαθμό κοινωνικοποίησης (καθώς ενσωματώνεται στα δομικά υλικα, στα ιατρικά εργαλεία, στα μέσα μεταφοράς, στα φαρμακα, στα τρόφιμα, κ.λπ) σε αντίθεση με το προϊόν των –συνηθως- ψιλοάθλιων υπΕρΕσιων του τουρισμού, του μεγαλύτερου μέρους του τριτογενούς τομέα, κ.λπ., που είναι υποθεση δοσοληψιας 2-3 μερών.
5. «θα ξεριζώσεις μια τοπική κοινωνία για να κερδίσει κάποιος άλλος οικονομικό όφελος; Τέτοια πράγματα συμβαίνουν μόνο στην Κίνα και σε κάτι άλλες καραδεξιές χώρες»
Το θέμα δεν είναι ο χρυσός μονον. Το θέμα είναι το νικέλιο, το αλουμίνιο, ο σιδηρος, τα λεγόμενα βιομηχανικά ορυκτα, που συνανταμε από τις οδοντόκρεμες έως τα αεροπλάνα, κ.λ.π. Εάν «το ερώτημα είναι αν θέλουμε κάτι τέτοιο και για την δική μας χώρα.» και απαντάς «όχι» μένει να μας πεις ΠΟΙΟΣ και ΠΩΣ θα αποφασίσει ΠΟΥ θα εξορυχθούν οι αντίστοιχες α΄υλες? Φανταζομαι πάντως όχι στις «καραδεξιές χώρες».
6. «δύσκολο είναι για κάποιον να είναι φασίστας …»
Ισχυρίσθηκα ότι συγκεκριμένες απόψεις του Ρομπέν είναι δεξιές με ενα προοδευτικο-μανδύα και μια χρυσοσκονη αριστερού βερμπαλισμού. Αυτή είναι πολιτική τοποθέτηση, αιδεσιμώτατε. Δεν φανταζόμουν ότι το «δεξιός» θα ήταν το 2009 βρισιά ετσι ώστε εσυ να μου απαντήσεις –Αντ’Αυτού?- με βρισιά αποκαλώντας με φασίστα. Επειδη ο φασισμός εχει πλήθος συμπαραδηλώσεις σε προκαλω να υποδείξεις, σαν γνήσιος δημοκράτης που είσαι, εκείνα τα σημεία της τοποθέτησής μου από τα οποία προκύπτει ότι ειμαι φασίστας.

Doctor Mirabilis είπε...

Προς Ρομπέν: απαντώ σημείο προς σημείο (σε εισαγωγικα οι απόψεις σου):
1. «Δεν ξέρω αν είσαι άνθρωπος κάποιας μεταλλευτικής εταιρίας ή ανισόρροπος, όπως αναφέρεις ότι σου καταλογίζουν. Εμένα πάντως μου θυμίζεις πολιτικό. Γιατί με τα όσα γράφεις αποπροσανατολίζεις τη συζήτηση».
Το να ειμαι «πολιτικός» το θεωρω τιτλο τιμής. Το προτιμώ απο το να ειμαι «ιδιώτης» ή έστω «να δρω τοπικά» και να με μην με απασχολει το δημόσιο συμφερον αλλα η «πάρτη» μου σε ακτινα π.χ. 30 χλμ από το σπίτι μου (βλ. και απαντησή μου στον Reverend Tuck). Φανταζομαι όμως ότι εννοεις πολιτικάντης και όχι πολιτικός.

2. «Αν πιστεύεις ότι το πρόβλημα της Χαλκιδικής είναι εικονικό, παρακαλώ υποστήριξε την πεποίθησή σου με στοιχεία και επιχειρήματα. Θα μου κάνεις χάρη, θα με απαλλάξεις από μια ανησυχία».
Το προβλημα της Χαλκιδικής είναι προφανως πραγματικο και ζεον. Πρότεινα ηδη την προσέγγιση των «βέλτιστων τεχνολογιών περιβαλλοντικής αποκαταστασης» για κάθε νέο βιομηχανικό εργο. Εξίσου πραγματικό όμως είναι και το προβλημα από που θα εξορυχθούν οι α΄υλες για να κατασκευαστει ενας αξονικός τομογραφος. «Παρακαλώ υποστήριξε την πεποίθησή σου με στοιχεία και επιχειρήματα. Θα μου κάνεις χάρη, θα με απαλλάξεις από μια ανησυχία».

3. «η μεταλλευτική δραστηριότητα στη Χαλκιδική είναι επιζήμια για το περιβάλλον και για τους κατοίκους; .. έχω στα χέρια μου γνωματεύσεις και εισηγήσεις από το Συμβούλιο Περιβάλλοντος του ΑΠΘ, τον πρόεδρο του .. αντιπρόεδρο του Συμβουλίου της Επικρατείας Μιχαήλ Δεκλερή. Να μην πιστέψω αυτούς; Αλλά τότε ποιους;»
Θα σου απαντησω όπως απάντησα και στους ακτιβιστες-οικολόγους, φίλους του antigold. Θα πρεπει το αυτόνομο «οικολογικό κίνημα» να απαντήσει στο πολιτικό ερώτημα εάν τα πορίσματα και οι αποφάνσεις των κρατικών θεσμών αποτελούν σημείο αναφοράς ή όχι. Μπορω να σου κατεβασω ένα σεντόνι πορισμάτων Πανεπιστημίων, «φορέων», «ειδικών» κ.λπ. που υποστηρίζουν τα ακριβως αντίθετα –όχι μονο για το θεμα του χρυσου αλλά για κάθε μεταλλευτική και μεταλλουργική δραστηριότητα. Τι ισχύει: δεχεσαι την επιδιαιτησία των εγκυρων φορεων του κρατους ή όχι? Κινδυνευεις να καταλήξεις στην απολύτως «ελληναράδικη» αντιληψη ότι «εχουν δικιο τα Πανεπιστημια και οι Δεκλερήδες αρκει να συμφωνουν με αυτά που λέμε». Δεν σε φανταζομαι θιασώτη αυτης της άποψης.

4. «Ποιο, λοιπόν το όφελος για τη χώρα μας;»
Συγγνωμη αλλα εάν θετεις ζητημα «οφέλους για την χωρα μας» κανεις ένα μεγαλο αλμα από τα αριστερα προς τα δεξια στο οποιο αρνούμαι να σε ακολουθήσω. Εμένα με ενδιαφέρει –ιδού το παλαιομαρξιστικό- το «οφελος για τους Πραγματικούς παραγωγούς αυτης της χώρας». Το ενδιαφερον για το «οφελος της χώρας» το αφηνω σε αυτους που βλέπουν μεχρι 30 χλμ μακρια από το σπίτι τους (σχήμα οξύμωρο και διασκεδαστικο συνάμα….)

5. «…ταμπέλες – άλλο προσφιλές σπορ των πολιτικών. Μιλάς για αριστερούς, δεξιούς και οικολόγους και θέτεις και ένα κακοδιατυπωμένο ερώτημα. … ποσώς με ενδιαφέρουν η αριστερά, η δεξιά ή η οικολογία ως ιδεολογίες ή κινήματα.. Εμένα με ενδιαφέρει η αλήθεια. Δεν λέω ότι την κατέχω, λέω ότι την ψάχνω. Τα πράγματα είναι απλά: είναι καλό το τάδε για το σύνολο ή είναι κακό;»
Προφανώς, Ρομπέν, είμαστε σε διαφορετικούς ιδεολογικούς χωρους. Ας μην βαλουμε στους χώρους αυτούς ταμπέλες αφου δεν θες –είναι όμως διαφορετικοί. Η αποψη ότι υπαρχει «μια αληθεια» (που πρεπει να την βρούμε) και κατι «καλό» και κάτι «κακό» για το «σύνολο» μου φαίνονται πολύ μακρινές και ξενες. Υπαρχουν,νομίζω διαφορετικές «αληθειες», «καλα» και «κακά» για κάθε έναν από εμας. Αυτό που θα ηταν καλυτερο να κανουμε είναι Πολιτική και όχι Ηθικολογία. Στην πορεια θα βρεθούμε οσοι εχουμε κοινη αντιληψη. Εγω παντως με τους «αμυνεσθαι περι παρτης» δεν θα μπορουσα ποτε να βρεθω στο ιδιο στρατόπεδο ακομα και εάν συμφωνούσαμε για τον ρολο του κυανίου στην ανακτηση του χρυσου. Γιατι το ζητημα, ενώ εμφανίζεται να είναι η διαλυτότητα του κυανίου, είναι στην πραγματικότητα η μαχη «περι παρτης». Η πεμπτουσία της μαχης των νεοελλήνων.

tassos είπε...

wow, πήραν φωτια τα πληκτρολόγια!

Καταρχάς να πω ότι δεν καταλαβαίνω γιατί τόσο μένος κατά της αστικοποίησης. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που άρχισε τουλάχιστο 6 χιλιάδες χρόνια πριν και χάρη σ'αυτό έχουμε αυτό που αποκαλούμε σήμερα κουλτούρα. Τέχνες και επιστήμη και τεχνολογία δε γίνονται χωρίς αστικοποίηση.

Επίσης, νομίζω ότι ο φυσικός και ηλεκτρονικός ακτιβισμός από τις ομάδες που θίγονται -- και μιλάω κυρίως για την περιοχή του Ασωπού είναι μια χαρά τουφέκια. Το ερώτημα είναι πώς θα αποκτήσει αυτός ο ακτιβισμός κρίσιμη μάζα. Σε κάθε περίπτωση η επιλογή της Μαργαρίτας Καραβασίλη στην ειδική γραμματεία επιθεώρησς Περιβάλλοντος κ Ενέργειας είναι σίγουρα ελπιδοφόρα.

Όσον αφορά αυτά που είπε ο Δρ. Μιράμπιλι, κάποια από αυτά όντως αποπροσανατολίζουν από το ζήτημα. Αλλά όσα λέει για την ανάγκη (ή «ανάγκη») του σύγχρονου κόσμου να εξορύξει και να χρησιμοποιήσει μέταλλα είναι απολύτως σωστά.

Πολλές φορές στις αναπτυγμένες χώρες ξεχνάμε ή δεν ξέρουμε από που προέρχονται (και κυρίως πώς εξάγονται από τη γη) οι πρώτες ύλες που βρίσκονται στα προϊόντα που χρησμιποιούμε και καταναλώνουμε. Σε ένα σύστημα που στηρίζεται στον καταναλωτισμό -- και ο υπαρκτός καπιταλισμός σίγουρα βασίζεται εκεί -- υπάρχει συνεχής πίεση για την εξωτερίκευση του κόστους, οπότε διαδικασίες με μικρή προστιθέμενη αξία -- π.χ. η εξόρυξη πρώτων υλών -- «προωθούνται» σε χώρες με ανύπαρκτη περιβαλλοντική πολιτική, άθλιες εργασιακές συνθήκες, κ.ο.κ. Ίσως και από κάποια τραγική ειρωνία της γεωγραφίας και της ιστορίας, οι πηγές των πρώτων υλών βρίσκονται συνήθως σε χώρες με απολυταρχικά καθεστώτα.

Σε κάθε περίπτωση, ο NIMBY-σμος μπορεί να προστατέψει την κοινότητά μας αλλά σχεδόν σίγουρα θα καταστρέψει μια άλλη κοινότητα που δε θα μπορεί ή δε θα ξέρει να αντισταθεί.

antigold είπε...

Για να κρίνουμε τη συμβολή της μεταλλείας στην οικονομία, προτείνουμε κάτι λογικό και (για εμάς) αυτονόητο:

Φροντίστε (εσείς οι υπεύθυνοι των μεταλλευτικών εταιρειών που έχετε «τον τρόπο σας» με την εξουσία) να αρθούν όλοι οι ειδικοί νόμοι που φτιάχτηκαν για να “προστατεύουν” τη μεταλλεία από ανταγωνιστικές χρήσεις, δηλαδή “εσάς” από όλους εμάς! Δεν είναι δυνατόν να δεχτούμε τη μεταλλεία σαν την κυρίαρχη δραστηριότητα, που μας αναγκάζει να γίνουμε εργατες στο μεταλλείο επειδή δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Δεν μπορούμε να δεχτούμε να σβήνουν όλες οι άλλες υγιείς παραγωγικές δραστηριότητες για να ζήσετε εσείς.

Δεν είναι δυνατόν να καταργούνται για χάρη σας οι βασικότερες διατάξεις του Συντάγματος. Το άρθρο 24 για την προστασία των δασών είναι ιερό για όλους τους Έλληνες, αλλά όχι για τις μεταλλευτικές εταιρείες. Γιατί; Γιατί η προστασία του δάσους είναι “χρήση” της γης, ανταγωνιστική της μεταλλείας, άρα είναι ένα εμπόδιο που πρέπει να φύγει από τη μέση. Εμάς θα μας πάνε φυλακή αν κόψουμε ένα δέντρο, αλλά εσείς μπορείτε να ξεπατώνετε παρθένα δάση. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας προστατεύεται από το Σύνταγμα, αλλά “το δικαίωμα στη μεταλλεία κατισχύει της ιδιοκτησίας”. Πάλι τα δικά σας συμφέροντα πάνω από όλων των άλλων. Όλα τα ζώα είναι ίσα, αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα; Όχι κύριοι.

Θέλετε μεταλλεία; Φροντίστε να αρθούν ΟΛΕΣ οι ειδικές διατάξεις και τότε να το συζητήσουμε. Αυτό δεν επιτάσσει η Δημοκρατία; Ας ανταγωνιστεί η μεταλλεία ελεύθερα, στην ελεύθερη αγορά, επί ίσοις όροις με όλες τις άλλες δραστηριότητες. Και τότε θα δούμε ποιος θα θελήσει να σκάβει λαγούμια σαν τυφλοπόντικας με κίνδυνο της ζωής του, για ένα εργολαβικό μεροκάματο.

Η αλήθεια είναι ότι η μεταλλεία δεν μπορεί να επιβιώσει σαν δραστηριότητα αν δεν φροντίσει να σβήσει από τον ορίζοντα των ανθρώπων όλες τις άλλες δυνατότητες απασχόλησης. Δεν μπορεί να υπάρξει χωρίς χαριστικές διατάξεις και προνομιακούς νόμους που οδηγούν την τοπική κοινωνία στην υπανάπτυξη, για να εμφανίζεστε μετά ως σωτήρες. Και αυτή είναι η αλήθεια που κρύβετε από τον κόσμο!

Και εδώ οι εκπρόσωποι των μεταλλευτικών εταιρειών θα μας πουν: “Ξέρετε δεν γίνεται αυτό που λέτε γιατί… η μεταλλευτική δραστηριότητα πρέπει να προστατεύεται… γιατί… η εθνική οικονομία… το υπερτερο εθνικό όφελος…”, και θα περάσουν στο επόμενο επίπεδο άμυνας: Εθνική οικονομία! Ναι, χρειαζόμαστε τους ειδικούς νόμους, πρέπει να σας κρατάμε σε υπανάπτυξη για να μπορούμε να κάνουμε τη δουλειά μας γιατί, συνεισφέρουμε τα μάλα στην εθνική οικονομία.

Εδώ τα πράγματα είναι για γέλια. Δικαιώματα (royalties) στο κράτος δεν πληρώνονται, τα κέρδη φεύγουν όλα στο εξωτερικό, εμείς οι “ιθαγενείς” ρωτάμε και ξαναρωτάμε ποιο είναι επιτέλους αυτό το “δημόσιο όφελος” για χάρη του οποίου το κράτος μας ζητάει να θυσιαστούμε και το κράτος αρνείται να μας πει! Η συνεισφορά της μεταλλευτικής βιομηχανίας στην οικονομία είναι μερικά πενιχρά μεροκάματα για 10-20 χρόνια. Άντε 30. Με τους σημερινούς ρυθμούς εξόρυξης πολλά λέμε, αλλά τέλος πάντων. Και μετά τι;

antigold είπε...

Μετά οι «υπεύθυνες» αυτές εταιρείες τα παρατάνε όλα στο χάλι τους για να μην αναλάβουν το κόστος της αποκατάστασης. Γνωστό το έργο... Πώς είναι δυνατόν να συζητάμε για νέα μεταλλεία αν δεν αποκατασταθούν τα παλιά; Δεν μπορεί η S&B, για παράδειγμα, να ζητάει άδειες για νέα μεταλλεία ενώ έχει κάνει τη Γκιώνα σαν κεφαλοτύρι. Δεν μας ενδιαφέρει αν αυτά είναι "παλιά" κι αν υπήρχε ή δεν υπήρχε τότε περιβαλλοντικός νόμος. Δικά σας κατορθώματα είναι, φτιάξτε τα. Δεν μπορεί η ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ να ζητάει νέες άδειες όταν υπάρχουν τόσες περιβαλλοντικές πληγές στην περιοχή. Δεν μας ενδιαφέρει αν τα δημιουργησαν οι προηγούμενοι, από τη στιγμή που τα αγοράσατε δικά σας είναι, φτιάξτε τα.

Ως πότε θα ανεχόμαστε νόμους που δίνουν αμνηστία για περιβαλλοντικά εγκλήματα στους προηγούμενους και αθώωνουν προκαταβολικά και τους επόμενους (νόμοι 2436/1995 και 3220/2004); Ακόμα και τα δικαστήρια απορρίπτουν αυτούς τους νόμους ως αντισυνταγματικούς. Επιτέλους κάποιος πρέπει να πληρώσει!

Αποκαταστήστε λοιπόν το περιβάλλον στην αρχική του κατάσταση, πληρώστε αποζημιώσεις στους πληγέντες (Στρατονικιώτες, Στρατωνίσιους, Ολυμπιαδιώτες κ.λ.π.) και μετά ελάτε να συζητήσουμε για νέα μεταλλεία.

Και για τον επόμενο που θα χύσει κροκοδείλια δάκρυα για τον Τρίτο Κόσμο, ξεκαθαρίζουμε ότι οι ίδιες ακριβώς προϋποθέσεις πρέπει να ισχύσουν ΚΑΙ για τις χώρες του Τρίτου Κόσμου. Αυτές που επί αιώνες λεηλατούμε, στερώντας τους ακόμα και τα απαραίτητα για την επιβίωση. Οι χώρες που έχουν στηρίξει την οικονομία τους στην εξόρυξη πρώτων είναι μεταξύ των φτωχότερων του κόσμου και συμπεριλαμβάνουν και μερικές από αυτές που έχουν κατά κεφαλήν εισόδημα κάτω του $1. Για να μην τα ξαναγράφω, διαβάστε το http://www.antigold.gr/gr/default.asp?itemID=202&Title=%CE%9A%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82-%CE%9F%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%BD%CE%BF%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CE%AD%CF%82%201
Αποκατάσταση του περιβάλλοντος, αποζημιώσεις στους πληγέντες, αποκλεισμός πρόσβασης σε προστατευόμενες περιοχές, το ίδιο επίπεδο προστασίας για τα δάση της Χαλκιδικής και για τα δάση της Βόρνεο! Αυτό τελικά θα σημάνει, ελπίζουμε, λιγότερη εξόρυξη, λιγότερα μεταλλεία και στροφή στις δευτερογενείς πρώτες ύλες. Ήδη αυτή τη στιγμή Κυβερνήσεις μεγάλων (ανεπτυγμένων) χωρών εξετάζουν την επιβολή φόρου στις πρωτογενείς πρώτες ύλες και αυτές οι πρωτοβουλίες είναι, κατά τη γνώμη μας, στη σωστή κατεύθυνση. Δεν είναι απαραιτητο η μικρότερη εξόρυξη να σημάνει λιγότερους αξονικούς τομογράφους, όμως γιατί να μη σημαίνει λιγότερα αυτοκίνητα; Τι θα λέγατε για περισσότερη ουσία και λιγότερο life-style?

antigold είπε...

Ο αγαπητός Δόκτωρ κατηγορεί συλλήβδην τον τουρισμό και τον τομέα των υπηρεσιών ως «μαύρο χρήμα», «παράσιτα», «αέρα κοπανιστό», ενώ η εξορυκτική δραστηριότητα (λέει) παράγει πραγματικό πλούτο (άσχετα αν αυτός ο «πλούτος» ανήκει αποκλειστικα στην εταιρεία που τον εξόρυξε).

Θα μας επιτρέψει να γελάσουμε… σίγουρα το ξέρει ότι περίπου το 80% των εταιρειών του μεταλλευτικού τομέα, δεν φτάνουν ποτέ να εξορυξουν ούτε ένα γραμμάριο μετάλλου, αλλά θησαυρίζουν πουλώντας «αέρα κοπανιστό» στους κερδοσκόπους-τζογαδόρους-επενδυτές-hedge funds και σε άλλες εταιρείες. Σίγουρα το ξέρει ότι οι μεταλλευτικές εταιρείες κερδίζουν τρελλά ποσά ακόμα και χωρίς να κάνουν εξόρυξη, απλά και μόνο διαφημίζοντας στους επενδυτές τα αποθέματά τους που μπορεί και να μην τα βγάλουν ποτέ από το έδαφος.

Η μεταλλευτική βιομηχανία είναι στην καρδιά του συστήματος του χρηματιστηριακού τζόγου, της αγοραπωλησίας «αέρα κοπανιστού», του ξεπλύματος μαύρου χρήματος. Και τα κέρδη είναι κολοσσιαία και δεν μπορούν βέβαια να συγκριθούν με την υπερτιμολόγηση της ντοματούλας στο παραλιακό εστιατόριο.

Zητώ συγγνώμη από τον Ρομπέν για τα κατεβατά...
Μια έμπορος λευκής σκόνης και λευκής σαρκός, ιμιτασιόν ακτιβίστρια και διακινητής μαύρου χρήματος.
(μου άρεσε, θα το υιοθετήσω!)

antigold είπε...

Και σημειώνω ότι κανένας από τους κυρίους Mirabilis και Stinger δεν έχει ξεφύγει από το επίπεδο της θεωρίας για να μας πει κάτι συγκεκριμένο για τη Χαλκιδική.
Για το συγκεκριμένο επενδυτικό πρόγραμμα της ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ που περιγράφεται στο http://antigoldgreece.wordpress.com/2009/10/22/ppea/

Ανώνυμος είπε...

Από ernesto
Eμένα, πάντως, ο ντόκτορας δεν μου κάνει για πολιτικός.Μάλλον, μου φέρνει σε αργόσχολο συνταξιούχο που τα έχει όλα "καθαρά" μέσα στο μυαλό του και δε θέλει να μάθει τίποτα καινούριο. Τις εκφράσεις "και εκβιομηχάνισή της Ελλάδας", "ρεντρουμάδες, μπόμπες, ξέπλυμα χρήματος" κλπ, κλπ... τα έχει πει και αλλού! Οι απαντήσεις όμως που εδώσε στις ερωτήσεις που του έκανα, τουλάχιστον, τον γελοιοποιούν και δείχνουν ότι ή είναι ανίδαιος- και άρα δεν πρέπει να μιλάει μέχρι να πληροφορηθεί κατάλληλα- ή κινείται δόλια και άρα ό,τι και να λέει δεν μετράει.
Παλιοί γνωστοί λοιπόν με τον ντόκτορα.... Δεν απάντησε όμως σε μια ερώτησή μου:
Εκβιομηχάνιση της Ελλάδας άνευ όρων; Χωρίς κανόνες προστασίας, χωρίς δεσμεύσεις, άνευ όρων ξεπούλημα;
Γιατί η ανιαρή του ανάλυση και το "ανιδιοτελές" ενδιαφέρον του για την εκβιομηχάνιση της Ελλάδας μπάζει ρε παιδιά...

Reverend Tuck είπε...

@Doctor Mirabilis

Ο ορισμός της λέξης φασίστας για εμένα είναι εκείνος που θέλει να επιβάλει την βούλησή του στους άλλους με το ζόρι.

Σε αμιγώς φασιστικά καθεστώτα αυτό γίνεται άμεσα, ενώ σε "δημοκρατικά" πρέπει να γίνει με πολιτικά ορθό και επικοινωνιακό τρόπο, κοινώς να πείσουμε τους υπόλοιπους απλά ότι έχουμε δίκιο, ΆΡΑ... ο αντίπαλός μας έχει αυτόματα άδικο.

(αυτό γίνεται κυρίως λόγω έλλειψης τεκμηριωμένων επιχειρημάτων, και χαρακτηριστικά παραδείγματα είναι οι φοβεροί "διάλογοι" που λαμβάνουν χώρα στα παράθυρα των τηλεοπτικών καναλιών)

Για την επίτευξη αυτού του σκοπού συνήθως επιστρατεύεται μια δήλωση η οποία είναι προφανώς ορθή για να πειστούν οι υπλοποιποι ότι οι αντίπαλοι αφού διαφωνούν με κάτι τέτοιο είναι προφανώς λαθεμένοι.

Αυτό λέγεται αποπροσανατολισμός της συζήτησης (στον οποίο αναφέρθηκε και ο Ρομπεν) και είναι τακτική που την ακολουθούν όλοι ανεξαιρέτως οι φασίστες/πολιτικοί/πολιτικαντηδες/Δεξιοί/Αριστεροί/Οικολόγοι (μπορείς να προσθέσεις ότι άλλο επιθυμείς).

Στην δικιά σου τοποθέτηση οι βεβαιότητες που χρησιμοποιείς για τον σκοπό αυτό κατα την γνώμη μου είναι:

1) το γεγονός ότι η μεταλλουργεία είναι κάτι απαραίτητο στον πολιτισμό μας, όπως αυτός έχεί διαμορφωθεί σήμερα, ακριβώς όπως και ο ηλεκτρισμός.

2) Ότι μαύρο χρήμα δεν είναι μόνο αυτό που πορίζει από παρανομές δραστηριότητες αλλά και αυτό που δεν υπόκειται στην νόμιμη φορολόγηση.

Όσον αφορά το νο1 όπως είπα και στο αρχικό μου σχόλιο δεν είπε κάποιος ότι δεν χρειάζεται η μεταλλουργεία γενικά και αόριστα.

Το πραγματικό θέμα όμως είναι όχι αν χρειάζεται η μεταλλουργεία, αλλά πως εφαρμόζεται αυτό τελικά. Δηλαδή αν γίνεται με σωστό και βιώσιμο τρόπο κατα το δυνατόν για όλους. Και το ΠΟΙΟΣ και ΠΩΣ το αποφασίζει είναι το ζήτημα καθώς στην Ελλάδα (τουλάχιστον) είναι πασιφανές ότι οι διαδικασίες αυτές γίνονται λάθος. Έτσι το "αμύνεσθαι περί πάρτυς" για το οποίο κατηγορείς αυτόυς που αντιδρούν, αποτελεί και το δόγμα αυτών που αποφασίζουν το ΑΝ και ΠΩΣ καθώς και των εταιρειών που τους επιρεάζουν. Και αν για τους ιθύνοντες και τις εταιρείες το κέρδος έιναι οικονομικό, για τους κατοίκους της κάθε περιοχής είναι η επιβίωσή τους.

Για παράδειγμά στην περίπτωση του Ασωπού το πρόβλημα δεν είναι αν υπάρχουν βιομηχανίες αλλά αν τηρούν τις προδιαγραφές διάθεσης των αποβλήτων τους.

Όσο για το νο2 ο τουρισμός δεν είναι η μόνη δραστηριότητα που έχει μάυρο φορολογικά χρήμα. Μαλλον όλες οι δραστηριότητες στην Ελλάδα έχουν τέτοιο χρήμα γιατί έχουμε ηλίθιο φορολογικό σύστημα και παντελώς σάποιο ελεγκτικό μηχανισμό, και σαν Έλληνες έχουμε προσαρμοστεί "άναλογα" δημιουργώντας το φαύλο κύκλο της φοροδιαφυγής στην χώρα μας.

Αν έχεις πρόβλημα με τις υπηρεσίες γενικότερα αυτό είναι άλλο.

Οπότε κανέις δεν νομίζω να διαφωνεί μαζί σου για το αν η μεταλλουργεία είναι απαραίτητη ή για το αν ο τουρισμός κακώς δημιουργεί μαύρο χρήμα.

Αλλά δεν είναι αυτό το θέμα. Το θέμα είναι πολύ πιο συγκεκριμένο και έχει να κάνει με το γεγονός ότι μια τέτοια δραστηριότητα στην Χαλκιδική θα είναι μάλλον επιζήμια για όλους πλην των ιθυνόντων και της εταιρείας και αυτό γιατί δεν πρόκειται να πραγματοποιηθεί με σωστούς όρους.

Όλοι γνωρίζουμε τα προβλήματα και τις στρεβλώσεις μας ως κοινωνία, οπότε το ζήτημα είναι να δράσουμε να σώσουμε ότι μπορούμε.

Ο ορισμός φασίστας λοιπόν για μένα δεν έχει να κάνει με πολιτική θέση αλλά με συμπεριφορά.

Φυσικά να προσθέσω ότι όποιοδήποτε μπορεί να έχει τέτοια συμπεριφορά ανεξάρτητα της άποψής του ή της πολιτικής του τοποθέτησης.

Για μένα δεν υπάρχουν πολιτικές ιδεολογίες αλλά μόνο προβλήματα που απαιτούν λύσεις οι οποίες πρέπει να είναι σύμφωνες με τις αρχές της κοινωνίας.

Αν οι αρχές μας ως κοινωνία είναι το μέγιστο κέρδος, απλά να το μάθουμε να φερθούμε ανάλογα. Δεν πιστεύω όμως ότι πρέπει να είναι έτσι και γι' αυτό επιβάλεται η συμπεριφορά μας να είναι εναρμονισμένη με τις ανθρωπιστικές αρχές οι οποίες αν μη τι άλλο προβάλονται συνέχεια.

Αυτά...

Ρομπέν είπε...

Προς Doctor Mirabilis.

Σε πολλά με κάλυψε η antigold.

Θέλω να θίξω μερικά σημεία ακόμα:

1. Δεν απάντησες πώς βλέπεις το γεγονός ότι το κράτος μας εισέπραξε 11 εκ. ευρώ αντί για 408. Τίποτε μεμπτό εδώ; Όλα πρίμα;

2. Ευρηματική η επιλογή του αξονικού τομογράφου ως αντίβαρο στις περιβαλλοντικές ανησυχίες. Εκεί είναι που βραχυκυκλώνει το δημόσιο αίσθημα. Τι να επιλέξεις; Από τη μία η υγεία των Χαλκιδιωτών, από την άλλη η υγεία τόσων άλλων. Ψευδοδιλήμματα, φίλε Mirabilis. Η απάντηση είναι: ναι στην υγεία για όλους. Ναι,να γίνει εξόρυξη για αξονικούς τομογράφους. Αλλά με άλλον τρόπο. Λελογισμένα. Ενδεχομένως όχι με επιφανειακή αλλά με υπόγεια εξόρυξη. Αν αυτό δεν αρκεί, να γίνει έρευνα για άλλες μεθόδους. Βέβαια αυτό σημαίνει απώλεια εύκολων κερδών για τις εταιρίες κι ΕΚΕΙ είναι που κολλάει το ζήτημα. N' est pas?
Το ίδιο ψευδοδίλημμα, φαντάζομαι, ετίθετο και πριν 20, ας πούμε, χρόνια στην Πτολεμαΐδα. Έλεγαν οι μεν ότι ο κόσμος αρρωσταίνει και πεθαίνει στην περιοχή από την καύση του λιγνίτη, απαντούσαν οι δε "και τι να κάνουμε, φιλαράκια, να αφήσουμε τα νοσοκομεία χωρίς ρεύμα; Τον στρατό χωρίς ρεύμα; Τα σχολειά χωρίς ρεύμα;" Απάντηση: όχι, ρε φιλαράκια, να βάλετε το κώλο σας κάτω και το χέρι στην τσέπη και να βρείτε άλλους τρόπους παραγωγής ρεύματος. 20 χρόνια μετά, με την κλιματική αλλαγή να απειλεί, βλέπεις σε πολλά σημεία του πλανήτη μια έντονη στροφή προς ανανεώσιμες πηγές. Τώρα. Γιατί όχι πιο πριν; Γιατί κοστίζει, φίλοι, γι' αυτό!

3.Γράφεις: "Μπορω να σου κατεβασω ένα σεντόνι πορισμάτων Πανεπιστημίων, «φορέων», «ειδικών» κ.λπ. που υποστηρίζουν τα ακριβως αντίθετα." Κατέβασε. Για να μην κουράζεσαι, μην κατεβάζεις σεντόνι. Αρκούν 3 εισηγήσεις πανεπιστημιακών, που να υποστηρίζουν την πρόταση εξόρυξης στην Χαλκιδική. Θα ήθελα να τις μελετήσω. Μπορεί κάτι να μάθω.

4. Ρωτάς: "δεχεσαι την επιδιαιτησία των εγκυρων φορεων του κρατους ή όχι;". Ποιους φορείς εννοείς; Τα υπουργεία; Τους Πάχτες; Όχι, φυσικά. Δεν δέχομαι την επιδιαιτησία του Πάχτα. Αν ξέρεις ποιος είναι ο Πάχτας, δεν χρειάζεται να το συζητήσουμε περαιτέρω. Αν δεν ξέρεις ποιος είναι ο Πάχτας, δεν έχει νόημα να το συζητήσουμε περαιτέρω. Τείνω να εμπιστεύομαι ανθρώπους που α) έχουν γνώση ΚΑΙ β) δεν είναι εγκλωβισμένοι στον στενό ορίζοντα της ξεχαλίνωτης ιδιοτέλειας.

5. Ποιους εννοείς "Πραγματικούς παραγωγούς αυτης της χώρας". Τους εργάτες; Πόσοι και πόσο θα ωφεληθούν από τη δραστηριότητα του ορυχείου; Οι άλλοι δε μετράνε; Το "όφελος για τη χώρα μας" που έγραψα, δεν είναι μια εθνικιστικού τύπου αοριστολογία. Είναι το άθροισμα των μικροσκοπικών επιδράσεων στη ζωή του καθενός και των μακροσκοπικών επιδράσεων στην οικονομία, στη δημόσια υγεία, στις κοινωνικές στοχεύσεις κτλ.

6. Έχεις δίκιο, φίλε Mirabilis. Σε ένα κωλοχανείο σαν την σημερινή Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε αλήθεια, ούτε αναζήτηση αλήθειας, ούτε διάκριση καλού-κακού. Όλα είναι σχετικά, όλα μια σούπα, ένας "δημοκρατικός" αχταρμάς, μια αυθαίρετη υποκειμενικότητα. Μα αν δεν υπάρχουν (ή είναι τόσο δύσκολο να βρούμε) κοινά και πεσυμφωνημένα και πανθομολογούμενα, τότε δεν καταλήγουμε στο "αμύνεσθαι περί πάρτης" που επανειλημμένα (και δικαίως) σαρκάζεις;

Ανώνυμος είπε...

Από ernesto
Φίλε Ρομπέν συμφωνώ με τα παραπάνω. Μια μόνο παρατήρηση θέλω να κάνω που θεωρώ πολύ σημαντική.
Οι λαϊκές συνελεύσεις που έγιναν στην Μεγ. Παναγία καθώς και σύσσωμο το δημοτικό συμβούλιο έχουν πάρει μια καθ' όλα ξεκάθαρη απόφαση: καμία μεταλλευτική δραστηριότητα ούτε υπόγεια ούτε υπέργεια! Η κουβέντα υπόγειο ή επιφανειακό μεταλλείο εξυπηρετεί μόνο την εταιρεία και είναι παραπλανητική. Άλλωστε, μεγάλο στέλεχος της εταιρείας είπε-και είναι καταγεγραμμένο-ότι το υπόγειο μεταλλείο στη συγκεκριμένη περιοχή θα αποτελούσε χειρότερη επιλογή περιβαλλοντικά! Ο ντοκτορ μπορεί να ξέρει πολλά γράμματα αλλά η ζωή δεν του έμαθε ένα βασικό: να μην παίζει με ανθρώπους που παλεύουν να σώσουν το μέλλον τους. Ο δικός μας θησαυρός δεν έχει χρηματιστηριακό δείκτη, ούτε μπορεί να φυλαχτεί σε θυρίδες και χρηματοκιβώτεια. Αυτόν όμως θέλουμε να έχουμε και αυτός να παραδώσουμε στα παιδιά μας.
Ρομπέν, σ' ευχαριστούμε που στηρίζεις τον αγώνα μας και που μας φιλοξενείς στο blog σου.

Ρομπέν είπε...

Υποχρέωσή μου, ernesto.
Μακάρι κάτι θετικό να βγει.