Μια άσπρη μέρα

.
Άλλο ένα έτος φεύγει κι είμαστε ακόμα εδώ. Εδώ, επί Γης. Και εδώ, στο blog. Εγώ εξακολουθώ να γράφω κι εσείς να διαβάζετε.

Κάποιοι αναγνώστες μού έχουν επισημάνει ότι συνήθως γράφω για τα κακώς κείμενα, για τα σκούρα. Υπάρχουν και τα λευκά, λένε. Θα μπορούσα να ασχοληθώ περισσότερο με κείνα.

Σωστά. Θα μπορούσα. Αλλά δεν μου βγαίνει. Είμαι τύπος πολεμικός. Διαμαρτυρόμενος. Πρόκληση για μένα είναι το παράλογο, το άδικο, το κακό. Όπου το εντοπίζω, θέλω να το σχολιάσω. Είναι η φύση μου τέτοια. Είμαι ο Ρομπέν των Κυριακών. Ο Παραμυθάς γράφει σε άλλο blog.

Αυτό δεν σημαίνει πως όλα είναι σκούρα. Υπάρχουν και παρηγοριές:

- Δυο-τρεις άνθρωποι που είναι και θα είναι πάντα δίπλα σου (ακόμα και αν τοπολογικά είναι μακριά).

- Τα αναρίθμητα βιβλία – η άπειρη γνώση.

- Η κίνηση.

- Η φύση και η ικανότητά της να σε εκπλήσσει.

- Το πάντα ανοιχτό μεταφυσικό ενδεχόμενο.

- Ένα πιάτο νόστιμο φαγητό και ένα ποτήρι καλό κρασί.

Ορίστε. Άσπρισε ο τόπος. Χείμαρροι αισιοδοξίας. Αύριο ξημερώνει μια υπέροχη μέρα (γίναμε και μετεωρολόγοι τώρα).

Την ερχόμενη Κυριακή επιστρέφουμε στο γνωστό ύφος.

Ρομπέν

ΥΓ: Στην αριστερή στήλη έχω προσθέσει δυναμική λίστα με αξιόλογα κείμενα που συναντώ στον ιστοχώρο, υπό τον τίτλο «Σταχυολογώ», καθώς και τη δυνατότητα αναζήτησης κειμένων σ’ αυτό εδώ το ιστολόγιο με τη βοήθεια λέξεων-κλειδιών, υπό τον τίτλο «Αναζητώ». Επίσης, στη βάση της σελίδας, καινούριο βίντεο.